Zeer grote brand Cellencomplex (Schipholbrand) - Schiphol-Oost 27-10-2005

[Brandpreventist]

http://www.rijnmond.nl/Homepage/Regionieuws/Nieuws?itemid=31993

'Opvang Bajesboot laat te wensen over'
De opvang van overlevenden van de Schipholbrand op de bajesboot in Rotterdam, laat te wensen over. Dat vindt SP-kamerlid De Wit.  
 
http://www.rijnmond.nl/auto_image_cache/03d6ce9e9f570f8b912204c8b073fa98_315_180_98432.jpg
uitgegeven: 15:11 11-11-2005 gewijzigd: 18:11 11-11-2005  


De Wit bracht vrijdagochtend samen met andere kamerleden een bezoek aan de bajesboot in de Rotterdamse Merwehaven. Volgens De Wit is er te weinig medische en psychische hulp voor de overlevenden van de brand.

Ook krijgen de gedetineerden te weinig mogelijkheden om met familie te bellen. Sommige gevangenen lopen al twee weken in dezelfde kleding. Kamerlid Visser van de VVD is positiever over de opvang. Hij wijst op rapporten, waaruit zou blijken dat de overlevenden goed zijn geholpen door medisch personeel.

[Brandpreventist]

http://www.ad.nl/binnenland/article58483.ece

'Geen bewaker te zien, dan gá je'
Door MARC KRUYSWIJK EN MIRANDA MEGENS

AMSTERDAM - Ontsnappen is niet het goede woord. Sassi ís niet ontsnapt. Het hek ging open en ineens stond...

http://www.ad.nl/multimedia/archive/00018/00illegaalMO_18272h.jpg

Foto Marco Okhuizen

hij buiten. Terwijl de woeste brand alles rond het cellencomplex vuurrood kleurde, ging zomaar het hek open. ,,Mensen liepen naar buiten en ik liep mee. Niemand hield ons tegen.”


In de nacht van woensdag 26 op donderdag 27 oktober verdwenen vijf gedetineerden uit het cellencomplex bij Schiphol. De 39-jarige Tunesiër Sassi is een van hen. Twee weken later doet hij zijn verhaal. Nog steeds in Amsterdam, vol van wat hem die nacht overkwam. Berooid, dakloos en geen cent te makken.

Sassi sliep net toen hij wakker werd van de sleutel in het slot van zijn deur. ,,Bewakers met witte gasmaskers op kwamen binnen. Ik dacht: ze komen me halen en zetten me in het vliegtuig naar Tunesië. Nu is het einde verhaal.” Even later pas besefte hij dat het complex in brand stond.

Bewakers begeleidden hem en tientallen andere gedetineerden naar buiten, waar

zij gretig de frisse lucht inademden. Toen ging de poort naar de buitenwereld open. ,,Er was geen bewaker te zien. Dan denk je niet na, dan ga je. Brandweermannen deden niets.”

Een bizarre nacht volgde. Blootsvoets, gekleed in gevangenisoverall, rende Sassi door de wijde omgeving. Geen idéé waar hij was, laat staan waar hij heen moest. Samen met een Algerijn en ‘een donkere Afrikaan’. ,,We stuitten steeds op obstakels. We holden door doornstruiken. Mijn voeten bloedden. We liepen tot aan onze oksels in het water. Politie hebben we niet gezien. Wel zo nu en dan een helikopter. Dan hielden we even stil.”

Rond vijf uur ’s ochtends zag het trio een krantenjongen. Die wees op een bushalte en gaf hun twintig euro. Ze mochen zelfs zijn GSM gebruiken. Sassi: ,,Mustapha, een van mijn medevluchters, belde een vriend in Amsterdam. Die zei dat we langs mochten komen. We hebben toen de bus naar de stad gepakt en toen een taxi. ‘s Morgens konden we eindelijk rusten, we sliepen op de vloer in een belwinkel.”

Nu zit hij hier, in de woonkamer van een man die hij heeft ontmoet bij de bakker. Gaat het goed met hem? Nee. Hij slaapt in een verlaten slooppand. Leeft van broodjes en koffie die mensen hem geven. ,,Ik wil naar mijn ex-vrouw en kinderen in Zuid-Frankrijk, maar heb geen geld en geen papieren om te bewijzen dat ik ben wie ik ben. Als de politie me pakt, dan zit ik morgen in Tunesië. Waar ik ben geboren, maar verder niets mee heb.” Hij wil in géén geval in Nederland blijven. ,,In Europa is het 2005. Voor ons is het hier 1945. Dít land heeft me opgesloten, mij mijn waardigheid als mens afgenomen.’’

