Misschien wel eens leuk om van elkaar te lezen wat er allemaal aan hulpverlening plaats vind bij het Rode Kruis. Hier een verslagje van vandaag!
Vandaag hulp verleend bij de survivalrun in Leeuwarden. Voor mij begon het op een maandagavond met een vergadering. Eerst de route doornemen en afstemmen wie wat doet. Zo was de luchtmacht aanwezig met twee ambulances voor vervoer op het terrein.
Ook twee artsen waren aanwezig voor assistentie en de reddingsbrigade voor de hulpverlening op het water.
De drie EHBO posten werden bemand door het Rode Kruis en een voertuig reed over het terrein om assistentie te verlenen daar waar nodig.
Verder was de verbindingsdienst aanwezig om ondersteuning te verlenen met verbindingsmateriaal.
De dag zelf begon vroeg, eigenlijks wat vroeger dan nodig was maar dat kan volgend jaar wel wat later. Zelf reed ik op de PAM mee en als eerste gingen we bij een aantal posten aan het begin van de route staan omdat dit wel ver verwijderd was van de eerste post. Alles verliep rustig en na een aantal wisselingen van locaties kwam het einde zonder noemenswaardigheden inzicht.
En zoals vaak zat het hem in de staart. We kregen een melding om een slachtoffer te vervoeren naar de huisartsenpost. Maar al snel werd de melding ingetrokken omdat de luchtmacht het vervoer zelf gingen verzorgen. Zij waren ook degene die het slachtoffer met één van de artsen had behandeld.
Wel reden we door richting de finish om halverwege bij een hindernis een nieuwe plek in te nemen. Maar daar waren we maar net of het werd duidelijk dat een ambulance met spoed onderweg was. Omdat het terrein groot was werd besloten dat wij de ambulance zouden begeleiden naar de locatie. De ambulance was gewaarschuwd omdat een deelnemer van zo'n 4 meter uit een hindernis was gevallen. Maar het opvangen van de ambulance verliep niet helemaal zoals het hoorde omdat ze toch een andere route namen dan daar waar we klaar stonden. Maar alles kwam goed doordat ambulance vanaf de andere locatie opgevangen kon worden.
Ondertussen was het so dat vervoerd zou worden door de luchtmacht nog steeds op het terrein aanwezig. Omdat de luchtmacht ambulances nu bezet waren namen we zelf de rit weer over. Maar door de tijd die er overheen gegaan was en een arts de situatie nog eens bekeken had hoefden we niet meer naar de huisartsenpost. We leverden het slachtoffer thuis af alhoewel het niet helemaal de bedoeling is om mensen thuis te brengen. Eenmaal terug op locatie was het evenement afgelopen en namen we afscheid van de organisatie. Nog een bakje thee of koffie bij de verbindelaars in het Rode Kruis gebouw en de dag was weer ten eind.
Nu nog een vergadering om alles na te bespreken en dan weer wachten op volgend jaar!
