Volgens mij is er een aantal jaren geleden ooit eens een beweging geweest in het oosten die uitging dat alles gelijk was en dat alles uniform moest zijn (op elk gebied)...
Om met Boudewijn Buch te spreken: Je draaft door!
Moet alles wel uniform worden of ontstaan door afwijkingen soms ook positieve ontwikkelingen die dan weer door anderen overgenomen worden?
Zonder een hele discussie over maatwerk te willen beginnen, toch even een kleine vergelijking:
Bij de rode tak heeft BZK een standaardpakket bedacht voor de basiseenheid, genaamd de tankautospuit. Elke brandweerpost heeft in principe een tankautospuit, dus kan je er van elke post op aan dat zij minimaal die voorziening hebben die landelijk zo bepaald is. Is ook wel zo makkelijk voor grootschalig optreden, bijstand, enz. Daarbovenop kan elk korps de spullen aanschaffen die benodigd zijn voor specifieke risico's.
Jou geen onbekend verhaal.
Met noodhulp kan je in principe hetzelfde doen; een algemene basis neerzetten voor heel Nederland, die je vervolgens aanvult met voorzieningen (technisch, organisatorisch, ...) om maatwerk te kunnen leveren. Alleen is het de vraag of je zo'n algemene basis voor noodhulp moet willen. Ik vind persoonlijk van wel.
Overigens betekent dat niet dat er geen ruimte meer zou zijn voor innovatie (ook vanaf de werkvloer).