De afgelopen jaren zijn wij overspoeld met zeer belangrijk klinkende EHBO kwaliteits normen, richtlijnen, eindtermen en eisen op EHBO gebied. Allemaal farse om een schijn op te wekken.
De EHBO opleidingen zijn juist dankzij deze kwaliteits keurmerken, richtlijnen en eindtermen de afgelopen jaren dramatisch gedaald, zowel inhoudelijk, in niveau als kwalitatief.
(Achterliggende commerciele) redenen : "iedereen EHBO", "toegankelijk voor iedereen" en "het mag bijna geen moeite en geld meer kosten" want het "EHBO papiertje", al is het kwalitatief nog zo slecht, is het allerbelangrijkste om te voldoen aan wettelijke eisen zoals EHBO Kinderen en BHV doeleinden.
Vanaf twee tientjes kan ik mij al volledig EHBO-er voelen na een hooguit vier uurtjes durende hoofdzakelijk theorie cursus (incl.koffie/thee), zoals indirect wordt voorgeschoteld door commerciele bedrijfjes en bedrijven.
Hoe kan je vanuit het oogpunt van deze neergaande spiraal van het niveau nog van (nieuwe) EHBO-ers verwachten dat zij nog enthousiast zijn over hun status als EHBO-er en hun huidige opleidings niveau, het niveau wat jaren geleden het oude niveau BHV was, en hun te verwachten inzetbaarheid.
Hebben EHBO verenigingen oude stijl nog wel bestaansrecht in hun huidige vorm, zeker omdat zij vastgeroest zijn en zichzelf vooral vastleggen en vastklampen aan de grillen van hun EHBO certificeerders, het Oranje Kruis en Rode Kruis?
Maw, wat is het huidige EHBO diploma van het Oranje Kruis en die van het Rode Kruis nog echt waard ten opzichte van jaren geleden, gemeten in kwaliteit, inhoud en niveau?
Dit alles heeft een gigantische weerslag op de bereidwilligheid om zo wie zo een EHBO diploma te behalen, en heeft ook direct invloed op de inzetbaarheid van EHBO-ers.
Nederland en vooral EHBO land moet nu de volle prijs gaan betalen, dankzij de goedkope, zeer kortdurende, en inhoudelijk marginale BHV en EHBO cursussen van laag niveau.