Wat/waar mag je wel/niet fotograferen op een openbaar toegankelijke plek/achter het afzetlint?

[firemanr]

het is even wat meer werk,maar als dat de enige oplossing is doen we dat toch gewoon  

Hoezeer ik het met je eens bent.....er zijn zulke grote telelenzen op de markt, dat dit onuitvoerbaar zou zijn. Gewoon rekenen op het boerenverstand van de fotografen en het nadenken wat ethisch wel en niet verantwoord is. Bij de weg: hier mag er geen 1 fotograaf binnen de omheining komen (behalve ik... ).

[ltdoka]

Waartoe dient de Politieperskaart?

Toegangsbewijs
Waartoe dienen de landelijke politieperskaart alsmede de bijbehorende rellenkaart?

Bij demonstraties, rellen en calamiteiten als gijzelingen, vliegrampen, overstromingen, branden, ongelukken etc. sluit de politie en/of het bevoegd gezag straten en/of terreinen af voor het publiek.
Om hun werk te kunnen doen laat de politie - in principe - vertegenwoordigers van media op vertoon van de politieperskaart alswel de rellenkaart toe binnen het/de afgezette gebied(en).

De landelijke politieperskaart alsmede de bijbehorende rellenkaart mogen niet worden gebruikt als een 'toegangsbewijs' voor evenementen, grootschalige sportgebeurtenissen of wat dies meer zij, daar waar andere legitimaties als entreebewijzen gelden

bron: politiekaart.nl

112 lees vooral de extra aangehaalde txt even goed door, er staat op vertoon van dat betekent dus vooraf tonen pas dan kan toegang tot het afgezette gebied worden verleend, het door jou geopperde tonen op verzoek is regelrechte onzin !!

[jvo]

De kaart legitimeert de houder ervan als professioneel journalist. Met het oog op de betekenis van de journalistiek voor de realisering van de vrijheid inlichtingen te verzamelen en door te geven wordt veelal aan journalisten toegang verleend tot plaatsen, die voor anderen ontoegankelijk zijn, bijvoorbeeld afgezette gedeelten van de openbare weg. Daarbij dient de journalist op verzoek zijn politieperskaart te tonen.

Ik zou het zowiezo waarderen als ik ergens sta en een journalist wil foto's gaan maken dat ie eerst even contact met mij zoekt.... Het zou toch vervelend zijn als hij doordendert en daardoor bijvoorbeeld een spoor beschadigd of vernietigd....  een eerste afzetting kan nog weleens krap zijn, en de TR/VOA is echt niet blij met je als ze op de plek des onheils vooral voetsporen van een enthousiaste fotograaf vinden en de gemiddelde mens heeft toch op een ongevalslokatie de neiging om tegen wat rondslingerend glas aan te schoppen... bewust of onbewust... dat kan al invloed hebben op de ongevalsanalyse...  
Bij rellen? je doet maar... als je maar niet voor mijn voeten loopt, dat kon namelijk nog weleens verkeerd voor je uitpakken

[Target77]

Hier kan ik een heel kort antwoord opgeven. De statuten zijn hier erg duidelijk over. Ik heb in principe toegang tot door de politie afgezette gebieden omdat ik in het bezit ben van de daarvoor vereiste kaart. Op verzoek van bevoegd gezag (dat is politie, marechausse, douane en andere opsporingsabtenaren belast met het beveiligen van het afgezette gebied. Brandweermensen horen hier in principe niet bij maar ik heb de kaart toch dus als ze die graag willen zien, geen probleem). Verder heb ik bij de aanvraag van de kaart ervoor getekend dat ik bij het betreden van afgezet gebied dat op eigen risico doe, hulpverleners zijn niet voor mij verantwoordelijk. Alles wat ik doe kan achteraf gecheckt worden door de RvdJ en in een uiterst geval kan de kaart door de stichting (dus niet ter plekke) ingetrokken worden.

In geval van een callamiteit waarbij de brandweer ingezet wordt ligt het commando bij de brandweer en niet bij de politie. Brandweer heeft niets te maken met een politieperskaart. En ja de brandweer is op dat moment verantwoordelijk voor jouw veiligheid, en niet de politie of andere opsporingsambtenaren.  

