Hoewel ik mbt pers zeker niet moelijk ben en veel meer toelaat dan de ppk schrijft is het wel zo dat als ik een incident behandel, ik het laatste woord heb.
Als ik iets doe heb ik er een reden voor en ik ben niet iemand die dat 3 keer gaat vragen. Het is niet zwart wit.
Het laatste woord heeft een rechter in Nederland. Toegang voor journalisten (met PPK!) is wél zwart-wit: We mogen niets hinderen, hulpverlening, sporen, veiligheid etc, en verder doen waar we goed in zijn. Oók binnen de linten!
Ik ga geen onzin excuusjes verzinnen om de pers weg te jagen want ik heb er vrijwel nooit last van. Sterker ik vind ze in veel gevallen een meerwaarde bij een incident.
Vandaar ook altijd de prettige samenwerking waar je vaak meer ruimte krijgt.
Maar als ik b.v. de pd beheer, en dat doe ik geregeld, dan is het geen plek voor "ja maar"-discussies. Ik handel binnen de kaders. Is er sprake van een niet in te schatten gevaarlijke situatie of pd vervuiling dan ga ik handelen.
Ik zie een punt waar geen discussie over is: een PD. Een PD is een no-go voor niet-sporenbehandelaars. Dus voor journalisten én chef-lint. Ga je als politieagent een halve wijk afzetten na een autobrand en je noemt het een 'PD' en geen 'afzetting' ga ik toch best wel met je in discussie. Bovendien ben ik (ondanks dat agenten gek genoeg altijd anders vinden) verantwoordelijk voor mijn eigen veiligheid.
Gister in Wateringen (of all places,
URL) een oma die gas/rem verwisselt en tegen een pilaar van een winkelcentrum aanrijdt. Agenten houden de pers tegen want 'het kan wel eens een terroristische aanslag zijn'. Even later 'nee dat hebben we niet gezegd, maar het zou wel eens kunnen instorten'. Alsjeblieft zeg...
Wordt er niet geluisterd, ga je mee. Of iemand nu pers is of niet.
En daar mag een chef later van alles van vinden.
Daar gaat het fout: Het komt jou (of, een willekeurige andere agent) niet uit ondanks dat het écht mag, je neemt me mee en later hoor je dat je fout zit. Dat gaat er dus te vaak fout in Nederland, agenten die geen kennis van zaken hebben. Spreek ik jou daar nu op aan? Mwah, beetje. Denk dat ik beter kan wijzen naar de academie, waar dit soort dingen moeten worden meegegeven.
