Dat begrijp ik wel maar de gedachte doet me niet echt goed. Hoe groot is de kans dat iemand ter plekke, tijdens het wachten op (prof) hulp of onderweg naar het ziekenhuis moet gereanmeerd worden ten gevolge van zijn letsel? Toch vrij groot lijkt me? En dit nog afhankelijk van de snelheid waarmee hij in een professionele omgeving kan behandeld worden. :?
Kan een ambulance/mug niet zodanig uitgerust worden dat deze slachtoffers wel veel meer kansen hebben om te overleven? Volgens mij kan je op die manier ontzettend veel slachtoffers op een jaar redden. Of misschien moet ik eerst maar eens beginnen met vragen of zoiets vaak voorkomt? (Mij lijkt het van wel dus.) 
Ik denk bv. maar aan iets, ik heb al eens gehoord dat men in België soms met een tentje werkt dat men over het slachtoffer plaatst. Ik weet niet precies onder welke omstandigheden men dat doet, maar zoiets kan toch al bijna als operatiezaaltje fungeren? 
Of men zou (de hersenen van) de patiënt zo snel mogelijk kunnen koelen zodat (hersen)schade beperkt blijft en hij eventueel nog kan gereanimeerd worden in het ziekenhuis na verzorging van de primaire letsels? Of wel bloed meenemen?
Iemand reanimeren die eigenlijk heel erg behoefte heeft aan andere hulp lijkt me zo zinloos, precies alsof het gedaan wordt omdat men dan kan zeggen dat men iets gedaan heeft. 
Als eerste even een korte uitleg over de drie typen doden door ongevallen:
- De "onmiddelijke" slachtoffers, zij die direct en/of binnen een paar minuten overlijden ten gevolge van massale bloedingen, geblokkeerde luchtwegen en dergelijke. Dit is de categorie waarbinnen de traumatische reanimaties die op straat plaatsvinden vallen en hier kom ik dadelijk nog op terug.
- De "vertraagde" slachtoffers, zij die binnen enkele uren van het ongeval overlijden ten gevolge van minder erge bloedingen, bedreigde ademhaling, shock. Dit is de groep waarbinnen de grote winst valt te behalen door adequate behandeling door de ambulance eventueel aangevuld door het MMT en daarna goede opvang in het ziekenhuis. Immers je hebt nog tijd om in te grijpen voordat ze reanimatiebehoeftig worden.
- De "late" slachtoffers, zij die na enkele dagen tot weken overlijden, meestal niet meer aan de direct opgelopen letsels maar aan de comlicaties/gevolgen hiervan. Denk hierbij aan infecties, orgaan-falen en dergelijke. Weliswaar is aangetoond dat een goede eerste opvang ook hierop van invloed is heb je hierbij ook te maken met de algehele conditie van iemand van voor het ongeval, is het een jonge sterke man/vrouw of is het een ouder iemand die al 2 hartinfarcten achter de rug heeft en de nieren al voor driekwart het loodje hadden gelgd door jarenlange hoge bloeddruk.
Om nu terug te komen op de eerste groep slachtoffers, zij hebben zulk groot letsel dat vrijwel direct de ademhaling en of de bloedsomloop ermee stopt. Ligt het probleem in de ademhaling (helaas slechts in de minderheid van de gevallen) dan is daar door kuntmatige ademhaling soms nog wel wat aan te doen, men begint dus met reanimeren in de hoop dat hier het probleem ligt.
Vaak blijkt echter dat dat dan niets uitmaakt en ligt het probleem in de sfeer van de bloedsomloop.
In Nederland zijn de meeste trauma-slachtoffers ten gevolge van verkeersongelukken, hierbij zijn er vaak geen grote uitwendige bloedingen (zoals bij schiet- en steekwonden) maar is er sprake van inwendig letsel door de grote klap die het lichaam moest opvangen (acceleratie/deceleratie). Hierbij kunnen er scheuren ontstaan in de grote bloedvaten, meestal je levensslagader (aorta), ter verduidelijking dit is een bloedvat van 2-3 cm doorsnede waar per minuut tot 5 liter bloed doorheen stroomt. Je kan je dus wel voorstellen hoe snel dit gaat.
Nu even naar jouw voorstellen, je vraagt je af of dit niet op straat geopereerd kan worden. Zoals je hierboven kan lezen gaat dit erg snel en heb je dus weinig tijd om mensen en middelen ter plaatse te krijgen. Daarbij komt dit dan toch te weinig voor om veel mensen hiermee ervaring te laten krijgen. Ten tweede is het op straat erg vies en zal je mensen flink open moeten snijden om bij deze vaten te komen, gaan ze na een week dood door de infecties die ze opgelopen hebben op straat.
Dan jouw voorstel om bloed mee te nemen, zoals je wellicht weet zijn er verschillende bloedgroepen die niet goed met elkaar overweg kunnen en moet je dus eigenlijk eerst iemands bloedgroep moeten bepalen en dan het juiste bloed toe dienen. Weliswaar is er de zogenaamde universele bloedgroep O negatief die je aan iedereen toe zou kunnen dienen. Echter dit kan, in tegenstelling wat iedereen denkt, niet onbeperkt en gaat na een aantal zakken toch problemen geven. Combineer dit met het feit dat het bloedverlies erg snel gaat en je snapt misschien wel dat het onmogelijk is om op straat 30 zakken bloed van de juiste bloedgroep ter plaatse te krijgen en te kunnen geven.
Nu de conclusie, reanimeren wordt begonnen om de zeldzame gevallen waar het probleem in de ademhaling ligt te kunnen redden. Blijkt dit niet het probleem te zijn kan je maar beter stoppen alleen ben je dan al begonnen met reanimeren en stoppen is zo'n rot-beslissing om te nemen, zeker als het een jong iemand betreft...
Ik hoop dat het zo wat duidelijker is en anders hoor ik het wel.
Groet
