Wat/waar mag je wel/niet fotograferen op een openbaar toegankelijke plek/achter het afzetlint?

[Target77]

Ik meen dat er in diezelfde grondwet staat,dat je elkaars privevacy moet waarborgen.En daar hoor ik je niet over.En wij overschrijden geen grondwet,en als jij meent dat dat wel zo is.Dan zou ik je aanraden om eens een rechtszaak te beginnen over dit hele verhaal.Als je zo zeker bent van je zaak,en jij vindt dat de grondwet wordt overtreden.Dan heb je alle recht om een rechtszaak te starten,ik neem aan dat je er dan zeker van bent dat die rechtszaak in jouw voordeel wordt beslecht.Ik zie de uitslag namelijk met vetrouwen tegemoet.Of heb je zelf er geen vertrouwen in? 

Blijkbaar denkt betrokkene dat een fotograaf meer rechten heeft dan elke andere burger. In beginsel geldt dat afzetlint ook voor hem.  

[Peter71]

Blijkbaar denkt betrokkene dat een fotograaf meer rechten heeft dan elke andere burger. In beginsel geldt dat afzetlint ook voor hem. 

En dat bedoel ik  

[Richard W]

Welke artikelen ik ook mis zijn de wetten op de privacy en portretrecht en dat soort dingen.
Volgens mij moet iemand altijd vooraf toestemming geven als hij/zij in de media terecht komt met gezicht en/of uitspraken

[112 Brabant.nl]

Het aparte is dus dat ik hier dan ook weer exact dezelfde visie op dit onderwerp tegenkom dan op straat. Heel veel hulpverleners weten dus niet wat de waarde van een politieperskaart is en wat de geschreven en ongeschreven wetten zijn waar een fotograaf zich aan moet houden. Om even terug te komen op de reacties van Karim:

"Die fotograaf heeft niks met het slachtoffer, die wil alleen z'n plaatjes schieten, dus om die dan te laten bepalen wat ethisch verantwoord is lijkt me geen goed idee....".

Dat is dus nu juist een van die dingen waar veel hulpverleners falikant de mist in gaan. Er zijn vrijwel geen fotografen die bij eenvoudige ongevallen slachtoffers vol herkenbaar in beeld brengen. Simpelweg omdat je dan moet gaan blurren. En als je iets in een krant nooit tegen zult komen zijn het foto's waarop geblurde slachtoffers staan. Je schiet die foto dan onder een dusdanige hoek dat er net een deel van de auto of het lichaam van een hulpverlener voor staat. Kortom het op verantwoorde wijze samenstellen van een compositie. Maar hetr als hulpverlener willen bepalen wat er op die compositie kan staan is dus preventieve censuur. En ook nu maar weer blijkt dat hulpverleners dit een doodnormale zaak vinden.

Target 77: "Het lijkt mij logisch als je toestemming van brandweer en/of politie krijgt, je ook de door hun gegeven aanwijzingen opvolgt. Immers komen zij jou ook tegemoet door jou, als fotograaf, voorbij het afzetlint c.q. incidentgebied te laten om foto's te maken. Dat jij voorbij het afzetlint mag is geen recht maar wel een stuk goodwil waar je heel zuinig mee om moet springen"

Blijkbaar denkt betrokkene dat een fotograaf meer rechten heeft dan elke andere burger. In beginsel geldt dat afzetlint ook voor hem. .

Soms vraag ik me af waarom ik een politieperskaart op zak heb?

Waartoe dienen de landelijke politieperskaart alsmede de bijbehorende rellenkaart?

Bij demonstraties, rellen en calamiteiten als gijzelingen, vliegrampen, overstromingen, branden, ongelukken etc. sluit de politie en/of het bevoegd gezag straten en/of terreinen af voor het publiek.
Om hun werk te kunnen doen laat de politie - in principe - vertegenwoordigers van media op vertoon van de politieperskaart alswel de rellenkaart toe binnen het/de afgezette gebied(en).

http://www.politieperskaart.nl/index.htm

Statuten politieperskaart zeggen: "In principe laat de politie vertegenwoordigers van de media op vertoon van de politieperskaart toe in afgezette gebieden"
Jullie zeggen: "In principe geldt dat lintje ook voor jou als fotograaf"

Wat is nu het uitgangspunt dan? . De ministers van justie en die van BZK (laatste is werkgever van brandweer- en politiepersoneel) hebben ooit ingestemd met deze afspraken en statuten, waarom worden die dan op straat genegeerd?