Hij wordt emotioneel als hij verhaalt over het leven in vreemdelingendetentie. Na enige tijd is er weer de rustige Sassi. Die, eenmaal buiten, zijn gespreksgenoten bescheiden bedankt voor de tijd dat ze naar hem hebben geluisterd. Wanneer verderop twee agenten een fietser zonder licht bekeuren, is hij ineens verdwenen. Twee hoeken verder wacht hij, buiten het licht van de straatlantaarns, voor de fotograaf. Dan vertrekt hij, een kleine man in een donkere straat.

[Brandpreventist]

http://www.nd.nl/newsite/artikel.asp?id=72349

'In mijn dromen zie ik brandende mensen'

door Rudi Buis en Jan Salden
Met de aanhouding van een 25-jarige Libiër op verdenking van brandstichting, lijkt de toedracht van de ramp in het cellencomplex op Schiphol duidelijk. Hoe kon de brand in vleugel K toch zo uit de hand lopen dat er in de vroege uren van donderdag 27 oktober elf doden vielen? Een tussenbalans, twee weken na de ramp. ,,Ik heb mensen zien branden. Mijn ogen zijn schuldig.''

SCHIPHOL - Hij leeft. Was dat ook nog zo geweest als hij een dag voor de brand niet naar een andere cel was verhuisd? Giorgi denkt er liever niet al te lang over na. Eigenlijk zou hij ze dankbaar moeten zijn, de bewakers van het uitzetcentrum Schiphol-Oost. Diep van binnen is hij woedend op hen. Weken achter elkaar zat hij in cel 4 van vleugel K, waar hij mocht roken zoveel hij wilde.

In de namiddag van dinsdag 25 oktober wordt dat pleziertje hem ineens ontnomen. Giorgi wordt uit zijn cel geplukt en meegevoerd door twee bewakers. ,,Je gaat het land uit, jongen'', voegen ze hem toe. Giorgi schrikt. Terug naar Georgië betekent terug naar het land waaruit hij ooit vluchtte, omdat hij gemarteld werd vanwege een verkeerde politieke voorkeur. Als bewijs voor die gruweldaden draagt hij nu twee littekens van steekwonden met zich mee: één op zijn buik en één in zijn hals.

Verlamd door angst begint Giorgi aan een lange wandeling, die eindigt boven aan een vliegtuigtrap. Daar aangekomen verschijnt er een brede grijns op de gezichten van zijn bewakers. ,,Nee hoor, je wordt helemaal niet uitgezet'', lachen ze hem toe. Terug in het uitzetcentrum wordt de 32-jarige Georgiër drie uur opgesloten in een waslokaal, terwijl zijn spullen uit zijn cel worden gehaald.

Cel 4 is nu voor twee Turken. Giorgi moet het voortaan met cel 9 doen. Roken mag hij daar niet meer. Lang zal Giorgi er niet zitten, want nog geen 36 uur later verhuist hij opnieuw. Dit keer naar het detentiecentrum in Zeist. Vleugel K is door brand verwoest. De twee Turken van cel 4 zullen de verhuizing niet meer meemaken. Ze zijn gestikt in de rook. Nog negen anderen komen om in de brand.

***

In detentie- en uitzetcentrum Schiphol-Oost, iets ten zuiden van de Aalsmeerderbaan, zitten Surinamers, Turken, Bulgaren, Brazilianen, Afghanen en Oekraïners. In totaal telt het complex tien vleugels met circa 350 gedetineerden. Het gebouw wordt in 2002 in fasen uit de grond gestampt.

Minister Korthals van Justitie staat onder grote druk van de Tweede Kamer: er moeten honderden cellen bij komen om de bolletjesslikkers die Nederland overspoelen te kunnen vastzetten. Tegelijkertijd is er grote behoefte aan uitzetcentra voor illegale vreemdelingen. Verspreid over het land verrijzen er in korte tijd cellencomplexen. Ze zijn veelal opgetrokken uit prefabmaterialen omdat ze tijdelijk zijn. Ze krijgen echter steeds meer een permanent karakter.

