En zojuist ben ik uitgeschreven als donor tot mijn grote spijt....
De vorige keer (de eerste keer) ging het al vrij moeizaam omdat ik vrij kleine bloedvaten heb, en "theoretisch" gezien de naald bijna dikker is als mijn ader. De vorige keer was het al vrij pijnlijk omdat er tijdens de transfusie veel aan die naald gewroet moet worden om het bloed te laten blijven stromen.
Vandaag was mijn tweede keer en was hetzelfde probleem er weer. De transfusie liep al zo een 10 minuten (alhoewel bij de meeste hij met 10 minuten allang vol is) en voelde mij ineens misselijk worden. Dit werd gevolg door een licht gevoel in mijn hoofd, dat gevolgd werd door het wit worden voor mijn ogen en zweet op mijn voorhoofd; oftewel even later ging ik eventjes van de wereld...De transfusie werd stopgezet en de stoel achterover en met enkele ogenblikken was ik weer terug. Dit was iets wat ik nog niet eerder had meegemaakt want naast dat het wat wroeten was met de naald de 1e keer voelde ik mij toen verder kiplekker.
Op advies van de medewerkers heb ik mij laten uitschrijven als bloeddonor, omdat dit naar hun idee vaker zal gaan gebeuren. Helaas, maar het is niet anders.
(ff voor de duidelijkheid, dat wegvallen heeft niks te maken met bloed of naalden, omdat ik hier gewoon rustig naar kan kijken. Het kwam eigenlijk gewoon uit het niets dat ik wegraakte......, mijn bloeddruk werd nog even opgemeten naderhand en die bleek 105/70 te zijn dus dat is ook niet echt wereldschokkend laag...)
