Jij gaat me dus vertellen dat de jonge ambulanceverpleegkundige wel in staat is om zelfstandig op de ambulance te werken.
dat ga ik je helemaal niet vertellen (als je tenminste mij bedoelt), ik kan alleen aangeven dat ik me onmogelijk voor kan stellen dat het traject zoals het nu beschreven wordt, voldoende zal zijn om als BMH na een trainee van een jaar, zelfstandig op de ambulance te kunnen werken, laat staan de zelfstandige bevoegdheid te kunnen dragen voor het indiceren; uitvoeren en delegeren van voorbehouden handelingen
maar misschien blijkt dat ik na de evaluatie van het trainee ship helemaal verkeerd zat
Ik deel je mening niet omdat ik samen met advocaat in de afgelopen jaren meerdere ambulanceverpleegkundigen bij heb gestaan op het moment dat ze (hopeloos) in de problemen waren geraakt.
Ik heb een aantal van deze ambulanceverpleegkundigen eerst duidelijk gemaakt dat ik het geheel eens ben met hun baas omdat ze onjuist hebben gehandeld of besluiten hebben genomen die ik ook niet kan of wil begrijpen. Als deze verpleegkundigen mij vervolgens duidelijk kunnen maken dat ze het met mij eens zijn (zelfreflectie) beloof ik ze te helpen (om er zonder of met zo min mogelijk kleerscheuren uit te komen).
Al deze verpleegkundigen waren jong, ze voldoen aan de criteria zoals IC en SEH-opleiding echter hadden ze allemaal relatief weinig vlieguren gemaakt op een SEH of IC. Het is in mijn ogen misplaats om te stellen dat deze verpleegkundigen na de ambulance-opleiding ineens volwaardige kanjers op de ambulance zijn.
Ik vind het daarom ook onbegrijpelijk dat bij grootschalige ongevallen de eerst aankomende ambulanceverpleegkundige de lead-ambu vpk is.
dat ben ik het met je eens en ik heb ook nooit anders gezegd, maar hoe zie jij het dan voor je als je naar het huidige traject kijkt (bmh-->trainee-->zelfstandig de auto op)
ik ben (met al mijn bagage, redelijk veel en in ieder geval veel meer dan de gemiddelde BMH) me rot geschrokken van die laatste casus, die ik niet goed heb aangepakt (coureur, bewustzijnsverlies en snurkende ademhaling).
Ik realiseerde me ineens dat ik onvoldoende bagage heb om nu al zulke overwegingen en keuzes te maken; wel voor het grootste deel van de casussen, maar je zult net die ene casus overschatten of de verkeerde keuzes (hebben) gemaakt/maken
dit maakt dat ik me niet meer in ga zetten op dit soort evenmenten, omdat ik te weinig ruimte en materiaal krijg om de zorg te verlenen zoals ik het zou willen en de supervisie van een arts en of een meer (gespecialiseerde) collega mis
natuurlijk besef ik dat je altijd patienten zult hebben waarbij je een verkeerde inschatting hebt gemaakt, en gelukkig is het vaker adersom geweest dat ik op basis van mijn ervaring wel de goede keuzes heb gemaakt (achteraf gezien)
Ik vind het daarom ook onbegrijpelijk dat bij grootschalige ongevallen de eerst aankomende ambulanceverpleegkundige de lead-ambu vpk is.
tot een officier van dienst Geneeskundig er is;
maar hoe moet je het anders doen? of bedoel je dat tot de definitieve coordinator (ovd-G) er is een meer ervaren collega het over zou moeten kunnen nemen?