Het detentiecentrum Schiphol wordt opgetrokken uit containerunits, die in rijen van dertien naast elkaar worden neergezet. De wanden van de containers bestaan uit onder meer aluminiumplaat, glaswol en triplex. Ze zijn een half uur brandwerend, zoals de regels gebieden, zegt directeur Harry van Zandwijk van Jan Snel BV uit Montfoort, één van de leveranciers.

Volgens hem zijn er TNO-rapporten die dat kunnen aantonen., maar TNO zegt dat het iets anders ligt. Er bestaan weliswaar rapporten, maar die hebben betrekking op containerunits waaruit het detentiecentrum in Zeist is opgebouwd. ,,Of die containers ook op Schiphol zijn gebruikt, is nog maar de vraag'', aldus een woordvoerder.

Tropendak

Bovenop de units wordt een zwevend tropendak geplaatst. Ook tussen de cellen is ruimte. Over deze loze ruimten velt het Nederlands Instituut voor Brandweer en Rampenbestrijding (Nibra) in december 2002 een vernietigend oordeel. Aanleiding is een brand op 30 november in vleugel C van het gebouw, dat dan nog in aanbouw en onbewoond is. Vooral door de ruimten boven en tussen de cellen grijpt het vuur flink om zich heen. Om het complex brandveilig te maken, moet dat verholpen worden, aldus het Nibra.

Het is nog steeds onduidelijk of dat ook gebeurd is. De gemeente Haarlemmermeer verklaart van wel, het Nibra zegt het niet te weten en plaatsvervangend commandant Wevers van de brandweer Haarlemmermeer zei kort na de brand dat de aanbevelingen ,,misschien niet tot het laatste schroefje zijn opgevolgd''.

Nauwkeurigheid is juist cruciaal, zegt voorzitter Cees de Raadt van Brandveilig Bouwen Nederland. ,,Het gaat niet er alleen om dat de containers brandwerend zijn, maar dat de constructie van het hele complex dat is. Als je gaten in wanden en plafonds maakt, breng je een verzwakking aan. Als je dat niet goed afwerkt en kieren en gaten laat ontstaan, dan kun je nog zulke goede rapporten hebben, maar je hebt er niets aan.''

Bouwbedrijf Sprangers uit Breda is verantwoordelijk voor de constructie van het cellencomplex en de installatie van de containerunits. Directeur Cees Franse van dat bedrijf wil niets zeggen, zolang het technisch onderzoek naar de brand loopt. ,,Ik ben alle telefoontjes even beu.''

[Brandpreventist]

Vervolg:

***

De gevangenen in het detentiecentrum Schiphol-Oost zeggen dat ze zich nooit druk hebben gemaakt over de kwaliteit van het gebouw. Ze hadden wel iets anders aan hun hoofd. Volgens strafrechtadvocate Renate Honig, die het complex wekelijks bezocht, is het een snel uit de grond gestampte doolhof. ,,Als je er eenmaal in bent, weet je helemaal niet meer waar je zit.''

Over het personeel maakten de gevangenen zich meer zorgen. ,,Als je hen belde, duurde het soms wel twintig minuten tot een half uur voordat ze kwamen opdagen'', verklaart een vrouwelijke gedetineerde uit vleugel J, die anoniem wil blijven. ,,Ze waren agressief en scholden iedereen uit voor bolletjesslikker.''

Een medewerker van de Dienst Justitiële Inrichtingen (DJI), die evenmin met zijn naam in de krant wil, bevestigt dat het er in de detentiecentra niet altijd even zachtzinnig aan toegaat. Vooral de mensen van het particuliere beveiligingsbedrijf Securicor moeten het ontgelden. ,,Ze kunnen de deur opendoen en iemand zijn eten geven, maar dat is het dan ook.''

Van zijn collega's op Schiphol heeft hij verschrikkelijke verhalen gehoord. Zo zou er 's nachts niemand aanwezig zijn bij de vluchtelingen. ,,De bewakers zitten alleen op de centrale post.'' De vluchtelingen mogen roken op hun cel, weet hij. ,,Het brandalarm gaat er regelmatig af. Dat drukken de bewaarders in negen van de tien gevallen weer weg.''

Veel van zijn collega's hebben geen greintje respect voor de gedetineerden, zegt hij. ,,Vooral de vluchtelingen worden continu uitgescholden. Ga terug naar je eigen land, dat soort teksten. Er zijn zelfs collega's die de Hitler-groet brengen, recht voor hun neus. Het ergste dat ik heb gehoord is dat asielzoekers tijdens de ramadan om zeven uur vroegen om eten en thee. Ze kregen te horen dat ze maar even moesten wachten.''

