Vrouw overlijdt na brand in ziekenhuis - Almelo 28-09-2006

[Gast48368]

Namen noemen kan inderdaad via PM, en niet via het forum. We gaan hier weer on-topic verder  

Anneke

mod

[Leon]

Persverklaring, donderdag 28 september 2006, 20.30 uur (29-09-2006)
Brand op OK, locatie Twenteborg

Goedenavond, welkom op deze persconferentie, dank voor uw komst. U weet allemaal dat vandaag in ons ziekenhuis een patiënte is overleden tijdens een operatie. Een dramatische gebeurtenis die hard is aangekomen. In de eerste plaats wil ik de familie van onze Patiënte vanaf deze plek nogmaals mijn medeleven betuigen. Ik wil u ook graag laten weten dat wij gedurende de dag continu in contact zijn geweest met de familie en dat een aantal collega’s ook aan het begin van de avond bij de familie op bezoek zijn geweest.

Ik kan mij goed voorstellen dat u met veel vragen zit. Waarschijnlijk kan ik vanavond niet al die vragen beantwoorden, maar ik zal alles wat wij als ziekenhuis naar buiten kunnen brengen nu aan u meedelen. Ik zal een nadere toelichting geven op de gebeurtenissen van vandaag en ook op de maatregelen die getroffen zijn. Na afloop kunnen dan uiteraard ook nog een vragen gesteld worden.

Ik loop de dag chronologisch met u door.

Om omstreeks tien voor elf vanmorgen is er brand uitgebroken op een van de operatiekamers van ons OK-complex in Almelo.
Voor zover wij nu kunnen overzien en wat wij van de technische recherche te horen hebben gekregen, blijkt dat de brand mogelijk is ontstaan in een anesthesiezuil.

Op basis van mijn gesprekken met de meest betrokken medewerkers heb ik het volgend relaas van de gebeurtenissen opgetekend:

Patiënte werd geopereerd in OK nr. 8. Aanwezig was een OK-team van zes personen. Het betrof een lichte ingreep die voorspoedig verliep. Patiënte was plaatselijk verdoofd en dus bij kennis. Ten behoeve van deze operatie was Mevrouw - zoals gebruikelijk om ongewenste bewegingen tegen te gaan - gefixeerd op de operatietafel. Deze operatietafel is een vaste opstelling, vergrendeld aan de vloer.

Halverwege de operatie hoorde het OK-team gesis aan de zijde van het anesthesieteam, zich bevindend aan de hoofdzijde van Patiënte. Dit gesis werd steeds luider en zelfs oorverdovend. Binnen enkele seconden ontstond een hele grote steekvlam, een soort vuurzuil dichtbij de linkerzijde van het hoofd van Patiënte. De anesthesieassistent liep onmiddellijk de OK uit om de brandslang, die tegenover de deur van de OK hangt, te pakken. Vervolgens probeerde deze medewerker de snel uitbreidende vuurzee te blussen, hetgeen niet lukte. Inmiddels ondernam het OK-team pogingen om Mevrouw los te maken, maar deze pogingen strandden op de vuurzee. De afstandsbediening van de operatietafel was, ook als gevolg van de vuurzee, niet meer bereikbaar. Inmiddels werd het OK-team door een lid van de Bedrijfshulpverlening, tevens werkzaam op de OK-afdeling, opgeroepen het OK-complex te verlaten. Daaraan heeft het team uiteindelijk, weifelend, maar inziend dat redding van Patiënte niet meer mogelijk was, gehoor gegeven. In de luttele seconden waarin zich dit allemaal afspeelde heeft Mevrouw geen zichtbare of hoorbare respons meer gegegeven.

Welke maatregelen hebben wij getroffen?

Uiteraard is ons Rampenopvangplan direct in werking getreden. Dat heeft goed gewerkt waardoor de hulpverleningsdiensten hun werk goed konden doen en de brand beperkt bleef tot die ene OK-ruimte. In de andere operatiekamers van de afdeling is alleen rookschade ontstaan. De overige OK’s zijn daarna uiteraard wel ontruimd in zeer nauwe samenwerking met brandweer en politie. Patiënten en medewerkers zijn direct opgevangen elders in het ziekenhuis, zoals ons opvangplan ook voorschrijft.

Tegelijkertijd is de betreffende operatiekamer door de politie gesloten en kort daarop is de technische recherche begonnen met haar technisch onderzoek. Inmiddels is ook justitieel onderzoek gaande. Wij wachten de resultaten van deze onderzoeken af, alvorens nader in te gaan op de mogelijke toedracht van het ongeluk.

Wij hebben onmiddellijk besloten het operatieprogramma voor vandaag en morgen in Almelo stop te zetten.
Dit betrof overigens allemaal lang van tevoren geplande operaties. Er waren geen spoedoperaties voorzien vandaag. De omringende ziekenhuizen, waaronder uiteraard ook ons eigen Hengelose ziekenhuis, hebben onmiddellijk aangeboden, daar ook spoedoperaties uit te voeren.

Buiten het OK-complex is op dit moment één nood-operatiekamer in Almelo stand-by. Dit in overleg met de Inspectie voor de Volksgezondheid. De nood-OK zal alleen in geval van uiterste nood gebruikt worden.
In nauwe afstemming met de Inspectie zal in de komende dagen bezien worden wanneer wij weer in onze OK’s kunnen opereren.    


Bron: www.zgt.nl

[Thijs]

deze persverklaring roept bij mij toch een aantal vragen op.

[Gast]

Dank je wel voor je mededeling.

[Rolanddeg]

deze persverklaring roept bij mij toch een aantal vragen op.

...en welke vragen zijn dat dan? Misschien hebben we dan nog iets aan deze mededeling.