Ik meen dat er in diezelfde grondwet staat,dat je elkaars privevacy moet waarborgen.En daar hoor ik je niet over.

Tuurlijk moet je die waarborgen. En een goed fotograaf zal daar altijd voor zorgen, dat is zijn taak, simpel zat.. Maar het is wel aan de fotograaf om daar zorg voor te dragen, niet aan hulpverleners.

En wij overschrijden geen grondwet,en als jij meent dat dat wel zo is.Dan zou ik je aanraden om eens een rechtszaak te beginnen over dit hele verhaal.Als je zo zeker bent van je zaak,en jij vindt dat de grondwet wordt overtreden.Dan heb je alle recht om een rechtszaak te starten,ik neem aan dat je er dan zeker van bent dat die rechtszaak in jouw voordeel wordt beslecht.Ik zie de uitslag namelijk met vetrouwen tegemoet.Of heb je zelf er geen vertrouwen in?

Uiteraard is het niet aan mij om zo'n belangrijke rechtszaak te voeren. Mocht dit probleem niet bijtijds verholpen worden schat ik in dat de NVJ daar niet voor terug zal deinzen om dat te doen. Zoals ze ook gedaan hebben met die twee journalisten van de telegraaf die afgeluisterd werden. Ook die zaak hebben ze gewonnen overigens. Als er voor veel journalisten een belangrijk belang is bij een bepaald item wordt daar een rechtszaak over gevoerd door de NVJ. Voor mij als eenling is dat vechten tegen de bierkaai. Ik hoop alleen dat het zover nooit zal hoeven komen en media en hulpverleners de richtlijnen hetzelfde kunnen interpreteren danwel daar nieuwe afspraken over kunnen maken.

Richard van der Wissel:

"Welke artikelen ik ook mis zijn de wetten op de privacy en portretrecht en dat soort dingen.
Volgens mij moet iemand altijd vooraf toestemming geven als hij/zij in de media terecht komt met gezicht en/of uitspraken.

Wat privacy betreft: zie hierboven. Wat portretrecht betreft: het woord zegt het al: iemands protret fotograferen, ofwel nagenoeg alleen zijn gezicht ter bedoeling van herkenning daarvan. Hulpverleners in hun werkomgeving vallen hier dus niet onder. Bovendien hebben zij zoals gezegd een publieke functie en een van de gevolgen die daar aanvast hangt is een ernstige beperking van het portretrecht. Dat is ook zo met bekende sporters, politici en artiesten: die kun je, mits in hun werkomgeving, ook vrijelijk portretteren.

[Shave]

Respecteer de mening van de hulpverlener en ga daar niet tegenin, ook al heb je zo'n stoffig kaartje op zak. Het gaat hier om gevoelens en niet om een mooi plaatje schieten. De hulp aan het slachtoffer heeft prioriteit en een hulpverlener moet zich dan niet gaan bekommeren over het feit dat er een aantal fotografen staat die plaatjes willen schieten.

Als je daar zelf als slachtoffer ligt en je weet dat er foto's gemaakt worden (ook al wordt later beslist of die voor publicatie vatbaar zijn) heb je toch in je achterhoofd dat er iemand rondloopt met foto's van jou ellende.

Het gaat hier om privacy en niet om mooie plaatjes.....wacht dan netjes totdat het slachtoffer afgevoerd is en ga dan foto's maken bijvoorbeeld. Dan is de druk van de ketel voor zowel hulpverlener als slachtoffer.

En dat de hulpverlener een publieke functie heeft en dus maar rekening mee moet houden dat hij/zij op de foto gezet kan worden is ook lariekoek.........je kan je als fotograaf ook inleven in de hulpverlener en snappen dat (ook al loop je dan mooie foto's mis) dat je bepaalde acties of dingen niet moet publiceren omdat je dan een bepaalde beroepsgroep zou schaden of kwetsen. Dit heeft meer te maken met gezond boeren verstand dan met welke regel- of wetgeving dan ook.......tenzij je je liever aan de wetgeving vast wil houden maar dan denk ik dat het snel afgelopen is met de foto's want ik gok zomaar dat het belang van het slachtoffer nog altijd boven het belang van welke fotograaf dan ook gaat.

