Ik heb zojuist een uitgebreide - en nog korte - beschouwing over de wettelijke grondslag van het bergen in het kader van IM gegeven in het topic dat Henk noemde in zijn eerste post, dit topic nog niet gelezen hebbend. Met name de reactie van zwaailampmaker (die als gewoonlijk weer prima op de hoogte is) is zeer relevant. Als toevoeging op de geweldige formulering van Enrique:
Veiligheid staat bij IM voorop. In de eerste plaats de veiligheid van de hulpverlener, in de tweede plaats de verkeersveiligheid. Op de derde plaats komt eventueel pas het slachtoffer. In dat kader is ook gekozen voor één berger met ontheffing (op een bepaald wegvak), goedgekeurd door de NMa, zodat de berger veilig en toch snel kan aanrijden. In het geval dat een willekeurige berger die als eerste ter plaatse komt, de berging mag uitvoeren, ontstaan ongewenste situaties. Bijvoorbeeld meerdere bergingsbedrijven die verkeersregels negeren om maar als eerste ter plaatse te komen. Dáárom heeft de berger een norm van 20 minuten aanrijdtijd, omdat ze ontheffing hebben om bepaalde verkeersregels "veilig" te negeren, maar géén blauwe zwaailichten mogen voeren.
