Fotografen kan dit?

[Arie]

Ik wil het graag omdraaien: Zorg dat je met fatsoen werkt zodat slachtoffers nooit een achteraf klacht hoeven in te dienen. En dicht bij, in het zicht van SO die zich niet kan verweren werken hoort bij mij in de groep ontfatsoenlijk.

Het probleem is alleen dat daar waar het ene slachtoffer over de rooie gaat als hij alleen maar een camera ruikt, de ander na afloop vriendelijk vraagt om de kiekjes tbv de verwerking. Ook hulpverleners zullen de ene keer anders reageren dan de andere keer. Vaak ook nog afhankelijk in welk regio je werkt...

Met andere woorden: hoe goed je ook je best doet als fotograaf, problemen zullen er toch altijd blijven want een ieder heeft zijn/haar eigen gedachten c.q. gevoelens over het maken van opnamen bij incidenten.

[peen van dienst]

Ik wil het graag omdraaien: Zorg dat je met fatsoen werkt zodat slachtoffers nooit een achteraf klacht hoeven in te dienen. En dicht bij, in het zicht van SO die zich niet kan verweren werken hoort bij mij in de groep ontfatsoenlijk.

En dat is nu juist het probleem. 'Fatsoen' is voor iedereen iets anders. Zo subjectief als het maar zijn kan.

En dus zeg ik: houd je (juist als professioneel hulpverlener) dan aan de afspraken die we in dit land met zijn alleen gemaakt hebben in de vorm van wetten. Probeer dus niet een ander jouw versie van 'fatsoen' op te leggen.

Voorbeeld: Ik heb slachtoffers gesproken die het betreurden dat we achteraf geen duidelijk beeld hadden van de situatie. Tja sorry mevrouw: er ging een 'fatsoenlijke' politie agent met een deken omhoog voor mijn lens staan....

Peen

[Red]

Ik lees keer op keer deze voorbeelden waarbij familieleden of slachtoffers zo "blij" waren met de foto's. Das natuurlijk een leuk/makkelijk argument om je standpunt te onderbouwen.

Ik heb liever 10 mensen die balen dat ze geen goede foto's voor de verwerking hebben dan 1 iemand die zichzelf terugziet op foto's om vervolgens een trauma op te lopen. (of erger nog, familie/nabestaanden die zonder dat ze het willen geconfronteerd worden met de meest heftige foto's)

En nogmaals, het gaat hier niet over het opleggen van fatsoen, of het breken van wetten... Maar vrijheid van meningsuiting. Als ik iets zie wat bij mij mijn fatsoensnormen aantast dan zeg ik daar wat van. Ik ga mijn mening natuurlijk niet opleggen of afdwingen.

[Luke_BNV]

Ik heb liever 10 mensen die balen dat ze geen goede foto's voor de verwerking hebben dan 1 iemand die zichzelf terugziet op foto's om vervolgens een trauma op te lopen. (of erger nog, familie/nabestaanden die zonder dat ze het willen geconfronteerd worden met de meest heftige foto's)

Kan je vertellen hoe dat werkt of wat er op de foto voor nodig is om een trauma te veroorzaken a/d hand van een foto? Ik ben bekend met traumaprocessen, verwerking, hulp daarbij en alle andere zaken er omheen. Maar ik kan niet voor andere denken. Misschien dat jij vanuit jouw oogpunt dingen ziet die ik nog nooit heb gezien.

Hoe loopt iemand een trauma op a/d hand van wat hij of zij ziet op een foto van het ongeval? Wanneer de foto een hevig bebloed slachtoffer betreft kan ik dat ergens nog volgen, maar een foto van een auto die op z'n kop ligt lijkt mij niet voor een trauma zorgen. Het is logischer dat het incident, de knal, de onzekerheid, de spanning, pijn, wanhoop en vooral het onvermogen om volledig voor jezelf te kunnen zorgen voor een trauma zorgt.

Ik heb nog verder ook nog nooit gehoord van iemand die aan de hand van wat foto's een trauma opliep. Ik denk dat de beleving daarvoor ook helemaal niet intens genoeg is. Tenzij het inderdaad hevig bebloede foto's zijn met zeer ernstig letsel zichtbaar, maar dat moet je ook gewoon niet publiceren.

[Red]

Met een foto van een auto op z'n kop is over het algemeen niets mis. Ik had mijn woorden misschien wat anders moeten formuleren. Het trauma kan men al lopen bij het ongeval zelf, de foto's kunnen natuurlijk een trigger zijn om de boel te verergeren. En ja, de foto's kunnen in een aantal gevallen ook helpen met het verwerken. Het mes snijd dus aan twee kanten. Ik benoem ze liever allebei in plaats van slechts 1 van de zijden te belichten zoals hierboven gebeurd.

Het is niet voor niets dat we (en verschillende andere media) er voor kiezen om bij sommige foto's en filmpjes te plaatsen dat iets als schokkend kan worden ervaren. En ja, de ene kijker gaat daar makkelijker mee om als de ander.

Maar goed, ik denk dat we dan teveel afdwalen van het onderwerp. Vrijwel de meeste fotografen doen hun werk gewoon professioneel en weten een goede afweging te maken in dit soort kwesties. Zo nu en dan verschijnt er iets wat de wenkbrauwen doet fronzen. En zo werkt het ook met hulpverleners. Ik denk dat we allemaal zo nu en dan wat van elkaar kunnen leren en daar moet feedback op elkaars handelen zeker een rol in spelen.

[ColinC]

Holy moly, waarom zou je dit als media willen publiceren?
(Niet voor zwakke magen)
http://www.rtvnh.nl/nieuws/152680/Slachtoffer+liquidatiepoging%253A+mn+halve+poot+lag+eraf+%255Bschokkende+beelden%255D

[DiNozzo]

Let op: de foto's zijn schokkend. Wil je ze niet zien, blader dan hierboven vooral niet door de foto's.

Om er dan vervolgens iets onder alsnog een foto te plaatsen  

[Luke_BNV]

Blijkbaar heeft het slachtoffer hier toestemming voor gegeven en vind hij dit geen probleem. Ik denk dat je als journalist sommige mensen tegen zichzelf in bescherming moet nemen.  

[Stefan Verkerk]

Om er dan vervolgens iets onder alsnog een foto te plaatsen  

Ah bagger, mijn beeldscherm is te groot dus ik hoefde niet eens te scrollen!  

[Hoguhugo]

Blijkbaar heeft het slachtoffer hier toestemming voor gegeven en vind hij dit geen probleem. Ik denk dat je als journalist sommige mensen tegen zichzelf in bescherming moet nemen.  

Maar wat is er mis met de realiteit? Daarbij staan er genoeg waarschuwingen in de tekst.