Verjaardagsfeestjes

Auteur Topic: Verjaardagsfeestjes  (gelezen 4905 keer)

0 gebruikers (en 5 gasten bekijken dit topic.

Danoontje

  • Gespecialiseerd Verpleegkundige met ruime praktijkervaring
  • Forum gebruiker
  • ***
  • Berichten: 312
Reactie #10 Gepost op: 7 januari 2007, 11:16:31
Wat mij opvalt is dat je dit in dit werk zoveel van jezelf kan stoppen als je wilt. Je kan het werk heel oppervlakkig maken, en je overal makkelijk vanaf maken.
Als je nog enige vorm van empathie, en feeling met je vak als vpk hebt kan je er ook veel diepgang in leggen, ondanks dat de contacten kort zijn.
Ik werk er nog niet zo lang maar zie wel dat het enorm afwisselend is. Continue omschakelen van acute zorg  naar begeleidend, begrijpend naar kordaat handelen, maar juist ook de pré hospitale informatievoorziening kan voor mensen enorm geruststellend zijn. De verantwoordelijkheid is soms heftig, maar aan de andere kant vind ik het gevoel heerlijk! Ik ben niet bij de ambu gegaan om mensen uit dashbordkastjes te peuteren, en die treinspringer in 20 delen zie ik liever niet.

Gewoon de begeleiding en zorg in al zijn mooie, moeilijke, trieste en humorvolle facetten is geweldig! Geen dag/dienst is het zelfde, en geen enkele dag zal terug komen.Ik leer zoveel nieuwe dingen en andere oplossingen bedenken, dat had ik nooit kunnen denken in die jaren op de droge, immer warme ICU! Ik mis de piepjes, eigenwijze dokters voor geen meter!

Mocht iemand er nog aan twijfelen...ik vind het helemaal TOP!  ;D
IC vpk, AVP, Docent, MBO, HBO


harold

  • Gast
Reactie #11 Gepost op: 7 januari 2007, 11:34:09
Tintin, er verschijnt zowaar een glimlach op mijn gezicht bij het lezen van je stuk, zoveel enthousiasme straalt er vanaf.
Nog een paar vragen: waarom vind je de verantwoordelijkheid heftig? En zou je dit werk tot aan je pensioen willen blijven doen?


Danoontje

  • Gespecialiseerd Verpleegkundige met ruime praktijkervaring
  • Forum gebruiker
  • ***
  • Berichten: 312
Reactie #12 Gepost op: 7 januari 2007, 21:02:48
Hahahahaha..die pensioenvraag kan en wil ik eigenlijk niet beantwoorden. Ik moet volgens de huidige regels nog 34 jaar werken. En voor die tijd kan er veel gebeuren...

Het belangrijkste nu is dat ik weer heel veel uitdagingen voor me heb liggen, ik kan mijn ei goed kwijt in dit werk. Leer weer nieuwe dingen! Ga weer met vlinders in mijn buik naar mijn werk. Het duurde op de ICU ongeveer een jaar of 6 eer dat minder werd, en ik weer verder ging kijken. Wat hierna komt? Boeit me nu totaal niet, ik ben heel gelukkig met wat ik nu heb! De tijd zal het leren.

Waarom ik de verantwoordelijkheid soms als "heftig" ervaar? Simpelweg omdat ik als ambupleeg echt (eind)verantwoordelijk ben. Ik merkte dat eigenlijk pas echt bij mijn eerste EHTP (eerste hulp ter plaatse). In het zh loopt toch altijd iemand met een witte jas rond waar je je gedachten hardop aan deelt. Of een collega pleeg waarmee je even kan overleggen.... op straat is dat toch net even anders.
Ik moet hier opnieuw mijn weg in vinden...kwestie van tijd. En heel belangrijk..bij twijfel altijd vervoeren!

Hopelijk was dit voldoende antwoord op je vraag? :)
IC vpk, AVP, Docent, MBO, HBO


Pieter Joziasse

  • Oprichter HVforum
  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 546
  • Oprichter HulpverleningsForum
    • Medisol - De AED specialist van Europa
Reactie #13 Gepost op: 11 januari 2007, 23:14:07
Tintin, geloof me, ik zit nu ruim 6 jaar op de ambu, en in al die 6 jaar ben ik nog niet één keer met tegenzin naar mijn werk gegaan, ik geniet er nog iedere dag van, en volgens mij velen met mij  ;) You're not alone  ;D
De AED specialist van Europa


Freeze

  • Forum gebruiker
  • ***
  • Berichten: 78
Reactie #14 Gepost op: 11 januari 2007, 23:33:12
Hallo,

Erg leuk dit allemaal te horen. Dit is inderdaad ook echt de reden dat ik HBO-v ben gaan studeren, om het mooie ambu werk te kunnen gaan doen. Eigen baas, buiten en niet de hele dag tussen 4 muren, geen dag hetzelfde, leuke auto van de zaak ;) en ik heb een hekel aan hierarchie...maw liever geen commanderende artsen om mij heen.

Ik zit nu in het tweede jaar en begin steeds meer te twijfelen: HBO-v, specialisatie, ambu.. of toch Geneeskunde: Meer voorbehouden handelingen, medicijnen voorschrijven, ergens echt in specialiseren, lekker doorstuderen, beter salaris en ik zie mezelf nou niet echt tot mn 65ste op een ambu werken en elke dag 1100kg wegtillen...en de rest van de verpleegkundige functies trekken me niet echt..

