Ik denk dat om de dubbele regels het een goede ontwikkeling is, die al is ingezet, om alle brandveiligheidsregels te bundelen (in één wet?). Daarna één partij aanwijzen die verantwoordelijk is voor de naleving daarop en deze partij ook de FTE's, kennis en (machts)middelen geven om ze af te dwingen. Daarnaast ook een goede afdeling voorlichting die de burgers/bedrijfsleven actief op de feiten drukt.
Zou alvast een stap in de goede richting zijn, hoewel het denk ik niet zoveel uitmaakt waar de wetgeving nu vandaan komt. Als ze er is, kun je erop handhaven. Wel is ook het toezicht versnipperd, en de toetsmomenten beperken zich tot het 'kadertje' wat de wetgeving op dat moment biedt. (Bij een bouwaanvraag mag je alleen het stukje toetsen wat daartoe betrekking heeft, bij milieu idem...) Zo benader je het gebouw niet als een geheel, maar als allemaal losse elementjes die op zichzelf staand 'veilig' moeten zijn. Misschien dat het met de invoering van de WABO beter gaat worden (alle vergunningen voor een object worden gekoppeld tot een 'omgevingsvergunning'), maar daar zitten weer wat haken en ogen aan m.b.t. de toetsmomenten.
Daarnaast zullen mensen altijd de grenzen van de wet opzoeken, of zelfs de mazen daarin, hoewel dit leidt tot onveilige situaties. Je kunt een wet niet op een dergelijke manier dichttimmeren dat dit niet meer gebeurt. Dat heeft naar mijn mening te maken met een stukje eigen verantwoordelijkheid van de gebruiker. Vergelijk het een beetje met de taak van de politie. Er zijn wetten die bepalen hoe hard je mag rijden, en de politie handhaaft hierop en er worden preventief waarschuwingen gegeven, rijbewijzen gevraagd etc. Wanneer er nu iemand te hard gaat rijden, ga je de politie daar dan de schuld van geven? Nee toch, eigen verantwoordelijkheid! Wanneer er nu wetgeving is, en de bouwer geacht wordt die wetgeving te kennen (vooral als zowel gebruiker als bouwer een rijksinstantie is, en een nog wel van het ministerie van VROM) mag je ook verwachten dat ze een niveau nastreven wat veilgheid betreft (voorbeeldfunctie, kennis van wetgeving, kennis van achtergronden daarbij)
De wet geeft de brandweer een bevoegdheid, maar die bevoegdheid zal altijd wettelijk omschreven moeten worden voordat je haar toepast. Anders valt de burger ten prooi aan willekeur, omdat elke brandweerman een ander gevoel heeft bij 'veiligheid'. Wanneer je de wet 'allesomvattend' maakt, is ze niet meer werkbaar. Je zou de brandweer ook dictatoriaal kunnen maken, maar dan zit je weer met die willekeur.
@ Fred Vos
Slachtoffers vallen inderdaad achteraf, maar we lopen altijd achter de feiten aan. We kunnen wel met zijn allen zeggen dat we ontzettend veel verstand hebben van het hele veiligheidsgebeuren, maar eigenlijk weten we nog erg weinig. Veiligheid zal ook altijd een collectieve inzet vragen van bouwer, wetgever, toetser en alle verder partijen. Voornamelijk dat gebrek aan collectief belang zorgt er denk ik voor dat het risico onnodig hoog is.
U heeft gelijk dat er altijd ondezoek nodig zal zijn na een dergelijke ramp, en het zou mooi zijn wanneer de resultaten uit die onderzoeken 'verbetering' van het algemene gebouwniveau tot gevolg hebben. Het feit dat er een dergelijk grote vuurlast in de cellen aanwezig was geeft i.i.g. genoeg stof tot nadenken.
De economische gevolgen hiervan lijken mij ook interessant. Wanneer je nu eisen gaat stellen aan de bouwkundige uitvoering en de vuurlast binnen ruimten, kunnen verschillende grote fabrikanten wel inpakken. Neem bijvoorbeeld de HPL-plaat (ik ga geen merken noemen) die in de cellen is toegepast. Dit is een algemeen geaccepteerd bouwmateriaal, gemeenten stellen geen vragen bij toepassen, en de fabrikant beweert bij hoog en laag dat het materiaal voldoet aan de eisen uit het BB. Wanneer je echter door gaat vragen is er geen certificaat om het e.e.a. aan te tonen.
Voor wat betreft het risico, de brandweer kan, compleet volgens haar wettelijke taakstelling, proberen het risico
zoveel mogelijk te voorkomen, maar ze kan en zal nooit alles weten, zien en controleren. Ik ben het eens met uw stelling dat de brandweer qua kennis momenteel achterblijft t.o.v. het bedrijfsleven, en dat dit vaak tegen hen gebruikt wordt door ze te overladen met ondoorzichtige gegevens. Dit, in combinatie met de wettelijke beperkingen welke er gelden, zorgt voor het ontstaan van dergelijke situaties. Gevolg: de brandweer wil met haar 'beperkte' kennis toch veiligheid creeeren, en gaat eisen stellen die niet te onderbouwen zijn, maar slechts een opschaling van een wettelijke eis welke toch al niet begrepen wordt. ('moet het 30 minuten zijn, volgens de wet? Doe maar 60 dan, of 90, dan is het vast wel veilig')
gedachtegangetje: Is preventie wellicht een gezamenlijke inzet van bouwers/ontwikkelaars en de brandweer (u zegt ook al dat multinationals een hoger niveau nastreven dan hier wettelijk verplicht is)? Ontwikkelaars bouwen hoofdzakelijk volgens de wens en de portemonnee van de gebruiker. Wanneer de gebruiker blijkbaar geen geld wenst uit te geven aan preventieve maatregelen, of zonder een wettelijk voorschrift te overtreden 'domme' dingen doet, hoe moet je daar dan als brandweer op reageren? Zou je zelfs kunnen zeggen dat de mate waarin de brandweer aan pro-actie en preventie doet door de maatschappij wordt gestuurd (democratisch)?
het is wel typerend nederlands dat niemand het brandveiligheidsniveau in cafe's, vuurwerkopslagen en cellen een gedachte waardig keurt, en er pas zaken worden onderzocht wanneer er daadwerkelijk doden vallen. Ook dan gaan de oogkleppen op, en wordt er slechts dat onderdeeltje bekeken (laten we alle cellengebouwen in NL gaan controleren) terwijl het werkelijke probleem dieper zit, in de mentaliteit van bouwend Nederland. Iedere brandweerman/bouwplantoetser en bouwer weet dat er in NL dankbaar gebruik wordt gemaakt van de mazen in de wet. De uitkomsten van onderzoeken worden op dat moment slechts gebruikt voor symptoombestrijding, niet voor het daadwerkelijk 'beter worden'
Voordat ik nu een tirade over me heen krijg dat ik zelf als hardste aan het invullen van dit 'mazen in de wet' verhaal bijdraag: Yacht detacheerd voor een groot gedeelte aan toetsende instanties zoals afdelingen BWT en preventie. Wij zijn dus ook op de hoogte van de problematiek. Ik zal niet zeggen dat er geen commercieel oogpunt achter zit, maar je probeert op dat moment net als een ambtenaar een goede invulling te geven aan de wet, ook op brandveiligheidsniveau.