Heel vreemd dat jij jouw PPK als een soort van "License to Kill" ziet?? Je kan zoveel statuten vastleggen als je wilt, maar besef heel goed dat statuten civielrechterlijke afspraken zijn. De afzettingen vallen onder het publiek recht. Civiel rechterlijke statuten mogen nooit in strijd zijn met wettelijke bepalingen. Indien dit het geval is dan zijn deze statuten ongeldig. Je kan wel afspraken maken met de politie, maar wat als deze niet verantwoordelijk is voor een incident??  

[Shave]

In geval van een callamiteit waarbij de brandweer ingezet wordt ligt het commando bij de brandweer en niet bij de politie. Brandweer heeft niets te maken met een politieperskaart. En ja de brandweer is op dat moment verantwoordelijk voor jouw veiligheid, en niet de politie of andere opsporingsambtenaren.  

Heel vreemd dat jij jouw PPK als een soort van "License to Kill" ziet?? Je kan zoveel statuten vastleggen als je wilt, maar besef heel goed dat statuten civielrechterlijke afspraken zijn. De afzettingen vallen onder het publiek recht. Civiel rechterlijke statuten mogen nooit in strijd zijn met wettelijke bepalingen. Indien dit het geval is dan zijn deze statuten ongeldig. Je kan wel afspraken maken met de politie, maar wat als deze niet verantwoordelijk is voor een incident??  

Amen

[Peter71]

Hoezeer ik het met je eens bent.....er zijn zulke grote telelenzen op de markt, dat dit onuitvoerbaar zou zijn. Gewoon rekenen op het boerenverstand van de fotografen en het nadenken wat ethisch wel en niet verantwoord is. Bij de weg: hier mag er geen 1 fotograaf binnen de omheining komen (behalve ik... ).

Dat besef ik mij terdege,maar als eeen fotgraaf vanaf een afstandje zijn werk moet doen wordt het al lastiger om zaken op de foto te krijgen die er niet ophoren.Er kan zomaar in ene een brandweerman voor staan  

[Rene112]

In geval van een callamiteit waarbij de brandweer ingezet wordt ligt het commando bij de brandweer en niet bij de politie. Brandweer heeft niets te maken met een politieperskaart. En ja de brandweer is op dat moment verantwoordelijk voor jouw veiligheid, en niet de politie of andere opsporingsambtenaren.  

Laten we nou proberen geen 'onzin' te gaan verkondigen!  

De brandweer heeft niet het commando bij elke calamiteit waarbij zij ingezet worden. Iedere hulpverleningsdienst heeft eigen (vaak wettelijke) taken en bevoegdheden. Het is de bedoeling dat de diensten door goed samen te werken het klusje klaren.
Wanneer er 'echt' opgeschaald wordt ontstaat vanaf Grip 2 de situatie waarbij er éénhoofdige leiding op de plaats van het incident is (door de leider Copi). Tot die tijd heeft elke dienst eigen taken en verantwoordelijkheden.

Daarmee wordt denk ik ook duidelijk waarom de afspraken rondom de politieperskaart niet met de brandweer zijn gemaakt... maar met de dienst die er wel over gaat      

En... natuurlijk is het logisch dat de politie niet zomaar mensen binnen de publieksafzetting laat komen, maar hier i.v.m. de eigen veiligheid eerst met de brandweer overleg over heeft.

groeten,
René de Caluwé

[Rene112]

Vanuit puur menselijk oogpunt (hulpverleners zijn toch ook mensen ) is het trouwens heel begrijpelijk dat wij rekening houden met de privacy van het slachtoffer en daarom wel eens tegen een fotograaf zeggen : "wacht even met het maken van foto's" of "per ongeluk op een rijtje in de weg gaan staan"......  

Als hulpverlener wil je een slachtoffer graag helpen, en dan doen wij misschien wel eens iets meer dan eigenlijk binnen onze bevoegdheden ligt. Het is de kunst dat journalisten (fotograaf) juist begrip hebben voor onze positie en gevoelens, en daar rekening mee houden. Dan is er prima samen te werken!

