Buurt zwaar aangeslagen door dramaHATTEM - Aangeslagen staat burgemeester Piet Zoon van Hattem met de paraplu in zijn hand te kijken naar de lijkwagen die langzaam de straat uitrijdt. Daarin het stoffelijk overschot van de 86 - jarige G.A. Steffens, die donderdagnacht om het leven kwam bij de uitslaande brand in zijn woning aan het Berg en Bos.
"Diep triest", zegt burgemeester Zoon terwijl hij de bergingswerkzaamheden bij de totaal verwoeste bungalow in ogenschouw neemt.
De eerste burger van het Veluwse Hanzestadje is de gehele nacht bij de brand aanwezig geweest. Vanaf het moment dat de brandweer in actie kwam om te zoeken naar de bewoner die er niet in was geslaagd zijn huis voortijdig te verlaten. Zoon sprak met omwonenden, stak hen waar nodig een hart onder de riem en liet zich contstant op de hoogte houden van de vorderingen van de zoekactie.
Adriaan Bakels, gepensioneerd makelaar, die in dezelfde straat woont als het echtpaar Steffens, werd gewekt toen zijn echtgenote reageerde op de deurbel.
Daarvoor stond de 76-jarige echtgenote van het slachtoffer, hevig bloedend aan haar handen en voeten om alarm te slaan.
Volgens Bakels bloedde zij hevig omdat ze een raam van haar woning had ingeslagen om naar buiten te kruipen. "Zij kon namelijk de sleutel van de deur niet vinden waarna zij snel reageerde door een raam in te slaan om zo het brandende huis te ontvluchten. Het was maar goed dat de ambulance snel ter plaatse was, want zij zat helemaal onder het bloed", aldus de Hattemer.
Ook J. Holsboer, die tegenover de familie Steffens woont, stond vrijdagochtend zwaar aangeslagen in de tuin. Bij hem was de echtgenote van het slachtoffer het eerst aan de deur ggeweest, maar vanwege zijn hardhorendheid had Holsboer de bel niet gehoord. "Ik ben erg geschrokken. Eerst dacht ik dat ons eigen huis in brand stond".
Nadat hij eenmaal gewekt was door de consternatie in de buurt vond hij nog de sporen van de vergeefse poging die Steffens echtgenote had ondernomen om de brandweer te waarschuwen. "Op de voordeur en op het pad lag nog het bloed van de wonden die zij had opgelopen".
Holsboer kende zijn overbuurman goed. Hij kwam vrijwel elke dag even aan het hek staan om onze hond wat lekkers te geven".
Volgens de Hattemer sloegen de vlammen metershoog uit het dak van de woning. "De vonken vlogen de lucht en het werd nog eens aangewakkerd door de stevige wind die er stond. Maar dankzij Onze Lieve Heer regende het gelukkig, zodat erger werd voorkomen. Er zijn namelijk nogal wat rieten daken in de directe omgeving van het brandende huis".
Holsboer prijst de inzet van de brandweerlieden
http://www.destentor.nl/veluwenoord/article1945972.ece