***

In vleugel K zitten de vreemdelingen met zijn tweeën op één cel. Overdag mogen de gevangenen rondlopen, een biljartje leggen of een potje tafeltennis spelen. Op de cel is er afleiding in de vorm van een tv. Mohammed Tahir kaart liever, samen met zijn celgenoot. Op de avond van de brand houdt hij het na de nodige potjes tegen twaalven voor gezien.

Hij dommelt langzaam in, terwijl zijn celgenoot de tv uitzet, het kaartspel opbergt en het toilet opzoekt. Dan gaat ineens de deur in de gang open. ,,Vals alarm'', hoort Tahir iemand zeggen, ,,Vals alarm.'' De Algerijn hoort twee bewakers weglopen en de deur op de gang dichtklappen.

Ook Momen Nouri, uit cel 12, hoort de bewakers binnenkomen. ,,Ik hoorde plotseling iemand om hulp roepen'', vertelt de Afghaan. ,,Er kwam een vrouw, die door een luikje mijn cel in keek. Ze zei dat er niets aan de hand was. Ik zag op dat moment al rook.''

Volgens beide gevangenen duurt het een kwartier voordat de bewakers weer terugkomen. Uit steeds meer cellen klinkt geschreeuw. ,,Er ontstond enorme paniek'', zegt Tahir. ,,Brand! hoorde ik roepen, Brand! Het hield maar niet op.''

De Afghaan Fazl Ahmed Babakarkhyn, uit cel 24: ,,Taras uit Oekraïne zat in een cel tegenover mij. Ik hoorde hem roepen in het Russisch: Alsjeblieft, help mij, help mij. Ik werd bang van zijn geschreeuw, ik heb die stem nog in mijn hoofd. Ik hoorde mensen rennen op de gang. Ik wilde het raam kapotmaken, schopte tegen de muren. Toen ging mijn celdeur open. Ik heb Taras nog in een glimp gezien. Hij wilde een vriendin uit Oekraïne redden, maar ze hebben het geen van beiden gered. Meer weet ik niet. Ik keek om, zag mijn Afrikaanse celgenoot vluchten, en ben daarna naar buiten gerend.''

Sleutel

Ook Momen Nouri rent de gang op. ,,Ik probeerde andere cellen te openen, maar dat lukte niet. Wel kon ik door het raampje kijken bij een cel. Ik zag twee mensen rennen. Ze brandden. Ik huilde, ik was helemaal kapot. Ik heb een vrouwelijke bewaker om een sleutel gevraagd, maar die kreeg ik niet en toen moest ik wel wegrennen. De rook dwong me.''

Mohammed Tahir ziet in de hoek van de gang iemand liggen. Hij rent eropaf en buigt zich voorover. Een Surinamer, denkt Tahir. ,,Hij was half bloot, zijn hele rug verbrand. Samen met de Afghaan uit cel 8 heb ik hem vastgepakt en weggesleept. Vier, vijf meter. Daarna hebben bewakers het overgenomen.''

Eenmaal buiten ziet Tahir dat de man helemaal geen Surinamer is, maar een Noord-Afrikaan die zwart geblakerd is door het vuur en de rook. Het blijkt een 25-jarige Libiër uit cel 11. Per ambulance wordt hij afgevoerd naar het ziekenhuis.

De gevangenen van vleugel K worden in een luchtkooi bij de aanpalende vleugel J gejaagd. ,,Toen we daar stonden, wilde ik en nog een paar anderen teruggaan om andere gevangenen te redden'', zegt Momen Nouri, ,,maar de bewakers trokken geweren om ons tegen te houden. Een grote Afrikaan stak z'n borst vooruit en zei: schiet me neer dan, maar dat deden ze niet. We hebben tot in de ochtend buiten in de kou gestaan.''

Waarom, vragen veel gedetineerden en advocaten zich af, waarom heeft het zo lang moeten duren voordat de cellen werden opengemaakt? De Georgiër Giorgi werd pas om half één, bijna een half uur na de brandmelding, bevrijd. ,,Je moet die cellen toch binnen vijf minuten open kunnen krijgen?'', zegt zijn advocaat Jan de Kok.