Kijk op internet maar hoeveel 112 sites er staan.....met een beetje pech heeft de helft een perskaart weten te bemachtigen omdat ze voor één of andere keutel omroep foto's maken.....als je dan zo moet gaan discussieren over bepaalde dingen dan denk ik dat je het doel uit het oog verliest: namelijk die hulp aan het slachtoffer!!!! en die is niet gebaat met een perskaart of wat dan ook want daar wordt de hulp aan het slachtoffer niet beter van.........

Desondanks is het toch leuk om foto's te zien en zou het jammer zijn als ze hierdoor zouden verdwijnen op internet. Dus houd je gewoon aan de maatschappelijke normen en neem de wetgeving niet al te letterlijk want daar wordt de verstandhouding hulpverlener/fotograaf niet beter van

[Peter71]

Het aparte is dus dat ik hier dan ook weer exact dezelfde visie op dit onderwerp tegenkom dan op straat. Heel veel hulpverleners weten dus niet wat de waarde van een politieperskaart is en wat de geschreven en ongeschreven wetten zijn waar een fotograaf zich aan moet houden. Om even terug te komen op de reacties van Karim:

"Die fotograaf heeft niks met het slachtoffer, die wil alleen z'n plaatjes schieten, dus om die dan te laten bepalen wat ethisch verantwoord is lijkt me geen goed idee....".

Dat is dus nu juist een van die dingen waar veel hulpverleners falikant de mist in gaan. Er zijn vrijwel geen fotografen die bij eenvoudige ongevallen slachtoffers vol herkenbaar in beeld brengen. Simpelweg omdat je dan moet gaan blurren. En als je iets in een krant nooit tegen zult komen zijn het foto's waarop geblurde slachtoffers staan. Je schiet die foto dan onder een dusdanige hoek dat er net een deel van de auto of het lichaam van een hulpverlener voor staat. Kortom het op verantwoorde wijze samenstellen van een compositie. Maar hetr als hulpverlener willen bepalen wat er op die compositie kan staan is dus preventieve censuur. En ook nu maar weer blijkt dat hulpverleners dit een doodnormale zaak vinden.

Target 77: "Het lijkt mij logisch als je toestemming van brandweer en/of politie krijgt, je ook de door hun gegeven aanwijzingen opvolgt. Immers komen zij jou ook tegemoet door jou, als fotograaf, voorbij het afzetlint c.q. incidentgebied te laten om foto's te maken. Dat jij voorbij het afzetlint mag is geen recht maar wel een stuk goodwil waar je heel zuinig mee om moet springen"

Blijkbaar denkt betrokkene dat een fotograaf meer rechten heeft dan elke andere burger. In beginsel geldt dat afzetlint ook voor hem. .

Soms vraag ik me af waarom ik een politieperskaart op zak heb?

Waartoe dienen de landelijke politieperskaart alsmede de bijbehorende rellenkaart?

Bij demonstraties, rellen en calamiteiten als gijzelingen, vliegrampen, overstromingen, branden, ongelukken etc. sluit de politie en/of het bevoegd gezag straten en/of terreinen af voor het publiek.
Om hun werk te kunnen doen laat de politie - in principe - vertegenwoordigers van media op vertoon van de politieperskaart alswel de rellenkaart toe binnen het/de afgezette gebied(en).

http://www.politieperskaart.nl/index.htm

Statuten politieperskaart zeggen: "In principe laat de politie vertegenwoordigers van de media op vertoon van de politieperskaart toe in afgezette gebieden"
Jullie zeggen: "In principe geldt dat lintje ook voor jou als fotograaf"

Wat is nu het uitgangspunt dan? . De ministers van justie en die van BZK (laatste is werkgever van brandweer- en politiepersoneel) hebben ooit ingestemd met deze afspraken en statuten, waarom worden die dan op straat genegeerd?

Ik meen dat er in diezelfde grondwet staat,dat je elkaars privevacy moet waarborgen.En daar hoor ik je niet over.

Tuurlijk moet je die waarborgen. En een goed fotograaf zal daar altijd voor zorgen, dat is zijn taak, simpel zat.. Maar het is wel aan de fotograaf om daar zorg voor te dragen, niet aan hulpverleners.

