Er is een verschil tussen het fotograferen zelf (dat mag op de openbare weg; ook van onopvallende politievoertuigen!) en het publiceren van de foto (dit kan een inbreuk op de privacy opleveren). Het bijvoorbeeld aan de pers beschikbaar stellen van een tijdens een aanhouding van een verdachte gemaakte foto van die verdachte, is niet onder alle omstandigheden geoorloofd. Soms mag dit, meestal niet. Het mag wanneer het gaat om publieke figuren. Die moeten tegen een stootje kunnen, met name in de zin van de privacy. Maar zodra het om de gewone burger gaat dan kan schending van art. 8 EVRM (Europees Verdrag voor de rechten van de mens) worden aangenomen. Bij een niet-publiek figuur moet er volgens de Amsterdamse kortgedingrechter een bijzonder zwaarwegend opsporingsbelang zijn om de publicatie van de foto van de verdachte te legitimeren (zie
www.rechtspraak.nl, zoeken in databank uitspraken op LJN-nummer LJN AR 6898; Rechtbank Amsterdam, KG 04/2454 AB).
In een uitspraak van het Europese Hof voor de Rechten van de Mens van 24 juni 2004 is ook bepaald dat de Duitse roddelpers te ver was gegaan bij het publiceren van 3 foto's van Prinses Caroline van Monaco. Het recht op vrije meningsuiting en nieuwsgaring moet worden afgewogen tegen het recht op privacy. Je moet feiten kunnen rapporteren in het kader van de democratie en de openbaarheid (bv dat er ergens een brand heeft gewoed en zo ja, waar dat dan was), maar dat gaat niet zo ver dat je foto's vanaf de openbare weg mag maken en publiceren van iemand in een woning of een tuin met het enkele doel om de nieuwsgierigheid van je lezers/kijkers te bevredigen.
Het blijft een moeilijk gebied, privacy, maar ik denk dat je in beginsel altijd foto's mag maken van dingen die op de openbare weg gebeuren of vanaf de openbare weg zichtbaar zijn. Publiceren van die foto's mag ook, mits je daarmee een redelijk doel dient (en dat is zo als je het uit journalistiek oogpunt doet).
Een publicatie van een foto van een huis waar een schoorsteenbrand woedt is dus m.i. gewoon geoorloofd. Een aanklacht kun je altijd krijgen (hoe onterecht ook), maar zal niet slagen in dit geval. Die persoon had m.i. de foto's dus NIET hoeven te verwijderen.
P2000-uitrukpagina's zijn naar mijn mening (maar daar is simpelweg nog weinig over bekend) gewoon een weergave van iets wat door de lucht gaat. De overheid verstuurt de berichten de ether in en is zich er dan van bewust dat die meegelezen kunnen worden, net als via het analoge netwerk de radioverbindingen. In het Wetboek van Strafrecht vind ik de volgende bepalingen die heel misschien van toepassing zouden kunnen zijn (waarbij ik wel opmerk dat de prioriteit van opsporing van zulke feiten voorzover scannersites daaronder te brengen zouden zijn natuurlijk niet echt hoog is):
Artikel 139b
1. Met gevangenisstraf van ten hoogste drie maanden of geldboete van de derde categorie wordt gestraft hij die, met het oogmerk een gesprek dat elders dan in een woning, besloten lokaal of erf wordt gevoerd af te luisteren of op te nemen, dat gesprek met een technisch hulpmiddel heimelijk:
1°. anders dan in opdracht van een deelnemer aan dat gesprek afluistert;
2°. zonder deelnemer aan dat gesprek te zijn en anders dan in opdracht van zulk een deelnemer opneemt.
2. Met dezelfde straf wordt gestraft hij die gegevensoverdracht elders dan in een woning, besloten lokaal of erf door middel van een geautomatiseerd werk of telecommunicatie, met een technisch hulpmiddel opzettelijk, zonder daartoe gerechtigd te zijn, heimelijk aftapt of opneemt.
3. Op het eerste en tweede lid is artikel 139a, derde lid, onder 1° en 3°, van overeenkomstige toepassing. Op het tweede lid is artikel 139c, tweede lid, van overeenkomstige toepassing.
(Red: zie ook artt. 80quinquies, 80sexies, 374bis, 441a WvSr)
Artikel 139c
1. Hij die door middel van een openbaar telecommunicatienetwerk, of door middel van daarop aangesloten randapparatuur overgedragen gegevens die niet voor hem, mede voor hem of voor degeen in wiens opdracht hij handelt, zijn bestemd, opzettelijk met een technisch hulpmiddel aftapt of opneemt, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste een jaar of geldboete van de vierde categorie.
2. Het eerste lid is niet van toepassing op het aftappen of opnemen:
1°. van door middel van een radio-ontvangapparaat ontvangen gegevens, tenzij om de ontvangst mogelijk te maken een bijzondere inspanning is geleverd of een niet toegestane ontvanginrichting is gebruikt. (DIT IS BIJ SCANNERS HET GEVAL; JE MAG HET RADIOVERKEER DUS OPNEMEN!)
2°. door of in opdracht van de gerechtigde tot een voor de telecommunicatie gebezigde aansluiting, behoudens in geval van kennelijk misbruik;
3°. ten behoeve van de goede werking van een openbaar telecommunicatienetwerk, ten behoeve van de strafvordering, dan wel ter uitvoering van de Wet op de inlichtingen- en veiligheidsdiensten 2002.
(Red: zie ook artt. 80quinquies, 374bis, 441a WvSr; art. 125i e.v. WvSv)
En voor de fotografen die iemand in een woning zouden willen fotograferen:
Artikel 139f (J)
Met gevangenisstraf van ten hoogste zes maanden of geldboete van de vierde categorie wordt gestraft:
1°. hij die, gebruik makende van een technisch hulpmiddel waarvan de aanwezigheid niet op duidelijke wijze kenbaar is gemaakt, opzettelijk en wederrechtelijk van een persoon, aanwezig in een woning of op een andere niet voor het publiek toegankelijke plaats, een afbeelding vervaardigt;
2°. hij die de beschikking heeft over een afbeelding welke, naar hij weet of redelijkerwijs moet vermoeden, door of ten gevolge van een onder 1° strafbaar gestelde handeling is verkregen.
Artikel 139g
Met gevangenisstraf van ten hoogste zes maanden of geldboete van de vierde categorie wordt gestraft hij die een afbeelding, als bedoeld in het vorige artikel, onder 2°, openbaar maakt.
