verschil Reanimatie --- Traumatische Reanimatie.

Auteur Topic: verschil Reanimatie --- Traumatische Reanimatie.  (gelezen 16926 keer)

0 gebruikers (en 4 gasten bekijken dit topic.

RAdeR

  • Hoofd Rode Kruis Noodhulpteam, BLS instructeur
  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 14,616
Reactie #10 Gepost op: 20 januari 2007, 14:44:27
Hier in de regio is er ook niet (altijd) direct contact tussen de ambu en het mmt.
De ach of de vpk verzoekt de MKA om het MMT met korte omschrijving.
Daarna wordt MMT gealarmeerd en komt ter plaatse.
Tussentijds overleg vindt niet plaats.
Als het MMT tp is vindt een korte overdracht plaats en neemt de MMT-arts de leiding over.


Paul

  • Forum gebruiker
  • ***
  • Berichten: 438
  • www.ambupleeg.web-log.nl
    • ambupleeg
Reactie #11 Gepost op: 21 januari 2007, 20:17:45
ik werk in de trauma regio oost (als ambulanceverpleegk), en ik kan je zeggen dat we over het algemeen inderdaad wel gekoppeld worden in één gespreksgroep maar ik nog nooit een mmt team mij of mijn collega heb horen roepen voor een sitrap/situatie omschrijving.  Dus als dat jullie werkwijze is, eruit van gaande dat je werkzaam bent als mmt-vp, dan snap ik niet waarom dit zelden gedaan wordt.


In praktijk zal een ambulanceverpleegkundige ook geen MMT laten oproepen in de gevallen die jij onder die noemer van traumatische reanimatie verstaat en als antwoord geeft op de vraagstelling.

Groet,

Peter

Dat lijkt mij regelrechte onzin, denk aan de meldkamer die een melding binnenkrijgt van een auto ongeval met mogelijk een dodelijk slachtoffer, zal de eerste ambulance ter plaatse al reanimatie opstarten en als het mmt primair wordt meegestuurd kan het best zo zijn dat ze voor een traumatische reanimatie worden gealarmeerd.  

Daarnaast merk je op dat er bij stomp thoraxletsel geen reanimatie wordt opgestart, waar haal je die informatie vandaan???
Juist een stomp thoraxletsel is een reden om reanimatie op te starten, in geval van een spanningspneu of fladderthorax kan de patient in een reanimatie situatie terecht zijn geraakt en juis die letsel zijn elatief eenvoudig (tijdelijkl) te behandelen.  Ik zou juist zeggen dat een stomp thoraxletsel altijd gereanimeerd moet worden en er een fladderthorax en spanningspneu uitgesloten moet worden voordat er gestopt wordt.

ik ben benieuwd naar je reactie, wat je hebt mijn interesse gewekt.

Paul
Als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan


0923993

  • Gast
Reactie #12 Gepost op: 21 januari 2007, 20:55:13
Elke ambulanceverpleegkundige in TRO heeft zowiezo een folder en een toelichting ontvangen waarin alle verantwoordelijkheden staan geregeld en beschreven.

Ook over de informatie overdracht en informatievoorziening richting het MMT.

Stompe thoraxletsels niet reanimeren en de keuze heeft te maken met de come-out en zijn al diverse adviezen en mededelingen over gedaan.

Groet,

Peter


vesalius

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 1,506
Reactie #13 Gepost op: 21 januari 2007, 23:43:46
Stompe thoraxletsels niet reanimeren en de keuze heeft te maken met de come-out en zijn al diverse adviezen en mededelingen over gedaan.

Gevaarlijke opmerking, hoewel je gelijk hebt dat de outcome van slachtoffers die vrijwel direct na een stomp thoraxletsel reanimatiebehoeftig zijn beroerd is (enkele uitzonderingen daargelaten en hoop dat daar toch naar gekeken wordt o.a. acute luchtwegobstructie), is dit niet het geval met slachtoffers die na enige tijd reanimatiebehoeftig worden, hier geldt dat er verschillende oorzaken zijn waarbij er, mits adequaat behandeld, toch een redelijke outcome behaald kan worden. Zoals de al eerder genoemde spanningspneu en fladderthorax.

En wat te denken van de ongevallen die veroorzaakt worden door een primair cardiologisch lijden, oppassen dat je die niet als stomp thoraxletsel afdoet...

