Recentelijk heb ik het ook meegemaakt dat ik door een agent op afstand werd gezet. Het ongeval was gebeurd op de snelweg en dat is over het algemeen geen enkel probleem. Echter was de agent van mening dat ik niet op de plek mocht gaan staan waar andere omstanders ook stonden (
foto). In verband met sporen. Begrijpelijk, het laatste wat ik wil is sporen vernielen, dus ben ik achter de vangrail gaan staan en op een hekje geklommen wat uitzicht gaf over het geluidsscherm heen (
foto). Komt die zelfde agent weer naar mij toe en zegt dat ik daar ook weg moet. Ik geef aan dat ik geen sporen verniel en dat ik niemand hinder (immers, achter het geluidsscherm staat niemand), blijkt dat de agent mij enkel en alleen op afstand zet om het slachtoffer niet in beeld te krijgen. Dus ik zeg in die woordenwisseling met de agent dat ik niks aan beelden heb met het slachtoffer er op, waarop de agent wegloopt naar een collega. Even later - toen 'de hectiek' van het incident er weer af was - even gesproken met die agent en uitgelegd dat het over het algemeen vrij zinloos is om beelden te maken van het slachtoffer en dat ik liever heb dat hij direct aangeeft wat zijn beweegredenen zijn om mij weg te sturen in plaats van een smoes (sporen) te gebruiken. Uiteindelijk daarna de volledige medewerking weer gekregen wat top was.
Helaas is ditzelfde mij ervoor ook al een paar keer gebeurd. Bij een ander incident werd ik ook op verzoek van de brandweer op afstand gezet, omdat ik 'te dichtbij' stond (10-15 meter van incident, buiten werkgebied brandweer), waardoor de privacy van het slachtoffer in het gevaar zou komen (
foto). De agente die mij aansprak (eenstreper, toch met alle respect hoor
) begreep helaas niks van hoe het werkt met de regels van de PPK en zette mij zo'n 50 meter verderop. Het meest stomme was echter dat ik op zo'n plek werd neergezet, dat ik niets anders kon dan het slachtoffer in beeld nemen om een shot te kunnen maken (
foto). Toen het slachtoffer vervolgens in de ambulance lag en er voor mij geen reden meer was om op afstand te blijven (volgens de afspraak) liep ik weer terug richting mijn auto. Waarop de OvD van de brandweer naar mij toe komt om mij te vragen waar ik nou toch mee bezig ben. Ik geef aan dat ik mij aan de afspraak heb gehouden, waarop de OvD-B naar de politie stapt om mij weer weg te laten sturen. Daarop ben ik even wat tegendraads gaan doen door in discussie te gaan met de andere agent (vierstreper). Uiteindelijk uitgelegd waarom de wegstuuractie van de brandweer totaal nutteloos was en bovendien ook nog min of meer tegen de regels is. De agent snapte mijn verhaal geheel maar gaf toch aan eerst te kiezen voor de kant van de brandweer...
Nu scheelt het dat dat brandweerkorps nou niet echt een van de makkelijkste is... dus ik trek het mij maar wat minder aan. Er zijn gelukkig veel meer korpsen die wel erg soepel omgaan met de pers (
foto) en als je je daar maar aan houdt dan komt het wel goed.
Wat het betreft het verhaal zoals dat van Kil-roy afkomt. Ik kan mij de frustratie wel goed voorstellen. Als het je een keer gebeurd, dan is het nog wel te overzien. Echter, deze twee concullega's staan wekelijks bij veel incidenten en als het je regelmatig overkomt dan kan ik mij best voorstellen dat je soms even je frustraties wilt uiten op een nette manier. Qua tekst klopt het mijn inziens wel. De vraag of het een geschikt medium is om het op te plaatsen is een tweede. Enerzijds wel, want het wordt veel bekeken en kan daardoor een bepaalde druk uitoefenen. Anderzijds niet, omdat mensen niet zitten te wachten op 'zeurende pers' die 'over de lijken van' etc. etc. Echter, diezelfde mensen kijken wel vervolgens op die sites naar de foto's... dus wie er dan 'hypocriet' is.