Uit de ede stad, 24-12-2005
,,Elke minuut is cruciaal"
EDE - Een leven redden is niet alleen een taak, maar ook egostrelend. En dat gaat in het komende jaar alleen maar toenemen. Niet door vaker een vuurzee te bedwingen, maar door te defibrilleren. Brandweerlieden én burgers zijn vol lof over deze bevoegdheid die de zogenaamde 'rode lijn' erbij krijgt. Iemand met hartfalen helpen is namelijk vanaf 1 januari geen monopolie meer van de 'gele lijn', de ambulancedienst.
door Juditte Aangeenbrug
Bij alle brandweerposten in de gemeente staat vanaf heden een wagen met defibrillator; een apparaat om een sputterend hart weer in het goede ritme te krijgen. Voor de bediening lopen er nu honderdtwintig brandweerlieden gecertificeerd rond. Het is een unicum voor de brandweergarde om deze taak uit te voeren. De mogelijkheid hiertoe is niet zonder slag of stoot gegaan. Na een langdurige pilot in de gemeente Barneveld waren de reacties in eerste instantie niet overal positief. ,,Bij verschillende overheden vond men het uitsluitend de taak van de gele lijn", vertelt de Edese brandweercommandant Michel Kamphuis. ,,Het was niet onze bevoegdheid en dat mocht het ook niet worden."
Het project met de defibrillators startte in 2002 en liep halverwege dit jaar af. Hieruit bleek dat de brandweer bij zestig procent van de meldingen binnen zes minuten aanwezig kon zijn. Dit in vergelijking met vijftien procent door de ziekenwagen. ,,Elke minuut is cruciaal", legt Reggie Diets uit, docentopleider Regionale Ambulancevoorziening Gelderland-Midden. ,,Per minuut neemt de overlevingskans met tien procent af, dus na tien minuten is die kans dus vrijwel nihil."
Bij afloop van de proefperiode, waren sommige burgers zó gebrand op de continuïteit ervan, dat ze dit bij de gemeente aankaartten. ,,Het gaf ze een ontzettend veilig gevoel", aldus Kamphuis. Het is ook veilig, vindt Diets. ,,De brandweer neemt niet de plaats in van de ambulance. Bij een melding rukken beide uit, de ambulance neemt de patiënt altijd over en de werkwijzen zijn op elkaar afgestemd. Het is daarom puur een kwestie van cruciale minuten overbruggen", besluit de docentopleider.
De brandweerlieden zelf hadden in eerste instantie last van wat koudwatervrees. ,,Ze waren wat huiverig", weet de commandant. ,,Toen ze echter uitleg en training kregen, ebde die angst weg. Diets heeft dit ook opgemerkt: ,,Ondanks dat het een verzwaring van hun beroep is, zijn ze zeer gemotiveerd. Ze zien het als een verrijking van hun taak. En daarnaast - als ze een extra leven redden - wordt hun ego ook nog eens gestreeld en dat voelt altijd goed", weet Diets.
Volgens Kamphuis is het bloed gekropen waar het niet kon gaan. ,,Waartoe zijn wij immers op aarde?" sprak hij uit over de tegenstribbelende overheden. ,,Wij kunnen meer levens redden, door minimale inspanningen." Na flink gediscussieer tot op het ministeriële niveau toe, is het plan in november 2004 goedgekeurd. De gele lijn gaf vervolgens met liefde de defibrilleerkennis door aan de rode lijn. De supervisie bleef in handen van de ambulancedienst, die de nu gecertificeerde brandweerlieden heeft opgeleid.
