eigenlijk is het jammer dat de wet big als voorbeeld gekozen wordt.
Vaak gebruiken we woorden waarvan iedereen weet wat ze betekenen, tot dat je ze vraagt om uit te leggen wat het woord betekend ......
Bijna iedereen kent het bordje "verboden toegang voor onbevoegden".
Als iemand bij dat bordje uitkomen dan kan het volgende gebeuren
- hij komt met een bepaald doel en loopt zonder meer door
- hij komt bij toeval bij het bordje uit, en keert om, omdathzij daar blijkbaar niet mag komen.
- hij weet dat hij er niet mag komen, maar om wat voor reden loopt hij toch door.
in het eerste geval acht hij zich bevoegd omdat hij met een legitiem doel komt
in het tweede geval acht hij zich niet bevoegd
in het derde geval weet hij dat hij regels overtreedt
en dat alles op basis waarvan.....
Het woordenboek geeft als betekenis van het woord "bevoegdheid" "het recht tot het uitoefenen van bepaalde handelingen"
meestel kun je niet achter halen wie het bordje geplaatst heeft. Sterker nog, als je de betreffende gevonden hebt, dan ligt vermoedelijk nergens vast, wanneer iemand wel of niet bevoegd is om het terrein te betreden. Degene die het bordje geplaatst heeft zal op zijn beurt niet altijd weten, of iemand op het terrein wel en niet bevoegd is om het terrein te betreden.
En toch is het een uitstekend bordje, en het juridische middel, om mensen door de politie van het terrein te kunnen laten verwijderen als je hun aanwezigheid niet langer op prijs stelt..
waar halen we als EHV'ers het recht vandaan om te doen wat we doen....
De georganiseerde hulpverlening mag binnen de wettelijke kaders regels opstellen op basis waarvan de taken, bevoegdheden en verantwoordelijkheden van hun hulpverleners vastgesteld worden.
Op straat waar voor je ogen een ernstig ongeluk gebeurd. Als het so handelingsbekwaam is, biedt je je hulp aan en het so heeft vervolgens de keuze om de hulp te accepteren of af te wijzen. Je hebt dat te respecteren. Als het so niet handelingsbekwaam is, dan kun je ook aan de slag. De wetgever heeft het begrip "zaakwaarneming" in het burgelijk wetboek opgenomen.
zaakwaarneming is het inlaten met de behartiging van iemands belang, zonder daarvoor de bevoegdheid te hebben (gekregen).
- de zaakwaarnemer kan rechtshandelingen verrichten in naam van de belanghebbende.
- de zaakwaarnemer moet daarbij de nodige zorg betrachten en, en binnen redelijke grenzen, de begonnen zaakwaarneming voortzetten,
totdat anderen dit overnemen
- de belanghebbende moet, voor zover zijn belang naar behoren is behartigd, de kosten daarvan vergoeden
heeft de zaakwaarnemer echter zonder redelijke grond gehandeld en/of is het belang niet naar behoren behartigd, dan kan de zaakwaarnemer aansprakelijk gesteld worden