En wij overschrijden geen grondwet,en als jij meent dat dat wel zo is.Dan zou ik je aanraden om eens een rechtszaak te beginnen over dit hele verhaal.Als je zo zeker bent van je zaak,en jij vindt dat de grondwet wordt overtreden.Dan heb je alle recht om een rechtszaak te starten,ik neem aan dat je er dan zeker van bent dat die rechtszaak in jouw voordeel wordt beslecht.Ik zie de uitslag namelijk met vetrouwen tegemoet.Of heb je zelf er geen vertrouwen in?

Uiteraard is het niet aan mij om zo'n belangrijke rechtszaak te voeren. Mocht dit probleem niet bijtijds verholpen worden schat ik in dat de NVJ daar niet voor terug zal deinzen om dat te doen. Zoals ze ook gedaan hebben met die twee journalisten van de telegraaf die afgeluisterd werden. Ook die zaak hebben ze gewonnen overigens. Als er voor veel journalisten een belangrijk belang is bij een bepaald item wordt daar een rechtszaak over gevoerd door de NVJ. Voor mij als eenling is dat vechten tegen de bierkaai. Ik hoop alleen dat het zover nooit zal hoeven komen en media en hulpverleners de richtlijnen hetzelfde kunnen interpreteren danwel daar nieuwe afspraken over kunnen maken.

Richard van der Wissel:

"Welke artikelen ik ook mis zijn de wetten op de privacy en portretrecht en dat soort dingen.
Volgens mij moet iemand altijd vooraf toestemming geven als hij/zij in de media terecht komt met gezicht en/of uitspraken.

Wat privacy betreft: zie hierboven. Wat portretrecht betreft: het woord zegt het al: iemands protret fotograferen, ofwel nagenoeg alleen zijn gezicht ter bedoeling van herkenning daarvan. Hulpverleners in hun werkomgeving vallen hier dus niet onder. Bovendien hebben zij zoals gezegd een publieke functie en een van de gevolgen die daar aanvast hangt is een ernstige beperking van het portretrecht. Dat is ook zo met bekende sporters, politici en artiesten: die kun je, mits in hun werkomgeving, ook vrijelijk portretteren.

112Brabant,1 hele concrete vraag.Wat denk je nu te gaan bereiken met deze hele actie,als je zoals ik nu kan lezen niet open staat voor onze aan gevoerde argumenten?
Om tot een goede en voor beide aceptabele oplossing te komen zullen beide partijen water bij de wijn moeten doen.De hulpverleners hebben dat al gedaan,door de optie te geven."Met overleg kan er altijd op de plaats van incident gefotografeert worden"Ik heb vanuit de kant van journalisten geen oplossing gezien.Blijven verkondigen dat die perskaart heilig is kom je niet mee verder,zeker niet als er fotografen zich niet willen binden aan de regels die nu eenmaal gelden bij een ongeval.Want ook voor ons gelden een aantal regels bij een ongeval,en die worden ook nageleeft.

Met het blijven verkondigen dat wij als hulpverleners de grondwet schenden,daarmee maak je de situatie niet beter op.Je zal er alleen maar mee bereiken dat wij als hulpverleners daadwerkelijk de deur dicht smijten,en er gewoon geen overleg mogelijk is en er gewoon niet wordt gefotografeert.Want ik denk dat er diverse invloedrijke mensen binnen  hulpverlenend nederland reikhalzend zullen uitzien naar die rechtszaak,want zij hebben nogal wat problemen op tafel liggen die veroorzaakt zijn door een aantal fotografen.En zij zullen die ongetwijfeld graag aan de rechter voorleggen

[112 Brabant.nl]

Dan ben ik toch wel heel benieuwd wat jullie wél toelaatbaar vinden.



Kan dit? Slachtoffer wel in beeld, maar niet herkenbaar. Hulpverleners in hun werkomgeving....



En kan dit volgens jullie? Je ziet duidelijk dat er een slachtoffer ligt.... maar totaal onherkenbaar.



Hoe veilig zit die brandweerman daar? Waarom doen we dit niet vanuit de korf van de hoogwerker? Ik heb met dit soort plaatjes altijd zoiets van "Dat doen brandweermensen zichzelf aan. Als je zo niet op de foto wilt komen omdat je bang bent voor gezeur van je baas doe het dan gewoon niet".

[Shave]

Ik heb met geen van de drie plaatjes moeite omdat ik niet diegene ben die op de brancard ligt. Die brandweerman zal wel een goede reden hebben om op die manier te handelen. Hij heeft daarvoor geleerd en het is niet aan de journalist om te bepalen of iets veilig is of niet......daar kunnen we heel kort in zijn denk ik.

