Sneller kunnen is niet de prioriteit. Door kunnen rijden wel, en dan het liefst zo soepel mogelijk.
Een traumapatient heeft absoluut geen fysiologisch voordeel bij optrekken en/of remmen, zeker niet bij neurotrauma.
Maar ook hulpverleners die bezig zijn met een reanimatie hebben dit liever niet.
Vaak als de route naar het ziekenhuis door drukke gebieden gaat, wordt politiebegeleiding ingezet.
Correct, je moet eigenlijk het slachtoffer zien als een ballon, welke half gevuld is met water en die leg je op een brancard. Bij elke acceleratie en deceleratie, maar ook elke bocht, middelpuntvliedende kracht, zal de ballon bewegen. Zie die vulling van de ballon als de vochtbalans van je eigen lichaam. Dan begrijp je hoeveel krachten er op je lichaam worden vrijgelaten als je aan het rijden bent.
By the way, probeer het maar eens in je eigen auto met een dienblad op de rechtervoorstoel.
Helaas is het aantal begeleidingen in mijn regio steeds minder, omdat er volgens de meldkamer te weinig motoren zijn en er te weinig goed opgeleide motorbegeleiders zijn. Dat laatste klopt. Een paar maanden geleden kreeg ik escorte tijdens de oefening "Veilig Haven" in Rotterdam. Deze jongens, één Marechausse en één Verkeersbegeleiding Utrecht, deden normaliter niets anders dan begeleiden van Koninklijk Huis en hoogwaardigheidsbekleeders en hulpdiensten. Ondanks dat zij elkaar nooit eerder gezien hadden, verliep dit perfect.
Enkele dagen later,tijdens Koninginnedag, een begeleiding de stad uit richting Amsterdam en je bent als ambulancechauffeur constant aan het zoeken waar die motoren zitten en welke weg/ rijbaan ze gaan nemen. Geen vast patroon.
RR
(kwaliteit heeft een prijskaartje)