De meesten van de negen aanwezige bewakers stonden volgens Mohammed Tahir aan de grond genageld. ,,Ze hebben alleen de deur naar de gang open gehouden. Verder hebben ze niets gedaan.'' Over één bewaakster van Securicor zijn de gevangenen vol lof. ,,Zij heeft levens gered'', zegt Tahir. ,,Zij heeft als enige cellen opengemaakt. Ik geloof dat ze tot nummer 15 is gekomen. Daarna moest ze terug door de rook en het vuur. Ze was bijna zelf omgekomen. Die mevrouw is een heldin.''

***

Anderhalve week na de brand reageert Mohammed Tahir ongelovig op het bericht dat de 25-jarige Libiër uit cel 11 door justitie verdacht wordt van brandstichting in zijn cel. ,,Hij zonderde zich af. Niemand kende hem goed. Hij was er ook nog niet zo lang. Hooguit een dag of twee, drie. Ik heb hem één keer gesproken. Toen maakte hij een opgewekte indruk. Niets bijzonders eigenlijk.''

Ook Saïd Soefizadeh uit cel 8 is verbaasd. ,,Hij leek mij een heel gewone man. Ik had niet de indruk dat-ie gek was.''

De gevangenen klagen nog steeds over hoofdpijn. Lang niet allemaal hebben ze een arts gezien. Verscheidene gevangenen zeggen dat de dokter hun behalve slaappillen ook methadon aanbood. Alsof ze junks zijn. Een gesprek met de pastor of de psycholoog vond pas anderhalve week na de brand plaats.

Geholpen heeft het niet, zeggen de gevangenen. De paniek zit nog steeds in hun hoofd. ,,Ik kan de nacht maar niet vergeten'', zegt Momen Nouri. ,,Ik heb mensen zien branden. Het leken wel gekken, zoals ze rondrenden. Mijn ogen zijn nu schuldig. Ik wil mijn verhaal kwijt, maar er zijn nergens tolken. Zonder pillen slaap ik niet meer. De nachten zijn verschrikkelijk. In mijn dromen zie ik brandende mensen.''

Ook de Georgiër Giorgi is volgens zijn advocaat Jan de Kok zwaar getraumatiseerd. ,,Tijdens de brand heeft hij zijn Georgische vriend Dato Kasojef horen schreeuwen. Hij heeft de bewakers om de sleutels gevraagd. Hij heeft ze niet gekregen. Giorgi dacht dat hij Dato nog kon redden. Het geschreeuw klinkt voortdurend in zijn hoofd.''

[Brandpreventist]

http://www.nrc.nl/binnenland/artikel/1131689213164.html

Cellencomplex schond brandregels


Door onze redacteuren Harm van den Berg en Steven Derix

DEN HAAG, 12 NOV. Het tijdelijk detentiecentrum van justitie op Schiphol-Oost heeft de afgelopen jaren bij voortduring de brandvoorschriften overtreden. Dat leidde tot een groot aantal aanmaningen van de brandweer en van de gemeente Haarlemmermeer, tot het sturen van dwangbevelen en in een aantal gevallen tot een boete.

Dit blijkt uit het omvangrijke dossier over het centrum dat de gemeente Haarlemmermeer gisteren ter inzage heeft gegeven aan deze krant. Uit de stukken blijkt dat de brandweer en de verantwoordelijke ambtenaren van de gemeente het detentiecentrum sinds de uitbreiding in 2003 steeds opnieuw hebben gewezen op overtredingen van de bouwvergunningen en op de gebrekkige brandveiligheid. De gebreken deden zich op allerlei plaatsen in het centrum voor: in de dependance van de rechtbank Haarlem, de kantoren van het openbaar ministerie ('gebouw 91'), in het 'uitzetcentrum', maar ook in het cellencomplex waar bolletjesslikkers, uitgeprocedeerde asielzoekers en illegalen werden vastgehouden. Voor zover blijkt uit het dossier heeft justitie alle aanwijzingen van gemeente en brandweer uiteindelijk wel opgevolgd.

Of de gebreken die de gemeente Haarlemmermeer in het complex constateerde invloed hebben gehad op de felle brand in vleugel K is onduidelijk. Die brand in afdeling K van het cellencomplex kostte op 27 oktober elf illegale vreemdelingen het leven. Het was niet de eerste brand in het complex: in 2002 werd een deel van de cellen in aanbouw in de as gelegd. De aanbevelingen die het Nederlands Instituut voor Brandweer en Rampenbestrijding hierna deed zijn ,,wellicht niet allemaal tot op het laatste schroefje of moertje opgevolgd''. Dat zei de plaatsvervangend brandweercommandant van Haarlemmermeer, R. Wevers, op een persconferentie daags na de brand.

