http://www.waldnet.nl/columns.php?cid=116&m=9MEELOPEN MET HITLER?
Gisteravond keek ik, net als de avond ervoor naar een indrukwekkende historische documentaire, uitgezonden op een laat tijdstip met als titel: "Germania - De Waanzin". Een documentaire over onder andere Albert Speer. Hij was architect van het Derde Rijk en wordt In 1942 ondanks zijn vrij geringe politieke aspiraties, door Hitler benoemd als opvolger voor de omgekomen rijksminister voor bewapening en munitie, Todt. Ondanks de schaarste aan grondstoffen en de vele bombardementen van de Geallieerden, wist Speer de Duitse oorlogsproductie te verveelvoudigen.
Adolf Hitler en hij hadden twee dingen gemeen: hun liefde voor architectuur en hun droom over Germania, het nieuwe Berlijn met talloze pompeuze bouwwerken en brede boulevards. Uit hun gezamenlijke ambities ontstond een hechte band.
Twee zonen en een dochter van Speer hebben moedig hun medewerking verleend aan dit docudrama. Ze vertellen over de bezoeken aan Berghof Berchtesgaden waarbij 'onkel' Hitler hen op schoot nam en hoe hun vader koketteerde met zijn invloed op Hitler. Tot 1945 was hij een vader waar zijn kinderen tegen opzagen. Na 1945 was hij een oorlogsmisdadiger. Terecht natuurlijk, want naarmate de documentaire speelt, worden steeds meer van de ontzettende gruwelijkheden duidelijk.
Ongeveer zes miljoen Europese Joden en andere groeperingen, zoals homoseksuelen, zigeuners, economisch onwaardigen, Polen, gehandicapten en mensen die zich verzetten tegen de nazi's, grotendeels in concentratiekampen, door de Duitse nazi's en hun handlangers gedurende de Tweede Wereldoorlog. Natuurlijk was Adolf Hitler verantwoordelijk voor de gruwelijkheden, maar ook Herbertus Bikker, Hermann Goring, Heinrich Himmler maar ook Speer behoren tot de grootste oorlogsmisdadigers. In de documentaire zitten volop beelden verwerkt van de moordpartijen in de concentratiekampen. Iedereen zal ze dan ook verafschuwen, toch?
Het is dinsdagmiddag, ik loop op het busstation in Leeuwarden. Mensen die er vaak komen, weten dat er altijd wel wat te beleven valt en dat je soms ogen tekort komt. Ik sta bij een groepje van drie jongens en een meisje. Al snel begin ik me al te ergeren aan het gesprek. De een heeft geen zin meer in school en hangt daarom al een tijdje rond in Leeuwarden. De ander is wel naar school geweest, maar had 'geen zin' meer. Het gesprek gaat verder, plotseling haalt een van de jongens een voorwerp uit zijn groene legerjasje. Ik kan mijn nieuwsgierigheid niet bedwingen en kijk even zijn kant op.
Mijn verbazing is groot, als hij vol trots een rood bandje laat zien. Hij doet het om zijn arm en dan is duidelijk het hakenkruis te zien. "Mooi he?", vraagt hij vol trots aan zijn vrienden, die knikken. "Ik heb hem zelf gemaakt" Ik zou er natuurlijk wat van kunnen zeggen, maar voor hetzelfdegeld krijg ik gelijk een klap in mijn gezicht. Als hij vervolgens ook nog een "heil hitler" uitkraamt, loop ik vol walging de andere kant op. Verschrikkelijk, dat sommige mensen geen enkele kennis hebben van de geschiedenis, of dit soort symbolen gebruiken om als meeloper in de smaak te vallen. Is het gebrek aan opvoeding? Verkeerde vrienden? Hebben ze gewoon niet meer verstand? ...gelukkig arriveert mijn bus.
Ik zit de hele reis voor me uit te staren, terugblikkend naar de gruwelijke beelden van moordende Duitse SS'ers in verschillende concentratiekampen, die mij bijgebleven zijn van eerdere documentaires, tegelijkertijd denk ik aan de jongen die met een glimlach op zijn gezicht een hakenkruis om zijn arm doet. Gelukkig is er morgen volop de ruimte alle slachtoffers ter herdenken...
3 Mei 2006
Dit is een persoonlijke mening en niet dé mening van WâldNet