De ziekte die door teken over gebracht wordt (ziekte van Lyme) is geen aandoening die acuut ontstaat.
Na een tekenbeet krijg je na enkele dagen, wanneer de teek besmet is met de bacterie B. burgdorferi, een rode kring om de tekenbeet die langzamer groter wordt. Na verloop van een aantal dagen/week verdwijnt de kring weer. Bij een aantal mensen kunnen dan in de maanden hierna gewrichtsklachten ontstaan. Vaak kunnen deze groep mensen zich geeneens meer een tekenbeet herinneren, maar wordt dmv bloedonderzoek een besmetting met B. burgdorferi aangetoond.
Het echte gevaar ontstaat pas na lange tijd, zelfs jaren. Dit stadium wordt neuro-borreliose genoemd en is het stadium waarin iemand definitief gehandicapt kan raken en bij geen behandeling zelfs tot de dood kan leiden.
De vraag die je stelt is wel een zeer onwaarschijnlijke casus, heb even gezocht in de medische literatuur via pubmed, een database die ongeveer 5000 tijdschriften vanaf midden jaren 60 bevat, en daar wordt geen zo'n geval beschreven.
Mijn idee is dat mocht iemand een teek inslikken er eigenlijk geen duidelijke eerste hulp is. De scopie die SEH Zustertje beschrijft lijkt mij niet echt van waarde zijn, de teek kan je toch niet op een verantwoorde manier verwijderen en laat ook vanzelf weer los (misschien wat extra drinken). Hooguit kan een telefoontje met de huisarts van nut zijn voor een kuurtje preventieve antibiotica.
Preventieve antibiotica wordt eigenlijk normaal niet gegeven na een gewone tekenbeet, alleen als de rode ring verschijnt wordt antibiotica gegeven, maarja da's moeilijk controleren in de slokdarm. Weet alleen niet of ik het zelf zou geven, de kans op overdracht lijkt mij erg klein, zeker met het gegeven dat niet iedere teek besmet is met B. burgdorferi.