Uit het dossier van de gemeente blijkt dat er sinds 2002 voortdurend meningsverschillen zijn geweest over steeds nieuwe overtredingen. Zo constateerde de brandweer in december 2004 dat de vluchtroutes in het cellencomplex niet duidelijk waren aangegeven, omdat de verlichte pijlen naar de nooduitgang stuk waren of ontbraken.

Bovendien, schreef de gemeente op 21 december 2004, waren ,,rook- en of brandwerende deuren'' in de cellenblokken niet goed dicht, of zelfs voor het gemak opengezet ,,middels een keg, of door goederen voor de geopende deur te plaatsen''.

Ook in andere gedeelten van het justitiecomplex werden gebreken geconstateerd.

De ernstigste werden gevonden in 'gebouw 91', aan de voorzijde van het complex, dat werd gebruikt door de rechterlijke macht en het openbaar ministerie.

Na aanhoudende klachten over de slechte airconditioning in het pand constateerde het bedrijf Achmea Arbo eind 2004 dat de brandveiligheid van het pand ,,ernstig in het geding'' was.

Door allerlei aanpassingen (zoals het aanbrengen van ventilatieroosters boven brandwerende deuren in de gang) was daar sprake van een ,,sterk verhoogd letselrisico met mogelijk dodelijke afloop bij brand'', aldus het rapport van Achmea Arbo. ,,Of men tijdig uit dit pand kan vluchten is maar zeer de vraag.''

Sommige gebreken werden na vermanende brieven van de brandweer en gemeente Haarlemmermeer door Justitie opgelost. Zo schrijft afdelingshoofd Erik de Reus van het detentiecentrum aan controleur Gortemulder (,,Beste Edwin'') dat hij problemen van de bereikbaarheid van het cellencomplex na de aanbouw van de vleugels J en K (waarvan K op 27 oktober afbrandde) heeft verholpen door twee nieuwe openingen te maken in het hek, waardoor bluswagens het complex kon bereiken. Voor andere overtredingen moet de gemeente echter dreigen met het opleggen van een dwangsom, waarna de problemen in januari 2005 blijken te zijn verholpen.

In het geval van 'gebouw 91' was het opleggen van een zogeheten 'dwangbeschikking' echter niet genoeg. Alhoewel justitie naar aanleiding van het rapport van Achmea Arbo uit 2004 overleg voerde met onder meer de Rijksgebouwendienst over verbeteringen, worden die laat - of helemaal niet - doorgevoerd. De vereiste noodverlichting werd niet aangebracht. Ook bleken de deuren van verschillende nooduitgangen nog in 2005 afgesloten met een slot met sleutel, terwijl de bouwvergunning voorschrijft dat men de deuren gemakkelijk in één beweging moet kunnen openen.

Deze aanhoudende gebreken leidden er toe dat justitie in mei 2005 twee keer een dwangsom van duizend euro moest betalen aan de gemeente. Maar ook daarna blijkt het probleem van de vervanging van de sloten op deuren bij de nooduitgang hardnekkig. Pas op 5 oktober 2005 - drie weken voor de brand in vleugel K - constateert de gemeente bij hernieuwde controle dat het probleem is verholpen.

De Onderzoeksraad voor veiligheid onder leiding van Pieter van Vollenhoven heeft inmiddels een onderzoek ingesteld naar de brand in het cellencomplex. Ooggetuigen van de brand in het cellencomplex hebben melding gemaakt van een sterke rookontwikkeling. Alle slachtoffers zijn door koolmonoxide-vergiftiging om het leven gekomen. De gemeente Haarlemmermeer maakte gisteren bekend de eigen verantwoordelijkheid onafhankelijk te laten onderzoeken.

Minister Donner heeft op 1 november in een brief aan de Tweede Kamer laten weten dat hij direct alle detentiecentra ,,met een vergelijkbaar bouwconcept'', zoals die in Vught en Zeist, laat onderzoeken ,,om na te gaan of er noodzaak is de maatregelen, voorzieningen en instructies met betrekking tot de brandveiligheid aan te scherpen of aan te vullen''. Donner voegde daar nog aan toe dat ,,tegelijkertijd de opdracht is gegeven om per direct een verscherpt toezicht te laten plaatsvinden ten aanzien van de brandveiligheid''.