Het grootste probleem voor mij bij geneeskunde is, dat ik niet tussen vier muren wil werken, althans niet de hele dag. En MMT-arts is geen voltijd beroep...

Wat adviseren jullie mij?
Hominem ad deos nulla re propius accedunt quam salutem hominibus dando, In nothing do men more nearly approach the gods, than in giving health to men.


Delta

  • AIOS Anesthesie
  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 2,443
  • Arts
Reactie #15 Gepost op: 12 januari 2007, 21:01:49
Bedenk dat geneeskunde nog eens 6 jaar + 4-6 jaar specialisatie en een behoorlijk pittige opleiding is...
Arts  www.alphalog.nl


Freeze

  • Forum gebruiker
  • ***
  • Berichten: 78
Reactie #16 Gepost op: 13 januari 2007, 14:48:53
Niet als je HBO-v hebt gedaan...dan kun je je opleiding basisarts doen in 4 jaar. en de specialisatie voor mij zal 4-6 jaar duren idd(ze zijn er ook van 2 jaar ). Dan ben ik 30....ik ben 25-26 eer ik de ambu op kan en zelfs 29 voor ik de traumaheli op mag als VPK.
Hominem ad deos nulla re propius accedunt quam salutem hominibus dando, In nothing do men more nearly approach the gods, than in giving health to men.


Danoontje

  • Gespecialiseerd Verpleegkundige met ruime praktijkervaring
  • Forum gebruiker
  • ***
  • Berichten: 312
Reactie #17 Gepost op: 13 januari 2007, 15:44:56
De Heli zou ik niet als doel stellen. Ongeveer 200 sollicitanten op één vacature in de 4 jaar ofzo.
Uitgebreide eisen wat betreft vooropleiding en ervaring, zoals;

-minimaal 5 jaar ambu ervaring
-ALS instructeur
-leidinggevende ervaring zoals bv GHOR functie (CvDG/OvDG) een pré

En zo gaat het rijtje nog even verder...
Kortom zeer kleine kans en je bent járen verder!

Waar ik een beetje moeite mee heb is je opmerking: "en de rest van de verpleegkundige functies trekken me niet echt..."
Ook op de ambu ben je in de eerste plaats gewoon verpleegkundige. Mensenkennis en verpleegkundige vaardigheden zijn ook daar heel belangrijk. Vandaar dat een specialisatie+ervaring ook zo belangrijk is. Dit geeft absoluut meerwaarde aan je werk, en dus ook meerwaarde voor je patiënt.

Als ik jou zo hoor zou ik voor de geneeskunde studie gaan....bedenk je dan ook dat een plekje op de heli lastig zal zijn. Tegen die tijd zal je ook Traumatoloog of anaestesist moeten zijn.

Garoeten..
IC vpk, AVP, Docent, MBO, HBO


EHBO-er

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 2,554
  • Ik denk dat ik denk
Reactie #18 Gepost op: 13 januari 2007, 16:51:39
Wat adviseren jullie mij?
eens met Welsh medic en tintin gaan praten waar het werkelijk omdraait.

Als SIGMA lid heb ik tijdens de stages mogen ruiken aan de manier waarop ambulancebemanningen werken.

Kennis, kunde en goede hulpmiddelen zijn absoluut noodzakelijk om de best mogelijke zorg te bieden.

Maar voor mij zijn de belangrijkste handelingen niet voorbehouden,  
zitten de belangrijkste hulpmiddelen niet in de wagen en
zitten de belangrijkste medicijnen niet in de spoedkoffer.  

Om dit vak goed te kunnen uitoefenen moet je volgens mij op de eerste plaats met mensen willen en kunnen meeleven, zonder dat je mee gaat lijden, moet je een (symbolische) beschermende arm om iemand heen willen en kunnen leggen, moet je een groot hart kunnen en willen openstellen en goede oren, die ook willen horen, hebben.

En dat aspect hoor ik vaak als belangrijkste argument om dit vak uit te blijven voeren


rick

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 533
  • ambu
Reactie #19 Gepost op: 13 januari 2007, 16:59:19
ook ik ben al jaren trots op mijn werk op de gele koets. zou inderdaad niets anders willen en als ik eerlijk ben vermoed ik dat ik ook niet meer terug kan in de kliniek waar je inderdaad weer achter de dokter aanloopt je veel meer werk te doen hebt en vaak veel minder aan begeleiden toekomt vanwege de hoge werkdruk daar.

ik lees ook hier weer sommige opmerkingen als laat het pensioenverhaal maar zitten maar toch vind ik dat vreemd. natuurlijk is het ver weg en moeten we maar zien hoe dat tegen die tijd uitpakt maar ik vind wel dat we nieuwe mensen er te weinig van doordringen dat de werkgever nu contracten aanbieden waarin duidelijk staat maximaal 20 jaar.

en dan meer als pleeg van eind veertig terug de kliniek in??? of als chauffeur de huisarts gaan rijden? of directiechauffeur worden?

nogmaals het lijkt mij vreemd maar het is wel de realiteit op dit moment waarvan weinig nieuwe collegae van doordrongen lijken.