@ Palmpie en Allen
Dank voor uw zoekwerk.
Inhoudelijk is het (onvolledige) oude wijn in nieuwe zakken.
Op SIREN werkte ik met instructeurs van de brw, Amsterdam. Hen leerde ik omgaan met de Amerikaanse AKRON en nog zo'n Zweedse (oranje gekleurde) straalpijp. Dit was in 1988-1990.
De Amerikaanse straalpijp kwam ik tegen in internationale brandbestrijdingen en werd voor de offshore door mij aangetroffen of aanbevolen. ook voor de door mij geleide in trainingen op RISC.
Ook voor mij een 'eye opener', qua mogelijkheden destijds; ik voelde me diep teleurgesteld dat ik dat niet eerder was tegengekomen onder mijn eerdere 'bazen' en 'opleiders'.
De sproeistraal vorm is vooral ook belangrijk voor eigen bescherming van de aanvalsploeg tegen steekvlammen en het onschadelijk maken van (overdruk) rookgas ontsnapping uit ruimten.
De oude straalpijpen vertoonden bij sproei een holle conus die vlammen 'aantrok' tot bij de handen en gelaat (turbulentie- effect.)
Gas/damp vlammen van een paar kubieke meters doorsnede, kunnen volledig worden 'kalt gesteld' met zo'n 'nozzle'.
Met branders uit een luchtballon, of een duimspijp waaruit propaan werd ontstoken, demonstreerde en oefenden wij hoe je een gasband kunt afbuigen en 'verzachten' zonder hem uit te maken en een explosie over jezelf, en de te evacueren platform bemanning af te roepen. (Verderop stond men dan op RISC weer zo'n verticale gasbrand met poeder van onderuit te blussen; flink vonden ze zelf; zonder herontstekingsbron en wel iemand aan de afsluiter.)
Het rapport Utrecht werkt met een schijndilemma: direct of indirect blussen. In Amsterdam (1972) leerde ik al in de drie maanden dagdienst brandwacht opleiding, dat dit altijd in direct afwisselende combinatie gebeurt.
Niet 'of', 'of ' maar 'en'.
Een gebonden straal blijft nodig als gereedschap; bij huis- tuin- en keukenbranden en om afstand te overbruggen; aan het eind is altijd 'sproei'.
Op zich is het zo triest dat (jarenlang) ervaren brandweerlieden (Utrecht) naar Zweden moeten om daar te horen/leren wat in de wereld en in eigen land, buiten de reguliere brandweer (voor offshore trainingen), al lang bekend was door international oriëntatie en leergierigheid.
Waar was de ontwikkelingsbelangstelling vanuit de gevestigde onderwijsinstituten en regionale oefen- en opleidingscentra? Gekoesterde onwetendheid is zo ongeveer de ergste kwalificatie bij gepretendeerde en wettelijk vereiste professionele taakuitvoering. Het zal u niet verbazen dat ik daarom heel wat respect ben verloren onderweg.
Ik vond nog een boek, het mooiste en beste dat ik ooit las over brandbestrijding, met afbeeldingen van de Akron straalpijp.
Onderwijskundig ook nog van het allerhoogste niveau. Daaruit haalde ik op SIREN (1988) mijn 'overhead sheets', waarop blustactieken in bepaalde situaties met Akron straalpijpen duidelijk werden gemaakt.
Deze sheets doken later op op RISC en mogelijk andere centra, maar helaas zonder de volledig bronbenutting.
Arm Nederland.
(Het boek: 'Marine fire prevention, firefighting and fire safety'. (Maritime training advisory board; researched, developed, and produced by the Robert J. Brady Co. for the National Maritime Research Center.)
Een prachtig staaltje van toegepast onderzoek met onderwijskundig voortreffelijke vertaling/presentatie naar de praktijk.
'Wij' gaan 20 jaar later in Zweden 'met losse handen' leren rijden op een wiel dat daar opnieuw werd uitgevonden (Zweedse straalpijp fabrikant eind jaren tachtig!) en wij tweedehands en incompleet gaan benutten.
Wat een omweg en wat een verspilling van tijd en geld.
Het declareert wel lekker natuurlijk; met geld dat beter/eerder naar een eigen brandweer oefencentrum, met goede (commercieel niet gebonden) instructeurs had kunnen gaan.
De repressieve brandweer Nederland leverde dan tientallen jaren niet de 'value for money' die van een verantwoorde organisatie op belastinggeld mag worden verwacht.
De preventieve brandweer en de gebruiksvergunningen?
Ach gut....ik herhaal de daaruit voortgekomen catastrofes maar niet.
In en in triest, zelfs demoraliserend voor goedwillende individuen.
'We' doen/deden ons 'stinkende' best zullen we maar zeggen?
Voor mij, als burger los van 'wij' is het ook wel 'onwelriekend'; dat weer wel.
Met vriendelijke groet,
Fred Vos.
PS
Het woord alleen al: ' 3D'. Een hoog mystificerend 'tapijtaandedeurverkopersgehalte' .