Uit de brief van Donner blijkt verder dat de minister door de Dienst Justitiële Inrichtingen een inventarisatie laat uitvoeren naar alle gebruiksvergunningen, calamiteiten- en ontruimingsplannen, branddetectie en blusmiddelen, plus de inzet van personeel in de nacht.

[Brandpreventist]

Als het niet zo triest was zou je een glimlach op je gezicht kunnen krijgen...... de eeuwige illegaal  


http://planet.nl/planet/show/id=62967/contentid=654462/sc=397001

Suriname neemt overschot slachtoffer in beslag


Gepubliceerd op zondag 13 november 2005
PARAMARIBO (ANP) - De Surinaamse justitie heeft donderdag de kist met de stoffelijke resten van Naiva Apensa in beslag genomen. Hij is een van de Surinaamse slachtoffers van de brand op Schiphol.

De kist was vanaf Schiphol naar Paramaribo verzonden, maar zonder de vereiste documenten. Apensa ligt nu in het mortuarium van het Academisch Ziekenhuis in Paramaribo. Voordat de Surinaamse justitie de juiste papieren in bezit heeft, kan hij niet worden begraven.

,,Het komt er in feite op neer dat het lijk van Apensa Nederland is uitgezet en Suriname illegaal is binnengekomen '', zegt begrafenisondernemer H. Hennep. 'Uit piëteitsoverwegingen' heeft hij de verantwoordelijkheid op zich genomen de papieren in orde te maken, zodat de begrafenis van Apensa kan plaatsvinden.

Voordat een stoffelijk overschot van Nederland naar Suriname kan worden getransporteerd, moet een Nederlandse begrafenisondernemer een akte van overlijden aan een Surinaamse collega doen toekomen. Met deze akte moet in Paramaribo aan de procureur-generaal een vergunning voor het invoeren van een stoffelijk overschot worden gevraagd. Als die vergunning er is, wordt de politie ervan verwittigd, omdat die voor begeleiding moet zorgen van het transport van de kist vanaf het vliegveld naar een mortuarium.

Omdat in Nederland niet de juiste procedure is gevolgd voor vervoer van de stoffelijke resten, kon de douane op het vliegveld Zanderij de zaak eigenlijk niet afhandelen. In overleg met de douane en de politie heeft Hennep besloten de stoffelijke resten van Apensa mee te nemen naar Paramaribo. Vier familieleden van het slachtoffer, die bij de aankomst van de kist op het vliegveld waren, stemden daarmee in.

Hennep is door de Nederlandse ambassade in Paramaribo gebeld over het voorval. Een ambassadefunctionaris heeft daarbij aangegeven dat er in Nederland onderzoek zal worden gedaan naar de zaak. Voor het transport van de stoffelijke resten van een ander slachtoffer van de Schiphol-brand, Robbert Arah, waren de papieren wel in orde. Arah is zaterdagmiddag in Paramaribo begraven.

[Brandpreventist]

http://www.planet.nl/planet/show/id=62967/contentid=654792/sc=14f3a8

Overlevende Schiphol-brand blijft toch vastzitten
Gepubliceerd op maandag 14 november 2005
DEN HAAG (ANP) - Een illegaal die de brand in het uitzetcentrum op Schiphol overleefde, blijft toch tot zijn uitzetting vastzitten op de bajesboot in Rotterdam. De Raad van State (RVS) vernietigde maandag de uitspraak van de rechtbank in Haarlem.

Die bepaalde vorige week dinsdag dat de man te laat op de hoogte was gebracht van zijn overplaatsing naar het detentiecentrum in de Merwedehaven en vond dat justitie hem daarom niet langer mocht vasthouden.

De RVS is van mening dat de plaats waar iemand wordt vastgehouden tot de uitzetting niet kan leiden tot vrijlating. De illegale man was overigens nog niet vrijgelaten, omdat de Immigratie- en Naturalisatiedienst vorige week woensdag meteen hoger beroep aantekende en een voorlopige voorziening bij de RVS aanvroeg. Dit had tot gevolg dat de man tot de uitspraak van het hoger beroep in detentie moest blijven.

De RVS verwees de man voor zijn klachten over de verzorging in het detentiecentrum naar de klachtencommissie van het detentiecentrum.

De RVS is de rechterlijke instantie die zich buigt over hoger beroep-zaken in het vreemdelingenrecht.

