Toch doe ik een gokje.
Iemand met epilepsie mag geen auto besturen. Mits hij een jaar aanvalsvrij geweest is. Normaal gedoseerde anti epileptica hebben geen invloed op de rijvaardigheid.Verder kan het heel goed mogelijk zijn dat iemand, die niet aan epilepsie lijdt, om wat voor een reden dan ook, toch een aanval krijgt.
Is iemand bekend met epilepsie dan is vervoer niet noodzakelijk (afhankelijk omstandigheden) en kan hij naar huis. Als zich echter een aanval voordoet bij een persoon die niet bekend is met epilepsie moet dat nader onderzocht worden.
Betreffende de werkwijze: het is moeilijk om antwoord te geven op een dergelijke vraag. Het lijkt mij alsof het allemaal wel meevalt. Maar nogmaals, het blijft moeilijk om een definitieve uitspraak te doen.
Als er volgens protocol wordt gehandeld dan bestaan er twee mogelijkheden. Iemand wordt op basis van het ongeval op de plank gelegd, gefixeerd, etc. en ter beoordeling aan de SEH aangeboden.
Een ander protocol laat echter de ruimte om iemand niet fixeren op een wervelplank. Als het s.o. niet bewusteloos geweest is, duidelijke antwoorden kan geven en als een lichamelijk onderzoek niets oplevert, kan overwogen worden dat het s.o. zelfs niet vervoerd wordt. Bovendien heeft het s.o. dan een tijdje (half tot een heel uur) in de ambulance doorgebracht en heb je een trend van de metingen en zijn toestand.
Natuurlijk bestaat er kans op onderliggend letsel, dat later pas naar boven komt. Daarvoor geef je adviezen mee.
Een derde mogelijkheid is dat het s.o. niet geholpen wilt worden…….
Er is ook een traumaheli bij geweest. Wat is de rol van de trauma arts geweest?
Als het mijn patiënt geweest was, dan had ik hem vervoerd (denk ik).
