’Na de klap zag ik alleen maar bloed’
Door SANDER VAN DER WERFF
LEIDSCHENDAM - Klasgenootjes schreven ’dombo’ en ’nooit meer doen!’ op zijn mitella. Voorlopig houdt Jordy van Benschop (12) uit Leidschendam zich wel gedeisd als het om vuurwerk gaat.
Vuurwerkslachtoffer Jordy van Benschop zit beteuterd met de arm in de mitella thuis op de bank.
http://www.ad.nl/multimedia/archive/00025/jordi_25817h.jpg FOTO NICO SCHOUTEN
Donderdag ontplofte er een nitraatklapper in zijn hand.
Waarschijnlijk moet hij een vingerkootje missen. De klap van het illegale rotje was enorm. ,,Ik zag alleen maar bloed toen ik naar mijn hand keek,’’ zegt Jordy, zittend op de bank in zijn ouderlijk huis. ,,Het bovenste kootje van mijn wijsvinger hing er vreemd bij.
In het ziekenhuis bleek dat het topje alleen nog aan een adertje bungelde.’’Jordy kreeg twee nitraatklappers
cadeau toen hij bij een leeftijdgenootje een doos Black Bermuda's voor vijftien euro kocht. Zijn zakgeld in ruil voor illegale decibellen, dat was een mooie deal. Een vriendje stak de eerste nitraatklapper aan, die onverwacht snel en hard knalde. De jongen, die er piepende oren aan overhield, stelde voor het andere rotje niet te gebruiken. Jody sloeg die waarschuwing in de wind, met alle gevolgen van dien.
De nitraatklapper explodeerde vrijwel direct nadat hij hem had aangestoken. Twee meisjes die na de klap snel ter plaatse waren, verbonden de bloedende hand provisorisch met een sjaal. Op het zelfde moment belden ze een ambulance en Jordy’s ouders. Die hoorden hun zoon op de achtergrond huilen en wanhopig roepen dat hij dom was geweest. ,,Het was heel zielig,’’ zegt moeder Desiree. ,,Hij had er zo veel spijt van. Wij hebben hem niet eens op z’n donder hoeven geven. Hij had zijn lesje wel geleerd. Voordat de ziekenwagen er was, heeft hij die andere doos vuurwerk boos in het water gegooid.’’
Jordy, een van de eerste vuurwerkslachtoffers dit jaar, kreeg in de ambulance een morfine-infuus en lag daarna ruim een uur op de operatietafel. Zijn vingertopje werd gehecht en een nagel die door de klap was losgesprongen, werd ook weer op zijn plaats gezet. Artsen houden er echter rekening mee dat het kootje niet weer aangroeit. In dat geval moet het worden geamputeerd. Naast de wond aan zijn wijsvinger liep Jordy ook een gebroken duim op.
De onderarm is ingepakt in een dikke laag gips. Pijn heeft de jonge Leidschendammer niet meer. Last van ongemakken des te meer. Spelen op zijn Playstation is er voorlopig niet meer bij, voetballen ook niet. MSN'en gaat een stuk langzamer dan normaal en welke twaalfjarige vindt het leuk om hulp te vragen bij het plassen?
Toch klaagt Jordy niet. Hij realiseert zich dat hij net zo goed een paar vingers, zijn hand of een oog had kunnen verliezen. ,,Ik denk dat ik dit jaar geen vuurwerk meer afsteek,’’ zegt hij, maar overtuigend klinkt dat niet. ,,Ik weet het wel zeker,’’ voegt zijn vader Lex er daarom resoluut aan toe. ,,Zelfs geen Astronautje?’’ vraagt Jordy zachtjes.
Zijn ouders slaken een diepe zucht. Ze hopen dat andere kinderen de komende weken beter oppassen dan hun zoon. ,,Dan is dit tenminste niet voor niets geweest. Hopelijk is dit ook een wijze les voor anderen.’’
