Misschien moet je je eerst eens oriënteren in plaats van sneren ;-)
Misschien heb ik me wel gewoon heel goed georiënteerd, voordat ik hier iets heb geplaatst? Misschien is dat juist wel de reden dat ik nog nadrukkelijk heb genoemd dat het niet persoonlijk naar jou was bijvoorbeeld.. Ik volg de verschillende discussie's al heel lang, maar heb simpelweg nooit gereageerd. Ik heb me altijd weten beheersen. Tot nu
Waar mij het om gaat, is dat regelmatig de "vrijheid van nieuwsgaring" en "taak van de journalist binnen de democratie" wordt ingezet als middel om een journalist te beschermen of zijn acties te verdedigen. Dit is natuurlijk tot op zekere hoogte volledig terecht en ben ik ook blij mee en ze dankbaar voor. Maar het vervelende eraan vindt ik dat het juist vooral wordt ingezet bij of door de "112-Saaihuizenveendorp journalisten" waarbij je je vraagtekens zou kunnen zetten bij dat maatschappelijke belang. Ze doen prima werk in het bevredigen van de nieuwsgierigheid van hun dorpsgenoten, maar of het nou de beschermers van de democratie te noemen zijn?
En daar zit bij mij het knelpunt. De journalisten die écht ergens in durven te (én kunnen) duiken, hebben volgens mij nooit zo veel problemen, of regelen dit inderdaad vervolgens via de geëigende kanalen. Dan hebben we het vaak over professionele jongens die weten waar ze mee bezig zijn.
En degene die "aan het lint" het hardste roepen over "de regels" en "hun rol" die doen dat op dat moment tegen vaak tegen de verkeerde. De "simpele brandweerman" die zijn opdracht uitvoert.. Zou hij de regels moeten kennen? Misschien wel. Is dat het juiste moment om die discussie aan te gaan? Ik denk het niet. Net zoals de agent/brandweerman/slachtoffer die z'n portretrecht achteraf moet zien te regelen, kan de fotograaf bij een incident dat misschien ook beter achteraf z'n gelijk halen (of via de "hogere kanalen" nog tijdens het incident, maar in ieder geval niet bij "de man aan het lint"). Maar voor mijn gevoel vaak juist deze groep die weinig bijdragen waar het gaat om de "misstanden in onze democratie", maar het hardste roepen over "de rol van de journalist in de democratie" en de verschrikking die censuur heet.
Ik ben me bewust van het schuine vlak waar deze discussie zich op bevindt. Het is makkelijk om door te slaan en dat moeten we absoluut niet willen. Ik durf te zeggen dat ik me zeer bewust ben van het belang en de rechten van journalisten en vindt dan ook zeker dat zij zoveel mogelijk ongestoord hun werk moeten kunnen doen. Maar het jeukt wel als er dan bij een "simpel brandje" meteen wordt geroepen "dat zij de controleurs van de rechtsstaat zijn". Dat zijn ze ook, maar bekleden ze bij dat simpele incidentje ook die functie? Ik ben ook brandweerman en mag in mijn functie ook vooraan staan. Maar bij een politieinval bijvoorbeeld, ben ik ook niet in functie en hoor ik ook gewoon achteraan aan te sluiten bij het lintje... (En dan zou de journalist juist weer vooraan moeten staan).
Het is een grijs gebied en ik denk dat een pasklare oplossing niet bestaat. En we moeten dat met elkaar zien op te lossen.. Beetje geven en nemen. Accepteren, incasseren en relativeren. Voor beide "kampen".
Het 112-Saaihuizenveendorp is nadrukkelijk niet laagdunkend bedoeld, het is juist een fictieve naam om enkele relatie met een bestaande organisatie trachten te voorkomen. Er zullen genoeg organisaties zijn met "112" in hun naam die alles prima op orde hebben.