Ik begrijp de reacties maar het roept ook een dubbel gevoel op. Want hoever gaat 'eigen schuld, dikke bult'? Als je op de link klikt en je leest sommige commentaren, dan krijg ik toch wel wat plaatsvervangende schaamte. Er zijn er genoeg die de inbrekers een langzame en vooral pijnlijke dood toewensen. Je zou haast gaan twijfelen of ze nog wel de gewone zorg moeten krijgen of dat de ambuvpk etc. maar 'lekker' de pijnstilling achterwege laten, want dat verdienen ze immers niet? Het geeft niet als door de arrestatie bijv een breuk extra gecompliceerd wordt, en misschien daardoor zelfs tot onherstelbare schade lijdt?
(NB ik trek hier expliciet niet de professionaliteit van de betrokken agenten of ambuvpk in twijfel, daar kan ik echt niet over oordelen, maar schets nu slechts de reacties.)
Eigen schuld dikke bult gaat in dit geval behoorlijk ver denk ik.
- Eerst kun je niet van andermans spullen afblijven
- Daarna rijd je op een politie afzetting in waarbij een agent zich gedwongen voelt te schieten
- Tijdens de daarop volgende achtervolging breng je iedereen langs de weg bewust in gevaar
- Als de agenten om bovenstaande de achtervolging staken blijf je als een halve gare volharden in je rijgedrag
- Als resultaat neem je een onschuldige weggebruiker mee in de gevolgen van je absurde gedrag
Als ik prof. HV zou zijn en bij een dergelijk ongeval geroepen zou worden dan had je met deze achtergrond pas als laatste recht op hulp... eerst het SO in het voertuig welke niet betrokken is bij de oorzaak (de feitelijke inbraak), dan de SO's in het voertuig van de verdachte die het voertuig niet hebben bestuurd en als laatste het SO achter het stuur van het veroorzakende voertuig. Hij heeft m.i. bewust het risico genomen het ongeval te veroorzaken en hoe ernstig verwond eventueel ook naar mijn mening als laatste recht op hulp.
Geen medelijden dus van mijn kant en tja, misschien ben ik onder andere om die reden ongeschikt als prof. HV-er. De reden dat ik dat niet wil zijn ligt overigens op een ander vlak.
