Het feit dat jij als profesional niet het nuance verschil ziet tussen deze twee is voor mij een reden dit beter te willen laten regelen. Volgens mij wordt er te vaak een beroep gedaan de wetgeving die algehele persvrijheid, en het recht op vrije nieuwsgaring regelt zonder dat de media in het achterhoofd houden waarom en met welk doel dit recht er. Dit recht legt namelijk een enorme verantwoordelijkheid neer bij deze media over hoe om te gaan met personen die onderwerp zijn.
Nou ja, ik ben dus op zoek naar het wezenlijke verschil waarom ik slachtoffer A wel mag publiceren en slachtoffer B niet. Tot nu toe zie ik veel antwoorden 'omdat A een inbreker is en B een zielige mevrouw'.
Maar mensen die dat voorstellen zou ik dus willen vergelijken met dat volk wat in de middeleeuwen de dief op het schavot zette op het dorpsplein en er met tomaten (of stenen) naar ging gooien. Het dorpsplein is nu YouTube of Geenstijl geworden, de tomaatjes zijn vervangen door de commentaren van de reaguurders. Ik vind dat een behoorlijke stap terug in de tijd en qua beschaving.
Ja, ik heb als redacteur van een bekend medium een behoorlijke verantwoordelijkheid. Met meer dan 4 miljoen unieke bezoekers per jaar kan een artikel/foto op onze site behoorlijk verstrekkende gevolgen voor iemand hebben. Juist daarom denken we er goed na voordat we op 'publish' drukken, en nemen we deel aan dit soort discussies. Om onze mening en beweegredenen te ventileren, en om kennis te nemen van andermans gedachtenspinsels.
Ik vind het briljant om te lezen dat wij verwerpelijk handelen als we slachtoffers in beeld brengen. En dat het tegelijkertijd wel okay is als dat slachtoffer een inbreker is. Sorry, maar -nogmaals- dat maakt me geen *piep* uit in mijn beslissingen om iets te publiceren of niet.
Het principe van het 'volksgericht' wat een aantal hier blijkbaar acceptabel vinden, vind ik "meer dan een nuance" vele malen verwerpelijker dan een vermeende inbreuk op iemands portretrecht. Als zo iemand een proces aanspant wegens smaad (stel dat hij/zij achteraf toch onschuldig blijkt te zijn) zal je zien dat de rechter daar ook steviger voor zal straffen dan voor een portretrecht verhaal.
Ik publiceer een (selectie van) beeld omdat het een verhaal vertelt waarvan ik denk dat het verteld moet worden. Niet om iemand publiekelijk te kakken te zetten of te straffen. Of die iemand nu ingebroken heeft of brand heeft gehad, dus. Of een verkeersongeval. Of dat die iemand een oud vrouwtje heeft helpen oversteken.
Dus nee, die nuance weiger ik inderdaad te begrijpen. Om bovenstaande redenen.
Peen