[Brandpreventist]

http://www.rtvnh.nl/nieuws/laatstenieuws.asp#item50890

Overlever Schiphol zet cel in brand
ZEIST Een overlevende van de Schipholbrand heeft maandagmiddag in Zeist zijn eigen celcontainer in brand gestoken. Dat meldt De Telegraaf.
Justitie moest direct twee vleugels van het complex ontruimen, waarbij tientallen gevangenen werden geëvacueerd. De brandstichter moest worden behandeld voor ademhalingsproblemen.
De brandstichting zou opmerkelijk zijn, omdat de gevangene op Schiphol de brand van nabij meemaakte, waarbij toen elf doden vielen. De cellen op het detentiecentrum Zeist hebben een permanent karakter maar bestaan net zoals op Schiphol uit containers, aldus de krant.

[RAdeR]

'Bewakers Schiphol handelden in strijd met ontruimingsplan'
Uitgegeven op woensdag 16 november 2005 om 08:40:08, bijgewerkt om 08:45:49  

(Novum) - De bewakers die dienst hadden in het cellencomplex op Schiphol toen daar drie weken geleden een brand uitbrak die aan elf mensen het leven kostte, hebben in strijd gehandeld met het ontruimingsplan. Dat schrijft Nederlands Dagblad woensdag na inzage van het evacuatieplan. De cel waar de brand uitbrak zou te snel zijn geopend.

 
...

www.nieuws.nl

[Brandpreventist]

Het artikel uit het ND:

http://www.nd.nl/newsite/artikel.asp?id=72574

Bewakers schonden evacuatieregel

van onze redactie binnenland

HOOFDDORP - Tijdens de brand in het cellencomplex op Schiphol hebben bewakers in strijd gehandeld met het ontruimingsplan. Dat plan schrijft voor dat een cel waarin brand woedt dicht moet blijven, zodat de omliggende cellen veilig kunnen worden ontruimd. Bewakers hebben echter de cel waarin de brand is ontstaan, opengemaakt nog voordat alle andere leeg waren.



De brand in het cellencomplex, waarbij drie weken geleden elf illegalen om het leven kwamen, is zo goed als zeker ontstaan in cel 11. De 25-jarige Libiër die deze cel bewoonde, wordt er door Justitie van verdacht de brand te hebben aangestoken. Hij ligt gewond in het Penitentiair Ziekenhuis in Scheveningen.

Volgens gedetineerden uit vleugel K met wie verslaggevers van deze krant hebben gesproken, zijn de dodelijke slachtoffers gevallen in cellen naast en tegenover cel 11. Volgens het officiële ontruimingsplan van het cellencomplex Schiphol-Oost, dat deze krant heeft ingezien, had dat nooit mogen gebeuren.


Brandwerend


Het plan schrijft voor dat als eerste de cellen in de directe omgeving van de brandende cel moeten worden ontruimd. De wanden van de cellen moeten daarom ten minste een halfuur brandwerend zijn, zodat daar voldoende tijd voor is.

,,De deur van de brandende ruimte moet gesloten blijven'', staat er verder in het ontruimingsplan. Op die manier kunnen het vuur en de rook zich niet uitbreiden naar de rest van het gebouw.

Bewakers hebben cel 11 echter wel opengemaakt, waarna de 25-jarige Libiër door medegedetineerden naar buiten werd gesleept. De omliggende cellen konden, vanwege het uitbreidende vuur en de rookontwikkeling, niet meer door de bewakers worden geopend.

Uit het dossier van de gemeente Haarlemmermeer over het detentie- en uitzetcentrum Schiphol-Oost blijkt dat er voor het cellencomplex ten minste drie verschillende nood- en ontruimingsplannen bestonden. Of ze ook alle drie in gebruik waren ten tijde van de brand, is niet duidelijk.


Oefening


Volgens Jan Willem Dieten van vakbond Abvakabo wisten zijn leden, die als bewaker in het detentiecentrum Schiphol werkzaam waren, niet dat er drie verschillende noodplannen waren. ,,Ik denk eerder dat ze van geen enkel noodplan af wisten. Bovendien hebben bewakers me verteld dat ze nog nooit een oefening hebben gehouden. Je kunt je afvragen wat een noodplan waard is zonder dat ermee geoefend is.''

De Bond voor Personeel van Straf- en Aanverwante Gestichten en het particuliere beveiligingsbedrijf Securicor willen geen commentaar geven op de rol die hun leden en werknemers bij de Schipholbrand hebben gespeeld, zolang het onderzoek loopt.