Persvrijheid is mooi, maar slachtoffers zouden nooit, ook niet onherkenbaar, afgebeeld mogen worden in de media.
Chapeau!
Geheel mee eens.
Soms denkt de maker van de foto / beelden dat de persoon onherkenbaar is maar door een combinatie met nét herkenbare zaken (slecht geblurde opschriften en logo's op voertuig etc) is de identiteit gewoon totaal openbaar. En het is echt niet onmogelijk een goed beeldverslag te maken zonder dat het SO in beeld komt. Alleen is het wat harder werken voor de fotograaf.
Het gaat inmiddels allemaal een beetje off-topic dus doe ik er ook nog even een schepje bovenop:
het programma Wegmisbruikers vind ik ook zo'n voorbeeld van slecht "blurren" Vaak zijn de betrokkenen nog volledig herkenbaar.
Maar weer on-topic:
Ik sluit mij geheel aan bij de samenvatting van Boogje.
Aggressie is niet te tolereren maar heb soms wat begrip voor de betrokkenen, ook al denk je dat de aggressor geen betrokkene is. Een ooggetuige kan ineens erg betrokken zijn, door dat hij/zij empatisch is en erg meeleeft met de slachtoffers.
Natuurlijk gaat fysieke aggressie te ver, zo ook daadwerkelijke bedreigingen. Maar iemand die je eens boos verteld dat het voor een slachtoffer niet echt geweldig is dat er volop foto's worden gemaakt: Part of the job. Ga dan niet de strijd aan maar laat je van je professionele kant zien. Je staat daar tenslotte toch als (semi) prof.
Sta je daar niet als (semi)professional scheer je dan weg, net als alle andere "geinteresseerden"
Nog even over het gebruik van de foto's:
Ook ik heb in mijn werk de foto's van een 112-site gebruikt om de slachtoffers te helpen bij een stukje verwerking. Dit werd ten zeerste op prijs gesteld. Maar het is slechts een kleine groep van slachtoffers die deze foto's erg op prijs stellen... Vraag het dus eerst voordat je gelijk met foto's op de proppen komt...