een heftig nachtje thuis

Auteur Topic: een heftig nachtje thuis  (gelezen 13353 keer)

0 gebruikers (en 1 gast bekijken dit topic.

tebby

  • Verpleegkundige
  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 1,690
    • mijn hyves
Gepost op: 7 november 2006, 13:04:09
ik heb vannacht een heftige nacht achter de rug gehad en wil deze even hier op het forum zetten en kijken hoe jullie gehandeld zouden hebben.

even in het kort:

mijn vader is een sportman die 2 weken geleden in italie de marathon heeft uitgelopen. hij had gisteren avond voor het eerst weer echt getraint maar geen hele zware training. na het trainen heeft ie mijn nog opgehaald bij de ehboles en heeft nog wat gedronken(iso) en is naar bed gegaan.

rond half 1 hoor ik mama gillen en denk mens ga slapen ik moet om 5 uur weer op. mama blijft gillen en me broertje komt naar boven gerend bel een ambulance papa doet gek. heb gezegt even wachten ik kom kijken. kom naar beneden en ga naar papa toe.

hij lag te stuipen  op bed had bloed en schuim op zijn mond staan en was niet aanspreekbaar. heb de pijnprikkel gedaan en kreeg geen reactie. ondertussen was mama al aan het bellen. en heb ik papa stabiel gelegd. je hoorde hem heel hard snurken ook op zijn zij werd dat niet beter maar mond inspectie was niet mogelijk door dat zijn kaak verkrampt was. toen is stabiel lag wel steeds pols blijven controleren deze had ruim voor de 100.

op een moment leek het net of ie ging slaap wandelen. werd boos want hij moest blijven liggen van ons maar zij niets en maakte geen contact. hij wilde aan de wandelen en mama en ik kregen hem niet tegen gehouden.

we wilde net de buren gaan wekken voor hulp toen de ambulance de hoek om kwam. en deze zijn gelukkig snel naar boven gekomen. papa ging wandelen en mama en me broertje raakte in paniek en zijn weggestuurt omdat het voor hun te zwaar was om te kijken. ik ben er bij gebleven en heb mee mogen helpen met papa rustig krijgen en de controles te doen.

na een half uur vreemde dingen doen zoals praten met dubbele tong wist niet wie ik was. of ie kinderen was zijn eigen naam enz. maar wel de tijd van de martahon en ging denk beeldig zijn hard loop spullen aan doen om te gaan lopen. hij had zich tot op zijn onderbroek uitgekleed. na dat half uur werd ie langzaam rustig.


nu is me vraag aan jullie wat denken jullie dat dit is? en hoe zouden jullie gehandeld hebben.

ik ben overings heel rustig gebleven en heb naar mijn gevoel echt wat kunnen doen maar paar uur later kwam de klap er uit.


groetjes teb


flappus  niet elke verandering is een verbetering


RAdeR

  • Hoofd Rode Kruis Noodhulpteam, BLS instructeur
  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 14,616
Reactie #1 Gepost op: 7 november 2006, 13:10:44
Zeker een heftig nachtje.
Goed gehandeld!
Professionele hulp is op zijn plaats.
Kalmeren en ABC-controle in afwachting van ambu; perfect.
Het lijkt me een neurologisch probleem.
Wat heeft de ambu verder gedaan.
Is hij niet meegenomen voor controle?

Sterkte


tebby

  • Verpleegkundige
  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 1,690
    • mijn hyves
Reactie #2 Gepost op: 7 november 2006, 13:12:57
hij is niet mee genomen. hij is weer in oorde en moet straks naar de huisarts voor een dikke tong en kan nog niet praten.


ik weet wat het is maar ben benieuwd of meer mensen hem kunnen achterhalen. ik op dat moment zeker niet ondanks dat we hem 2 uur van te voren nog in een herhalingsles hebben gehad
flappus  niet elke verandering is een verbetering


lotus bianca

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 1,653
  • EHBO instructeur . LOTUS en oud sigma
Reactie #3 Gepost op: 7 november 2006, 16:47:58
Ik mag niet meer raden wat het is (had het al goed) en hou dus hier mijn mond ;)
GEIT NEET BESJTEIT NEET  WAER OF GEIN WAER DRAAN


DanielB

  • Gast
Reactie #4 Gepost op: 7 november 2006, 16:49:44
Zoals RAdeR al heeft gezegd: Goed gehandeld!

Heeft het ambulance-personeel je verder niets verteld over wat het mogelijk kon zijn?


RAdeR

  • Hoofd Rode Kruis Noodhulpteam, BLS instructeur
  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 14,616
Reactie #5 Gepost op: 7 november 2006, 16:56:51
Heeft het ambulance-personeel je verder niets verteld over wat het mogelijk kon zijn?

Jawel, maar Tebby wil weten of jullie het o.b.v. van haar "real-casus" ook kunnen raden.


DanielB

  • Gast
Reactie #6 Gepost op: 7 november 2006, 17:46:31
Jawel, maar Tebby wil weten of jullie het o.b.v. van haar "real-casus" ook kunnen raden.

Net met lotus bianca erover gecommuniceerd, omdat ik het niet zeker wist en niet geheel kon ondersteunen met bronnen om het alsnog te kunnen zeggen... Maar uiteindelijk toch wel goed wat ik dacht :)


Annemiek

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 1,285
  • Reddingsbrigade
Reactie #7 Gepost op: 7 november 2006, 19:22:03
Jeetje Anne,da's geen leuke ervaring zeg.

Wat het is zou ik niet direct weten,ook vanwege het bloed wat je beschrijft.

Ik vind wel dat jullie goed gehandeld hebben.

Sterkte met het verloop!  ;)
  Ta


Delta

  • AIOS Anesthesie
  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 2,443
  • Arts
Reactie #8 Gepost op: 8 november 2006, 00:51:09
TIA? Hypoglycaemie? Zijn verwarde gedrag wijst op een primair (TIA) danwel secundair (indirect, hypo) cerebrale stoornis.
Arts  www.alphalog.nl


tebby

  • Verpleegkundige
  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 1,690
    • mijn hyves
Reactie #9 Gepost op: 8 november 2006, 11:15:16
volgens de mensen van de ambu was het een te laag bloedsuiker spiegel. pa is gisteren bij de huisarts geweest en die vertrouwde het niet en heeft contact gehad met de neuroloog.deze heeft voor vanmorgen een hersen scan en een epelepsie onderzoek afgesproken en vanuit daar horen we meer. we moeten papa goed in de gaten houden vanwege het ie nog steeds bijna niet kan eten met een dikke tong.

ik heb de grooste klap gehad en ga zoals papa gewoon naar huis mag weer gewoon werken en toch het weekendje weg maar dat is even afwachten.

het eerste waar ik zelf aan dacht was een cva of een epeleptische aanval. suiker niet omdat hij niet bekend is hier mee en omdat hij die avond nog best wel gegeten en gedronken had.

het erge vind ik dat papa niet weet wat voor angst we gehad hebben en niet weet wat ie allemaal heeft gedaan. maar het is helaas niet anders
flappus  niet elke verandering is een verbetering