http://www.telegraaf.nl/binnenland/2484759/Rechters_negeren_Kims_bekentenis.html?p=4,1Rechters negeren Kims bekentenis
door Fred Soeteman
AMSTERDAM - Haar joggingbroek zat onder de bloedspatten en tot tweemaal toe bekende zij dat ze, met 87 messteken, dochtertje Romy (anderhalf jaar) en zoontje Daniël (zes maanden) in hun bedjes had gedood. Maar toch is Kim V. (22) gisteren vrijgesproken.
Acht jaar cel was tegen haar geëist, en daarnaast tbs met dwangverpleging.
De vrijspraak is vernietigend voor de methodes van sommige rechercheurs. De rechtbank in Haarlem heeft Kim V.'s bekentenissen niet gebruikt voor het bewijs van haar vermeende hoofdrol in de bloedige tragedie die zich juni 2006 afspeelde in haar flat in Purmerend.
Een van de redenen is dat Kim bekende, vlak voordat zij in een rouwcentrum afscheid van haar kinderen zou nemen, en direct nadat een politieofficier, met opgeheven armen, haar intimiderend zíjn scenario had opgedrongen.
Volgens de rechtbank presenteerde deze hoofdinspecteur de verdachte een aantal gegevens als vaststaande feiten, die nog niet door onderzoek waren bevestigd, dan wel later onjuist bleken.
Kim had tot dan toe verklaard dat een zekere Benny in haar flat was binnengedrongen, naar haar ex-vriend had gevraagd en toen op de kinderen af was gegaan.
De politieman: "Ik weet dat je het gedaan hebt. Onder invloed van cocaïne, weliswaar, dat is de enige verlichtende factor die er is voor jou. Er is geen man bij jou in de flat geweest. Dan zouden we daar sporen van hebben aangetroffen, Kim. Want we hebben namelijk zo'n lijst van sporen op jou aangetroffen. En die rechter die kijkt daarnaar, en die concludeert klinisch op papier dat jij het hebt gedaan. En nou moet jij met een leugen leven, maar zo ga jij dus zo meteen afscheid nemen van Romy en Daniël, dat is jouw keus, hè."
Sporen
Ook de wijze waarop Kims bekentenis werd opgetekend heeft van de rechtbank de waardering 'bijzonder onzorgvuldig en onwenselijk' gekregen. Sommige verhoren worden in het vonnis getypeerd als 'onbehoorlijk en intimiderend'. De rechtbank oordeelt dat Kim zo onder druk had gestaan, dat niet gezegd kan worden dat zij haar verklaringen in vrijheid had afgelegd.
Een week later, na de crematie van de kleintjes, vertelde Kim opnieuw hoe zij hen had gedood. Het vonnis daarover: "De rechtbank kan zich niet aan de indruk onttrekken dat de veelvuldige en sturende verhoren voor verdachte, vanwege haar zwakke identiteit, zo indringend zijn geweest, dat zij het scenario, dat verbalisanten haar op de 22e hadden aangereikt, is gaan inkleuren, wat heeft geleid tot de bekennende verklaring (...)"
Met betrekking tot de dna-sporen zegt het vonnis dat geen van de geraadpleegde experts heeft kunnen uitsluiten dat sommige daarvan afkomstig zijn van een nog onbekende andere dader. En zelfs als zou worden aangenomen dat Kim - gezien de spatjes op haar broek - zich dicht bij de bloedbron moet hebben bevonden, zegt dat nog niet dat zij bij de doding een actieve rol heeft gehad. Bovendien is onder haar nagels geen bloed van de kinderen aangetroffen.
"Let wel, de rechtbank zegt niet dat u het niet gedaan kúnt hebben", zo rondde rechtbankpresident mevr. mr. M.Th. Goossens de uitspraak af. "We constateren wel dat er onvoldoende bewijs is dát u het hebt gedaan."
Het OM heeft hoger beroep aangekondigd.