Kom nu maar op met die "adviezen en mededelingen" ik ben benieuwd  ::)


Paul

  • Forum gebruiker
  • ***
  • Berichten: 438
  • www.ambupleeg.web-log.nl
    • ambupleeg
Reactie #14 Gepost op: 22 januari 2007, 15:57:08
tsja, ik ben ook benieuwd naar die opmerkingen en adviezen.

Wat betreft je opmerking over de folder, de enige folder die ik de laatste jaren heb mogen ontvangen is de folder over de opschalling binnen de ghor, en niets van en/of over het mmt......dus kun je hem regelen voor de ggd hart voor brabant midden west en noord lokaties Oss en den bosch dan ontvang ik hem graag via jou of jullie organisatie (pm'tje stel ik op prijs)

ik blijf je beweegredenen erg bekrompen en als je het over beroepsethiek en proffesionaliteit hebt dan vind ik (persoonlijke mening) dat je wel erg makkelijk en rigide de grens trekt en het doet overkomen alsof elke reanimatie op basis van stomp thorax trauma per definitie een slechte outcome heeft......we doen het toch voor die paar die het wel redden.
Anders kunnen we de pre hospitale reanimatie's ook wel opdoeken en zo ken ik nog meer voorbeelden.

Groet Paul Dirkes
Als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan


Paul

  • Forum gebruiker
  • ***
  • Berichten: 438
  • www.ambupleeg.web-log.nl
    • ambupleeg
Reactie #15 Gepost op: 24 januari 2007, 15:40:27
i got mail

peter bedankt voor je reactie!

Als er nog iets vermeldingswaardigs is dan zal ik dat hier vermelden, vooralsnog blijft er natuurlijk discussie maar daar is het forum ook voor bedoeld.
Als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan


0923993

  • Gast
Reactie #16 Gepost op: 25 januari 2007, 20:39:51
Paul ook bedankt voor de reactie  :)

Het forum is zeker bedoeld voor discussie. Ik ben altijd bereid tot elke discussie. Persoonlijk ben ik iemand die niet de voorkeur heeft om in het kader van een forum en een "heet" topic over te gaan tot email of pm.

Ik heb het wel gedaan meer omdat Paul het aangaf en gezien de toon en de wijze van contact vast en zeker op een prettige wijze.

Zonder de collega-forumbezoekers een discussie te willen onthouden ben ik er wel van overtuigd dat het soms beter is, alleen al om puur persoonlijke beleving of visie toe te lichten.

De discussie over het wel of niet reanimeren bij een stomp thoraxletsel bij een traumapatient is zeer zeker een onderwerp, met argumenten die voor en tegen de stelling zullen pleiten.

Vesalius reageerd hier ook al op en zo te lezen ook vanuit een medische/verpleegkundige achtergrond. Ik ben met hem eens dat de stelling gevaarlijk is maar ook in dezelfde zin staat te lezen dat deze gevaarlijke stelling enerzijds zeker een grondslag heeft gezien de outcome die hij ook aanhaalt. Voor de lezers die niet precies weten wat outcome is zal ik het toelichten. Outcome is een begrip wat betekend wat de resultaten zijn op de langere termijn, een slechte outcome is dus niet positief en betekend dat veel slachtoffers wel levend in het ziekenhuis aan komen maar het niet overleven door complicaties of er dusdanige handicaps overhouden zoals hersenbeschadigingen. Bij bekende slechte outcomes worden in de medische wereld vaak discussies gehouden, meestal ethische discussies waarbij de vraag gesteld wordt wat een betere keuze is en wanneer en hoe die gemaakt moet worden. Erg gevoelig is en zal dit altijd blijven.

Deze discussie hoort voor mijn gevoel ook niet thuis op een openbaar forum. Dit heeft niets te maken met dat het een onderwerp is dat voorbehouden is aan verpleegkundigen. Ik vind de discussie op een openbaar forum een ethische discussie, die zeer zeker toch een behoorlijke vakkennis vergen. Alleen theoretische vakkennis is nog niet voldoende om aan dergelijke discussies te kunnen deelnemen. Ervaring en persoonlijke ondervinding speelt ook een enorme rol.

Er bestaan gesloten forums waar dit soort onderwerpen zeker worden besproken, vaak moet men lid zijn van een vereniging en BIG geregistreerd zijn. Daar hoort deze discussie ook meer thuis.  

