Meest recente voorbeeld de trambotsing van zojuist in Delft. Alle pers wordt in 1 persvakje gepropt waardoor alleen de situatie aan de voorkant van de trams kan worden gefotografeerd. Als alle actie voorbij is dan kan heel misschien nog wat aan de andere kant worden gefotografeerd.
Een beetje hulpverlener moet tegenwoordig 1001 scholingen, opleidingen, bijscholingen en trainingen volgen over veilig werken, gevaarzetting, risico's herkennen, werkplekmanagement en weet ik veel wat. In de praktijk wordt er tegenwoordig door alle disciplines zo veilig en goed mogelijk (samen)gewerkt. Er wordt, ook tijdens een groter incident zoals boven beschreven, rekening gehouden met allerlei belangen, variërend van de veiligheid voor de hulpverleners, de gezondheid van slachtoffers of zoiets als opsporingsbelangen.
Vervolgens komen de "rupsjesnooitgenoeg" van de pers. Ze krijgen een ereplaats op de plek waar het incident het best te zien is, maar dat is nog niet genoeg voor de mannetjes. Ze willen meer, meer, meer, meer en ze weten alles vooral heeeeeel veeeeeeeeel beter dan de mensen die beroepsmatig ter plaatse zijn. Want natuurlijk kan je als puber van 17 met een portofoontje aan je broekriem en een reflecterend hesje aan, veel beter inschatten wat wel en niet kan en mag, dan al die mensen die daar keihard met hun beroep bezig zijn en alles doen wat ze kunnen om zo'n incident tot een goed einde te brengen.
Er zijn van die Oud Hollandse spreekworden zoals:"tel je zegeningen..." en "....wie het onderste uit de kan wil krijgt het lid op den neus...".