Maar goed, hier mijn verhaal. Ik zal het kort houden.
Om 7.30 uur arriveer ik bij jorrin, een bakje koffie gedronken en gewacht op de andere die mee zouden rijden. De auto zit vol geladen met koffers en tassen. Jorrin begint te rijden en krijgt gelijk al ruzie met de tom tom, die zegt dat ze om moet keren. Na deze goede poging doen wij een poging om het dorp uit te komen. Helaas nog geen twee honderd meter verder op moeten we terug, even iets ophalen.
tja kan gebeuren, beter nu dan in vlissingen erachter komen.
In de auto is het gezellig. We hebben veel plezier. Jorrin bereidt michiel erop voor dat hij nat gaat worden en hij houdt wijzelijk zijn mond.
In vlissingen aangekomen is het even zoeken naar de stand die wij voor de lotus krijgen, maar helaas geen stand te vinden voor ons. Nog maar een rondje rijden, de tweede poging, ook niets.
Dan maar bellen, en zie, alles wordt geregeld en wij kunnen onze stand inrichten.
We leggen wat foto's neer van oefeningen en letsels die de mensen in kunnen kijken.
Af en toe even een rondje lopen, tenslotte wil ik ook wat zien. Mijn collega's staan er ook met drie hap auto's, ja ook de nieuwe toureg. Ik stelde mijn collega al voor om die toureg terug te brengen en verzin ter plekke een verhaal, maar hij trapt er niet in.
's middag wordt het druk aan onze stand. Met een aantal lotussen zijn wij bezig met het grimeren van wonden. Dan komen er kinderen eraan en ook die krijgen een wondje op hun hand. Ik ben druk hier mee bezig. Jorrin en michiel gaan een kleine demo geven voor onze stand. En ik ben alleen maar aan het grimeren. De één na de andere wil een wond hebben. Op een bepaald moment vraag ik aan een jongen of hij niet naar school moet. Eigenlijk wel, maar zijn hele klas staat hier en iedereen wil een wond.
Tussen de bedrijven door even eten en wat drinken. Ook de demo's op het strand tussen door bekijken, veel heb ik helaas niet gezien. Ineens komt jorrin met de mededeling dat wij ons moeten voorbereiden voor onze oefening. Dus gauw omkleden, grimeren en dan ...... ja het water in.
Jorrin en ik gaan voordat wij de reddingsboot ingaan, het water in, tenslotte moeten wij uit zee gevist zijn, dus moeten wij nat zijn. Nou nat waren wij. Om van de reddingsboot op de grote boot te klimmen viel nog niet mee, maar de stuurmanskunst van de stuurman was goed en iedereen stapte vrij snel aan boord.
Daar kregen wij een reddingsvest aan en was het weer wachten op de reddingsboot die ons naar de wal zal brengen.
Jorrin, michiel en ik gaan met z'n drieën. Op het strand aangekomen was het even wachten op het ambulance personeel, ze wilden duidelijk geen natte voeten hebben.
We kregen direkt een T3 op geplakt.
Jammer dit was verkeerd gegokt heren. Maar daar kwamen zij nog wel achter. Vrij snel naar mijn gevoel was het alweer afgelopen.
Met z'n drieën nog even het water in om al het zand eraf te spoelen en michiel werdt geholpen om toch maar helemaal nat te worden. Hierna vlug omkleden, de stand opruimen en op zoek naar een restaurant om even iets te eten.
Om 24.00 uur kwam ik moe thuis aan. Had geen puf meer om op het forum nog even vlug iets te lezen. Dus maar gelijk het bed opgezocht.
Maar ik kan zeggen, het was een heel gezellig dag en heb ervan genoten.
