Bizar verhaal zeg, van dat uit Zaandam. Sowieso dat audiofragment dat Michel geplaatst heeft, daar krijg ik spontaan de kriebels van. Als er daadwerkelijk een goede reden is dat je niet binnen de afzetting mag fotograferen (veiligheid, opsporingsbelangen etc.), dan zou ik er nog vrede mee kunnen hebben. Maar buiten de afzetting en dan het simpele toontje 'Je hebt je plaatjes, ga gewoon naar huis'. Dat komt gewoon neer op dictatoriale trekjes. Zo van: 'wij bepalen wel wat goed voor jou is'. Enge gedachte. Zeker met in het achterhoofd de aanhouding die al verricht was en daardoor dus waarschijnlijk ook de misbruik van de machtspositie (monopoliepositie op macht/aanhoudingen verrichten). Persoonlijke meningen worden simpelweg geprojecteerd als feiten en daar handelt men naar. Onbegrijpelijk.
Zie deze kaart (met locaties): https://mapsengine.google.com/map/edit?mid=zloi2qxrirPQ.kC6Lv5iz9KmEWat betreft het verhaal wat Rutger hier al eerder aanhaalde over de gasexplosie in het centrum van Zwolle gisteren, die collega was ik dus. Op de locatie aangekomen was het zicht op het pand niet bijster goed (
locatie A), diverse objecten zoals bomen en muurtjes ontnamen het zicht redelijk. Tegenover het pand stonden een handje vol agenten bij elkaar (
rode marker), het leek een gezellig theekransje. Ik schat in dat er een of twee (hoofd)agenten en de OvD-P daadwerkelijk wat aan het doen waren (belletjes plegen etc.)
Toen ik bij een agent aan het lint (
locatie A) mijn politieperskaart liet zien en vroeg of ik op de locatie mocht gaan staan waar de agenten rustig aan het kijken waren, kreeg ik de reactie dat hij het even zou gaan overleggen. Vele minuten verstreken maar de agent kwam niet terug. Ondertussen stonden de agenten wel vrolijk zelf kiekjes te maken.
Na een kleine tien minuten was ik het zat en ben gewoon onder het lint doorgegaan. Toen ik op de locatie stond waar die agenten stonden, kon ik nog net mijn statief goed neerzetten toen ik de OvD-P al in mijn nek had zitten. Hij gaf aan dat ik direct achter het lint moest gaan staan. Tijd om daarop te reageren had ik niet, want ik werd vervolgens al door een andere collega aangesproken. Ik werd een kleine 10 meter verderop gezet (
locatie B). Daar was het zicht nog steeds belabberd, maar al iets beter. Twee minuten later komt diezelfde agent die ik als eerste sprak langs mij heen gelopen en begint lintjes te spannen in een straat waar schijnbaar nog geen lintjes hingen. Dus ik dacht: prima. Maar nee, de agent geeft aan dat ik nu echt weg moet wezen want ik mag er niet staan. Ik geef aan dat ik vervolgens op de plek wil gaan staan waar Rutger het ook over had, achter het andere lintje (
locatie C).
Schijnbaar was dat al 'te gevaarlijk', want ik werd nog eens 20 meter naar achteren gezet (
locatie D), zicht op incident: 0,0. Ik ben toen maar weer teruggelopen naar de plek waar ik in eerste instantie stond. Even later weer een rondje gelopen, toen kwam ik weer op de plek uit van de foto hierboven. Uiteindelijk zag een OvD-G ons staan en die heeft toen de IM COPI ingelicht. Twee collega's (cameraman + fotograaf) hadden toen plots al een plek toegewezen gekregen binnen het incident. De OvD-G zorgde ervoor dat de IM COPI ons ook ophaalde. Wij mochten daar even drie minuten beelden maken, daarna moest die vrouw weer weg voor overleg, met als gevolg dat wij ook weer achter de lintjes moesten gaan staan. Plots was ze weg en stonden wij daar nog. Een minuut later komt weer een agent naar ons toe en die vorderde ons om weg te gaan van die locatie 'want: recherche wil onderzoek doen'. Prima, maar waarom mogen dan die ambulancebroeders die vrij weinig te doen hebben (want: geen gewonden) wel daar blijven staan? (Overigens: niks dan lof voor die ambubroeders hoor, zij doen niks verkeerd in dit verhaal. Laat dat even duidelijk zijn)
Uiteindelijk worden we weer 10 meter (
locatie B) verderop gezet en is het weer knudde. Uiteindelijk heb ik zoiets van: genoeg. Op naar huis. Maar voordat ik wegging ben ik eerst nog even naar de twee agenten gelopen die mij (onder andere) weg hebben gestuurd (
locatie C). Even gesprekje aangegaan over hun nogal vreemde gedrag. Toen ik aangaf dat het zeer frustrerend en irritant is dat agenten die niks aan het doen zijn wel blijven staan en foto's maken, maar pers moedwillig op afstand wordt gehouden zonder goede reden, zei de agent dat het slechts opdrachten waren van hogeraf. Vervolgens gaf ik ook aan dat het foto's maken door agenten en op Twitter zetten gewoon broodroof is. "Tja, dat is sociale media" gaf de agent aan. Wat een dooddoener. Had eigenlijk nog moeten zeggen dat ik voortaan ook maar boetes ga uitschrijven en mensen in de boeien ga slaan als iets mij niet zint.
Om het gesprek toch maar even positief te eindigen heb ik ze een kopie van het instructiepasje gegeven dat bij de PPK zat. Ik heb aangegeven dat ze dit echt eens goed moeten gaan doorlezen en het vooral in de groep moeten gooien, want dit kan zo echt niet. Uiteindelijk beide agenten een hand gegeven en gezegd dat ik volgende keer echt beterschap hoop. Toen weggelopen. Toen Rutger en ik iets verder liepen en achterom keken, zagen we de twee agenten het kaartje al aandachtig bestuderen. Misschien helpt het!