Belangrijkste blijft inderdaad dat men "met de poten van je af moet blijven" maar ja, verbale aggressie dan?
Wat accepteer je en wat niet, dat ligt voor iedereen anders.
Ik vindt wel dat je als fotograaf begrip moet hebben voor iemand die zich in de benarde postie bevindt (en dat hoeft geen slachtoffer te zijn, maar kan ook een andere betrokkene zijn.) Hij of zij handelt vaak uit onmacht. En dan kan je zeggen dat je in je recht staat omdat het openbare ruimte is, maar is het kunnen maken van je foto's zoveel belangrijker dan het welbevinden van de betrokkenen?
Hoe blij moet je zijn als je foto's kan presenteren op een website of in andere media terwijl je weet dat de betrokkenen daar ernstige problemen mee hebben? Zou bij mij niet echt een lekker gevoel geven.
Kijk, als er geen sprake is van betrokkenheid van de aggressor dan zou ik sneller de politie inschakelen, maar hoe beoordeel je dat zo snel...
Maar goed, ik ben geen fotograaf en voel dus ook niet de kick van het maken van de beste foto...