Triest.....
Zou je zulke zaken (hoe) kunnen verbieden of moet je je kinderen beter opvoeden?
http://www.ad.nl/rotterdam/drechtsteden/article748254.eceMarc: Ik dacht dat ik blind was
DORDRECHT/GORINCHEM - Met een nat doekje dept de 11-jarige Marc Meppelink om de paar seconden zijn rode oog.
Marc Meppelink. FOTO HANS ROEST
De jonge Gorcumer prijst zich gelukkig dat hij er nog mee kan zien. Het had weinig gescheeld of een ontplofte crofty-bom had voor altijd het licht uit zijn rechteroog geslagen. Door de explosie kwamen delen van het chemische goedje uit een sportdrankflesje in zijn gezicht terecht. ,,Ik dacht dat ik blind was,’’ vertelt hij op de bank in zijn ouderlijk huis.
Marc trekt er dinsdagmiddag met drie vrienden op uit voor een partijtje basketbal. Onderweg komen ze een maatje tegen. ,,Hij zei dat hij een bom had gemaakt. Had hij gezien op televisie en een dag later op internet een filmpje van bekeken hoe je het moest maken. Laat maar zien, zei ik toen,’’ weet Marc nog.
Het groepje loopt terug richting het ouderlijk huis van de Gorcumer aan de Lindeboom. ,,Ik moest zijn fiets even beethouden. Toen kwam hij opeens met dat flesje, schudde het en gooide het op de grond.’’ In het flesje zitten water, gootsteenontstoppers en stukjes aluminiumfolie. Als de inhoud door elkaar wordt geschud, ontstaat een chemische reactie en ontploft het flesje binnen enkele seconden.
Alleen explodeert de inhoud bij het groepje Gorcumse jongen niet; Aanvankelijk komt er alleen rook uit het flesje. De nieuwsgierige Marc stapt er op af en geeft er een trap tegen. Het wordt hem bijna fataal. ,,Ik deed een paar stappen achteruit en het ontplofte. Ik voelde pijn en prikken in mijn gezicht. Ik kon niets meer met het oog zien, het was enorm wazig.’’ De vader van één van de vriendjes ontfermt zich over Marc, die even later door de ambulance wordt vervoerd. Het plaatselijke Beatrixziekenhuis verwijst de jongen door naar het oogziekenhuis in Rotterdam. Daar blijkt zijn hoornvlies beschadigd, maar de averij lijkt mee te vallen. Marc moet constant zijn oog deppen, voor het slapen zijn ogen druppelen en zich elke dag ’s ochtends vroeg melden voor controle in Rotterdam.
De ouders van Marc, die zelf op het moment van het ongeval boodschappen deden, zijn dolblij dat de jongste van hun twee zonen er waarschijnlijk zonder blijvend letsel vanaf komt. Het overheerst hun woede over de ’domme’ actie, hoewel Marc volgens zijn vader nog wel een straf wacht als hij helemaal is hersteld.
,,Hij is een uitvindertje,’’ verklaart moeder Juliëtte (35). ,,Het is ook zijn eigen fout. Al wil ik nog wel een hartig woordje spreken met het vriendje dat de bom heeft gemaakt.’’
Juliëtte en haar man René (37) zijn echter nog het meest verontwaardigd hoe simpel jonge kinderen bommen kunnen maken. ,,Je kunt pas sigaretten kopen vanaf je zestiende, maar chemische middelen kunnen kinderen zo halen,’’ stelt Juliëtte. ,,Dat is toch raar? Ze zouden dat soort spullen van achter de toonbank moeten verkopen.’’
Als de ouders samen met een tante en oma van Marc een demonstratiefilmpje op de website google.nl bekijken, waarin wordt uitgelegd hoe je een zogeheten crofty-bom kunt maken, zuchten ze diep. ,,Dat is toch te gek voor woorden,’’ zeggen ze haast in koor. Ook voor een demonstratie van discjockey Giel Beelen eerder die dag hebben ze geen goed woord over. René schudt zijn hoofd. ,,Waar slaat dat op?’’
De discussie gaat langs Marc heen. Hij is druk met het deppen van zijn oog en in de weer met zijn oudere broer die net binnen is gekomen. Beide waren gisteren in tranen, maar de oude verhoudingen zijn al weer hersteld. Als zijn broer de kamer uitloopt, draait deze zich om tot bij Marcs hoofd en pest hem. ,,Kaboem!’’ klinkt het.