Zoals 112Brabant in het begin van dit topic aangaf... is het aan de journalist zelf om tijdens zijn/haar werk te bepalen wat ethisch wel of niet verantwoord is. Achteraf kan hij/zij altijd aangesproken worden op het niet goed omgaan met die regels.
Maar dat zou dus vooraf (preventief) eigenlijk niet mogen gebeuren door de hulpverleners zelf.
Dat dit toch regelmatig gebeurt komt door het hiervoorgenoemde "gevoel van willen beschermen" dat veel hulpverleners hebben maar volgens mij ook door iets anders. Er zijn namelijk helaas veel fotojournalisten die (in bepaalde gebieden) het redelijk hebben verknald voor hun collega's door bijv. de hulpverleners te hinderen bij hun werk of foto's te publiceren waar grote vraagtekens gesteld kunnen worden bij hun ethisch handelen.... Dat is heel vervelend en daar hebben de "goede fotojournalisten" helaas veel last van.

groeten,
René de Caluwé

[Jeroen!]

Ik zie vaak, nee heel vaak de zin: "Hoe zou jij je voelen as jij daar lag?, Hoe zou je het vinden als jij het slachtoffer was?"

Ja sorry hoor, maar zo blijft het   Als een bedrijf tot de grond toe afbrand hoe denk je dan dat de eigenaar zich voelt? denk je dat die het leuk vind dat zijn afgebrande bedrijf het middelpunt is bij HVNL en de volgende dag op de voorpagina staat? OOk niet nee  

Maar zo kun je wel aan de gang blijven gaan..., het is altijd "hoe denk je dat.........hoe zou je het vinden als....." etc etc. Er zijn nou ook eenmaal mensen die hun broodje ermee moeten verdienen en de krant of tv zit niet te wachten op beelden van een opengeknipt wrak met een takelwagen erbij...

En ik weet haast wel zeker, dat 99 van de 100 fotografen/cameramensen, het slachtoffer niet expres in beeld zetten, zelf heb ik het ook weleens dat ik mij richt op een bepaald onderdeel met een foto te maken, en dan kom ik thuis en zie ik dat aan de ene kant van de foto het slachtoffer herkenbaar is....tja...er zal misschien een heeeeeeeeeele enkele fotograaf/cameraman zijn die volop op het slachtoffer in zal zoomen en dit vast legt, maargoed dan moet je ze per stuk aanpakken en niet in het algemeen praten, wat veel te vaak gebeurd. Is er 1 iemand van de pers die zich niet aan de regels houd of iets niet opvolgd, huppa mag gelijk iedereen wegwezen daar...

Ik vind dit een goed topic, hier mag best weleens over gepraat worden....een groot deel van de fotografen/cameramensen staan daar ten slotte hun werk te doen, net als de dienders  

[Jeroen!]

Er zijn namelijk helaas veel fotojournalisten die (in bepaalde gebieden) het redelijk hebben verknald voor hun collega's door bijv. de hulpverleners te hinderen bij hun werk of foto's te publiceren waar grote vraagtekens gesteld kunnen worden bij hun ethisch handelen.... Dat is heel vervelend en daar hebben de "goede fotojournalisten" helaas veel last van.

groeten,
René de Caluwé

En dat is vooral de laatste tijd zo, ik neem maar als voorbeeld hier in de regio, nooit waren er problemen als je hier (ook als amateur) bij een incident liep om foto's te makne, zolang je je gedroeg zoals het hoort. Totdat er een iemand het idee bedacht om een "112-site" te maken en dacht dat hij wel alles kon maken en vind dat hij zich niet aan de regels hoefde te houden. Sindsdien is er in deze regio een hoop veranderd, en mag er een stuk minder....dingen wat voorheen geen probleem was, is het nu wel...en dat is gewoon zonde.....de goede lijden weer onder de kwade....

En wat ik ook nog ff kwijt wil, een beetje goede en betrouwbare fotograaf/cameraman weet heus wel wat wel en niet mag, en houd genoeg rekening met anderen, en het slachtoffer