Jij bent daar niet om te bepalen of die brandweerman vanuit de korf moet werken of dat die een valbeveiliging aan moet doen. Houdt je dus bij je eigen werk, en als jij zo iets heb van dit kan die man schaden dan moet je die plaatjes niet publiceren.

Een slachtoffer kan op zo'n moment niet even afstappen van de brancard om te zeggen dat hij/zij er geen behoefte aan heeft

[Peter71]

Ik heb met geen van de drie plaatjes moeite omdat ik niet diegene ben die op de brancard ligt. Die brandweerman zal wel een goede reden hebben om op die manier te handelen. Hij heeft daarvoor geleerd en het is niet aan de journalist om te bepalen of iets veilig is of niet......daar kunnen we heel kort in zijn denk ik.

Jij bent daar niet om te bepalen of die brandweerman vanuit de korf moet werken of dat die een valbeveiliging aan moet doen. Houdt je dus bij je eigen werk, en als jij zo iets heb van dit kan die man schaden dan moet je die plaatjes niet publiceren.

Een slachtoffer kan op zo'n moment niet even afstappen van de brancard om te zeggen dat hij/zij er geen behoefte aan heeft

Ik geloof dat ik aan deze woorden niets  aan toe heb te voegen

[ltdoka]

Als ik dit soort discussies lees is het eerste wat er in mij opkomt "gelukkig werk ik in geen van de beroepsgroepen" toch heb ik hier wel een standpunt in.

ten eerste: Statuten politieperskaart zeggen: "In principe laat de politie vertegenwoordigers van de media op vertoon van de politieperskaart toe in afgezette gebieden"
 Het feit dat er wordt gesproken over een principe geeft bijvoorbaat al aan dat dit niet vanzelf sprekend is !! je kunt m.i. om diverse redenen evengoed achter het lintje geweigerd worden een daarvan, en ik denk de belangrijkste, is de veiligheid van jou en andere betrokkenen

ten tweede: het vastleggen van s.o. op foto het m.i. geen enkele nieuwswaarde en is een inbreuk op de privacy van het s.o. (al of niet herkenbaar, het eerste zeker niet)

ten derde: er kan een situatie met amateurfotograven ontstaan die ook achter het lintje willen er daar erg lastig overdoen en dus kan de politie beslissen niemand die niets met de HV van doen heeft achter het lint toe te laten oftwel, het probleem ontstaat door je eigen collega's die zich net zo bot opstellen als jij.

Ten vierde: er is nog een categorie HV-ers die jullie allen vergeten, namelijk de eerst aanwezigen bij een incident, dit zijn meestal de passanten die de eerste hulp opzich nemen, al was het maar het aanspreken van een so of het inschakellen van proffesionele HV ook deze passanten hebben enig recht op privacy.

Om de vierde stelling te illustreren verwijs ik naar het topic van Jelmer een tijd geleden, het ongeval waar ik toen bij betrokken was heeft op mij een behoorlijke impact gehad, ook al was ik geen partij maar passant, indien daar een lintje had gehangen en achter het lintje door een fotograaf was geknipt had ik de fotograaf ook laten verzoeken de foto te verwijderen, ik denk dat je als fotograaf aan zo'n verzoek hebt te voldoen ook al zie je als fotograaf het nut er niet van. Ik ben daar gelukkig daags na het ongeval door de betrokken HV-ers goed opgevangen en hreeg de mogelijkheden om zowel bij de politie als in het ziekenhuis, ook bij het so, mijn verhaal te doen maar, ik kan me zo voorstellen dat iereen dat op zijn manier doet en misschien wel een kwartiertje ergens op een hoekje gaat zitten huilen, je hebt dan geen enkele behoefte aan een fotograaf met of zonder politiekaart.

Kortom, wanneer een HV-er of agent bij een fotograaf aangeeft om bepaalde zaken niet vast te leggen c.q. naar buiten te brengen neem dan aan dat de mensen daar een reden voor hebben en respecteer dat, volgens mij zul je dan merken dat je na verloop van tijd bekent wordt als "de fotograaf die luisterd als er wat gevraagd wordt" en daarmee bereik je uit eindeijk meer als met dit kortzichtige topic dat er m.i. alle schijn van heeft dat we hier met een persoon vandoen hebben die er juist de oorzaak van is dat de HV-er steeds minder mensen toelaten achter een lintje.