Over professionaliteit en 'de mens erachter'. Recent stond ik bij een ernstig ongeval waarbij een persoon om het leven was gekomen. De burgemeester van de betreffende gemeente was zelf ter plaatse en had kennelijk het een en ander gezien. Toen ik ter plaatse kwam en wist van de ernst van het ongeval, heb ik eerst contact gezocht met de OvD-P. Een handgebaar van mijn kant en een ja-knikje van zijn kant was voldoende zodat we beide wisten wat de bedoeling was (we zien elkaar vaker bij ongevallen, dus hij weet van mij hoe ik te werk ga en vica versa). Even later kwam ik nog een agent tegen en die bevestigde dat ik binnen de afzetting beelden mocht maken, mits het slachtoffer niet vol in beeld werd gebracht (maar dat was ook niet mogelijk, vanwege de schermen die geplaatst waren).
Opeens komen er twee brandweermannen naar mij toe, waarvan een er zei: die man daar wil dat jij uit de afzetting gaat. Ik kijk opzij, zie die man hevig gebaren en zeg "ja, het zal wel". De betreffende man was in normale kleding en niet als politieagent of iets dergelijks te herkennen. De brandweerman zegt vervolgens: "ja, dat is de burgemeester...". "Ja, dus?" reageer ik vervolgens en ik ga stoïcijns verder met mijn werk. Twee tellen later roept de burgemeester naar mij dat ik naar hem toe moet komen en ach, waarom ook niet. Ik loop naar hem toe en hij sommeert mij gelijk dat ik buiten de afzetting moet gaan staan, een stuk verderop. Ik reageer daarop dat ik van de OvD-P toestemming heb om binnen de afzetting mijn werk te doen. Hij reageerde vervolgens met: "Ja en ik vind dat jij hier niks te zoeken hebt, wegwezen!"
De werkdruk lag hoog en dus begon bij mij het geduld ook op te raken. Ik reageerde: "Nou nee, ik heb toestemming én volgens de regels van de politieperskaart mag ik binnen de afzetting werken. Klaar." Dat pikte hij niet en weer herhaalde hij zijn standpunt: "Je hebt hier niks te zoeken, wegwezen!" En toen verloor ik mijn fatsoen en werd reageerde ik zowaar boos tegen een burgemeester... "Weet u wat u moet doen? U moet uw professionele mening aan de kant zetten en u gewoon eens houden aan de geldende regels! Ik heb toestemming en dus blijf ik hier gewoon werken" en vervolgens ben ik tien meter verderop gaan staan om een shot vanaf de andere kant te maken.
De OvD-P ving kennelijk wat op van onze discussie en ik zag dat hij de burgemeester meenam. Ik heb de burgemeester verder niet meer gezien, alleen kort nog eventjes een tiental minuten later. Toen ik vervolgens de OvD-P sprak, gaf hij aan dat hij de burgemeester maar even uitgelegd had hoe de regels in elkaar steken en dat het toch echt toegestaan was voor politieperskaarthouders om binnen de afzetting te werken.
Het gaf in ieder geval wel een naar gevoel achteraf gezien. Een aantal burgemeesters hier in de omgeving ken ik redelijk en zij volgen het werk wat ik doe ook, maar kennelijk zijn niet alle burgemeesters op de hoogte van de omgangsregels. Niet zo vreemd ook, laatst in de Noordoostpolder was het ook al eens 'feest' met de noodverordening. Achteraf gezien bleek overigens dat deze burgemeester naar verluidt als een van de eerste bij het ongeval aanwezig was en waarschijnlijk nog emotioneel was na het zien van het slachtoffer. Begrijpelijk. Toch was het wel een vreemde ervaring... eerst van de politie toestemming krijgen en vervolgens een burgemeester die dat probeert te 'overrulen' en dat ik er dan nog boos op wordt ook. Hoop het niet vaak meer mee te hoeven maken...