[peebee]

Ik lees op een aantal locaties een hoop verhalen en vragen. Laat ik mijn vraag hier neer zetten in de hoop dat iemand deze kan beantwoorden.

- Hoe wordt een patient gefixeerd op de OK tafel, blijkbaar is dit op zo een manier dat deze met scharen en scalpels dus niet verwijderd kan worden (welke volgens mij toch in een OK voorhanden zijn, geen kennis maar aanname).
- Ik lees dat er gehoor gegeven is aan de BHVer tot ontruiming. Ik kan mij zelf niet voorstellen dat je iemand op die manier achterlaat (ook met de kennis die ik heb over vuur en rook), zonder daar zelf gewond bij te raken. Op dat moment heb je de verantwoordelijkheid over die persoon en die laat je toch achter.

Begrijp me goed ik wil geen waarde oordeel geven over de personen en hun handelen. Ik was er niet bij en kan niet oordelen over beweegredenen, ik probeer het alleen te begrijpen.

Verder kan ik alleen maar mijn medeleven met nabestaanden en betrokkenen uiten.

[RAdeR]

- Ik lees dat er gehoor gegeven is aan de BHVer tot ontruiming. Ik kan mij zelf niet voorstellen dat je iemand op die manier achterlaat (ook met de kennis die ik heb over vuur en rook), zonder daar zelf gewond bij te raken. Op dat moment heb je de verantwoordelijkheid over die persoon en die laat je toch achter.

Ik ook niet. Je hoopt dit als hulpverlener nooit mee te maken!
Maar er zijn grenzen aan de hulpverlening. Het is afschuwelijk om te moeten beslissen een reddingsactie te staken. Toch zijn er soms van die momenten dat het moet en waarop je je verstand moet gebruiken i.p.v. je gevoel, zodat er niet nog meer slachtoffers vallen.
Van de week een casus besproken van een vader die zijn zoontje ging redden in een brandend huis. De brandweer vond hem halverwege de trap.  
Wat had ik gedaan? Ik weet het niet.

[Luke]

Inmiddels werd het OK-team door een lid van de Bedrijfshulpverlening, tevens werkzaam op de OK-afdeling, opgeroepen het OK-complex te verlaten. Daaraan heeft het team uiteindelijk, weifelend, maar inziend dat redding van Patiënte niet meer mogelijk was, gehoor gegeven. In de luttele seconden waarin zich dit allemaal afspeelde heeft Mevrouw geen zichtbare of hoorbare respons meer gegegeven.

Hieruit begrijp ik dat het OK personeel alles heeft geprobeerd om mw. te redden en toen de BHV-er het personeel opriep om het OK-complex te verlaten er eigenlijk geen redding meer mogelijk was.

- Hoe wordt een patient gefixeerd op de OK tafel, blijkbaar is dit op zo een manier dat deze met scharen en scalpels dus niet verwijderd kan worden (welke volgens mij toch in een OK voorhanden zijn, geen kennis maar aanname).

Tja, dat is een lastige vraag. Dat hangt totaal af om welke ingreep het ging en daarmee in welke houding de patiente lag.

Hoe dan ook twijfel ik er niet aan dat het gehele OK-personeel zijn uiterste best heeft gedaan om de patiënte te redden.
En wil ik via deze weg mijn steun betuigen aan deze collega's en nabestaanden van het slachtoffer.

[peebee]

Hieruit begrijp ik dat het OK personeel alles heeft geprobeerd om mw. te redden en toen de BHV-er het personeel opriep om het OK-complex te verlaten er eigenlijk geen redding meer mogelijk was.
Tja, dat is een lastige vraag. Dat hangt totaal af om welke ingreep het ging en daarmee in welke houding de patiente lag.

Hoe dan ook twijfel ik er niet aan dat het gehele OK-personeel zijn uiterste best heeft gedaan om de patiënte te redden.
En wil ik via deze weg mijn steun betuigen aan deze collega's en nabestaanden van het slachtoffer.

Ik kan daar ook niet aan twijfelen, maar van een afstand ontstaat er door de berichtgeving wel een vreemd beeld. Geen verdere gewonden en een patient die levend verbrand.

Van de week een casus besproken van een vader die zijn zoontje ging redden in een brandend huis. De brandweer vond hem halverwege de trap.  Undecided
Wat had ik gedaan? Ik weet het niet

Ik kan dat ook niet met zekerheid zeggen. Ik denk dat ik ondanks de gevaren van vuur en rook, de wetenschap dat je het niet lang uithoudt (waar je als brandwacht continue opgewezen wordt; Eigen veiligheid),  ten alle tijden mijn zoontje en/of dochter zou proberen te redden; Zelfs als dat mij mijn eigen leven zou kosten. Ik zou me geen raad weten zonder (   even een emotioneel traantje bij de gedachte alleen al wegpinken). Het stomme is dat wij de afspraak hebben dat als wij in een situatie komen waar de keuze noodzakelijk is, wij beide moeten kiezen voor onze kids. (Ik weet het je gaat heel raar denken en hele rare discussies aan als je door de werkhobby over dit soort dingen gaat nadenken)

Voor allebei de onderwerpen geldt, ik hoop dat ik en ieder ander dit nooit hoeft mee te maken. En nogmaals geen vingertje van mij, geen kritiek, alleen vragen. Ik wil het een beetje snappen.

[jvo]

Ik denk dat door de zuurstof de brand zich zo exolosief heeft kunnen uitbreiden,  als het anestestasieapparaat gaat branden zal er een rechtstreekse flow van zuurstof vanuit de zuurstofopslag plaatsvinden de brand in, waardoor de brand zich exponentieel ontwikkeld.... maar das mijn idee, ik ben geen forensisch technisch figuur......