Ik vind het onzin om bij een patient met pijn op de borst de defipads alvast te plaatsen.
Als ambulanceverpleegkundige zal ik zeker niet "zomaar" pads gaan plaatsen, 1 op de 5 mensen met een hartinfarct krijgen ongeveer VF maar laten we wel wezen de melding pijn op de borst is in veel gevallen geen infarct maar of angina pectoris dan al niet stabiel of pijn vanuit een andere origine, dus niet cardiaal. De enoge reden voor mij om defipads te plakken bij een patient die bij bewustzijn is, is als ik het hartritme zie en daar al ritmestoornissen zie die kunnen duiden op een dreigend VF, denk hierbij aan non-sustained VT's en R-op-T fenomeen.
Daarnaast denk ik dat de tijdswinst minimaal is.
Ik denk overigens dat het best mogelijk is dat angst tot ritmestoornissen leidt, hoewel ook ik datniet evidence based kan bewijzen, het is natuurlijk zo dat het randgebied om het infarct heen, ischemisch is waardoor het ontstaan van abnormale prikkels mogelijk is, op het moment dat er stress is lijkt het mij dat oiv adrenaline de kans op het vormen van abnomale prikkels vergroot wordt, maar nogmaals dit is puur redenatie en niet evidence based.
ik denk dat geruststelling en voorbereid zijn op een eventuele ritmestoornis (aed in de buurt, telefoon in de buurt en bij het slachtoffer blijven) de beste eerste hulp is die een pat met hartklachten kan krijgen.
Dat is wat ik bedoel Paul. Jij praat nu over defipads plaatsen, ik veronderstel dat je zeker direct electrodes plakt voor het ECG bij een patient die aangeeft druk op de borst te voelen.
Dat is het grote verschil tussen gebruik van ECG en defibrilator en het gebruik van een AED.
Om bij het topic te blijven, jouw collega gaf aan richting een leek dat het plakken de volgende keer niet onverstandig zou zijn. Dat BenII geen verpleegkundige is geeft hij al aan omdat hij in afwachting was van zoals hij zegt `profi hulp`.
Daarom vind ik dit advies van een ambulance verpleegkundige gewoon goed en zeker nuttig voor de mensen die hierbij betrokken zijn geweest. Zeker omdat het voor mensen die een AED gebruiken een zaak is van īpijn op de borstī, voor AED gebruik hoeft de gebruiker geen kennis te hebben van begrippen als VF of asystolie. Een instabiel AP herkennen of longembolie is ook niet noodzakelijk, het AED geeft alleen op het moment aan van VF dat er een stroomstoot gegeven moet worden door de knop in te drukken.
Prima oplossing toch die zeker levens kan redden en bij juist gebruik ook de uitgangsbasis voor de ambulanceverpleegkundige gunstiger kan maken.
Voor de hartstichting heb ik jarenlang reanimatiecursussen gegeven met veel plezier. Zeker bij herhalingslessen merk je gewoon dat er mensen zijn die toch in de praktijk iets meegemaakt hebben. Ik heb mede daardoor geleerd om niet altijd te kijken door een proffesionele bril.
Wat voor een ambulanceverpleegkundige in ene oogopslag zichtbaar is is voor de meeste mensen een groot probleem en veel denkwerk en twijfels. Wanneer is iemand bewusteloos, is er nog wel ademhaling, is er nog wel circulatie, moet ik nu wel beginnen met reanimeren ...... en wat is de schade die een leek toebrengt door te plakken, waarom wachten op het verlies van bewustzijn ?
Verlies van bewustzijn zegt niets over dat het cardiaal is, is geen voorbode van VF. De patient in deze casus kan zelfs klachten geven over de drukkende pijn op de borst en later bewustzijn verliezen door iets totaal anders als bijvoorbeeld een CVA.
En dat zou dan het moment zijn dat men wel plakkers op zou moet doen bij de patient en dan is het nog net zo zinloos als wel direct plakken.
Mijn devies blijft ook gewoon plakken, baat het niet dan schaadt het niet.
Groet,
0923993
