Dat zo'n nummer niet de oplossing is zijn we het volgens mij allemaal over eens. Maar wat is dan wel een oplossing?
Een politieman (ook in ME functie) moet zich identificeren als daarom wordt gevraagd (toch? of zijn daar nog voorwaarden aan verbonden? Mag je als agent bijvoorbeeld weigeren je te identificeren).
Het kan wel eens voorkomen dat je in elkaar wordt gemept door de ME. ME-ers zijn ook mensen, er kan er best eens een doorslaan in een conflictsituatie. Ik kan me voorstellen dat je dan wel wilt weten wie dat heeft gedaan (niet voor wraak uiteraard, maar voor correctie binnen de politie-organisatie). Natuurlijk geldt: er is drie keer gevorderd, je moet er helemaal niet zijn, maar buitensporig geweld is nooit goed.
Vanuit het standpunt van het slachtoffer is het begrijpelijk dat die dit aan de kaak wil stellen en daarvoor de betreffende ME-er aan wil kunnen wijzen.
Vanuit het standpunt van de ME-er is het begrijpelijk dat deze zich in zo'n situatie niet gaat identificeren, vanwege een te groot risico.
Hoe zou dit opgelost kunnen worden. Een goed zichtbaar nummer is geen goede optie, even tijd om te babbelen en je naam/nummer door te geven heb je niet. Wat dan wel? Het peloton waartoe de ME-er behoort is soms wel te zien, maar dan heb je de specifieke persoon nog niet en ik geloof niet dat de commandant iedereen kan onderscheiden als ze allemaal in ME-uitsuting lopen.
Hoe is een ME-er trouwens in te dekken tegen het identificeren? Een tijdelijke verordening afkondigen zodat hij zich niet hoeft te identificeren op die tijd op die plaats? Wijziging in de wet, zodat agenten (en andere ordehandhavers) zich in een crisissituatie niet hoeven te identificeren?
