Het gaat om het bereik van de regel, daarom maak ik een duidelijk onderscheid tussen iemand die uitsluitend met de vraag om een pijnstiller komt en een slachtoffer. Bij een so gelden de regels, ik vraag ook niet aan mijn "baas" of ik met iemand mag kletsen of iets te eten mag pakken.
Ook wanneer iemand vraagt om een pijnstiller kan de je baas cq organisatie je beperkingen opleggen. Je kunt daar moeilijk over doen, maar je werkt (als vrijwilliger) voor hun en je hebt je aan hun regels te houden. Wat is daar niet logisch aan?
Mijn ervaring is dat de hulpverleningswereld een 'mannetjeswereld' is. De Vierdaagse was daar een treffend voorbeeld van. Een aantal "bazen" daar waren mensen die in het dagelijkse leven weinig te vertellen hadden en nu lelijke despote trekjes vertoonden. Ook buiten de Vierdaagse zie ik dit. Het heeft mij voorlopig uit de evementen gehaald. Kotsmisselijk werd ik er van.
Dat is iets waar je volkomen gelijk in hebt, dat is een zwak punt van organisaties als het RK, ze moeten het doen met de mensen die ze hebben, er is weinig selectie. Ik laat dat soort types meestal maar een endje aan-praten.
Terug naar het onderwerp, er is - las ik in een ander draadje - een juridisch onderbouwde uitspraak die deze verstrekking toestaat. Ik kan het ding zo snel niet vinden maar kom er zonodig nog wel op terug.
Het is niet zozeer dat er een juridische regel is die dit toestaat, er is er geen die het verbied. Jammer, maar het is zo. Laten we de hele discussie nu niet opnieuw beginnen, er zijn diverse instanties geraadpleegd en allen gaven aan dat er geen wettelijke onderbouwing is het niet te doen. Als jij een andere hebt, plaats hem, maar dan wel stevig onderbouwd.