Ik hoop dat ik niemand hiermee beledig, kwets of tekort doe  ;). Ik denk als ik mijn pleidooi ga houden over dit soort onderwerpen er mensen zijn die exact begrijpen wat ik bedoel. Dan is er geen probleem en kan de lezer het er mee eens zijn of totaal niet. Het grote gevaar schuilt er in dat er mensen zijn die denken te snappen wat er bedoeld wordt en het verkeerd opvatten en zelf conclusies trekken die totaal buiten die kader vallen waardoor er onnodig mensen gekwetst worden, conclusies trekken dat er medici en verpleegkundigen zijn die voor een soort "rechter" spelen en gaan uitmaken wie er wel een kans krijgt etc. En nog veel belangrijker is dat het zeker niet onmogelijk is dat mensen een link maken tussen de persoon die hier post en zijn werkgever, een werkgever die compleet los staat van een post gedaan door een individu op een openbaar forum.

Groet,

Peter


vesalius

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 1,506
Reactie #17 Gepost op: 25 januari 2007, 22:03:24
Hoi Peter, als eerste bedankt voor je uitvoerige reactie. Echter... zoals het op een goed discussieforum betaamt ben ik het, gedeeltelijk, niet met je eens.

Dit soort onderwerpen horen juist wat meer publiekelijk besproken te worden in plaats van achteraf in kamertjes tussen artsen en verpleegkundigen onderling. Wanneer de ethische discusie uit het zicht plaatsvindt ontstaat naar mijn idee namelijk veel sterkek dat het beeld dat artsen en verpleegkundigen als een soort Goden beslissen over leven en dood.

Binnen de gezondheidszorg vindt dagelijks discussie plaats over outcome, kosten, lijden, etc. Helaas blijft deze discussie vaak tussen insiders terwijl het juist iedereen aangaat! Het zou een hoop schelen, en een hoop rust veroorzaken wanneer ik niet meer hoef uit te leggen dat een infuus aanlegen bij een terminaal iemand omdat hij/zij niet meer drinkt juist inhumaan is, het starten van morfine bij iemand met pijn niet betekent dat ik sneller een bed vrij wil hebben en dat er gestopt wordt met het reanimeren van papa omdat hij op zolder ligt en het eraf tillen betekent dat de massage te lang onderbroken moet worden en dat gecombineerd met het feit dat hij al wel 10-15 minuten zonder circulatie op zolder heeft gelegen betekent dat hij hooguit nog een paar dagen aan allerlei machines in leven gehouden kan worden.

Zelfs tijdens mijn studie werd ik frequent verguisd door mijn mede-studenten als ik mij afvroeg hoeveel een behandeling kost en wat de baten zijn. Dat is niet aan ons om te beslissen vonden ze. Juist wel! Geld kan nl. maar één keer uitgegeven worden en wanneer het gebruikt wordt om een te vroeg geboren baby van 24 weken in leven te houden kan het niet gebruikt worden om 50.000 geïmpregneerde muskietennetten tegen malaria aan te schaffen (die een veelvoud aan levens kunnen redden). Ik zeg niet dat we nu maar geen geld meer aan te vroeg geborenen moeten besteden, maar iedereen zou toch op zijn minst een keertje moeten afvragen wat een leven waard is.

Wat wel belangrijk blijft is nuance, juist van degenen die er zogenaamd verstand van menen te hebben (let op het gebruik van de term "menen")

Ok, sorry mod's way off-topic ;) maar dit waren gewoon mijn gedachtes en had geen zin om ze te PM-en naar 0923993.


sajo

  • Gast
Reactie #18 Gepost op: 26 januari 2007, 00:18:44
Tjonge jonge, ik denk ik stel  een simpele vraag ,daar volg een simpel antwoord op.

maar voorlopig heb ik na al jullie toch wel interresante discussies een gedeeltelijke medische scholing achter de rug.

Maar goed ik ga weer op stil en volg aandachtig  jullie verhalen mee, dus succes.

Gr J


Delta

  • AIOS Anesthesie
  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 2,443
  • Arts
Reactie #19 Gepost op: 26 januari 2007, 08:41:48
Laat ik dan ook maar een kiezeltje bijdragen aan deze discussie...

Ik heb niet zo lang geleden mijn eerste onderzoek afgerond naar een heel erg duur medicijn. Dit spul kost per patient, per behandeling €10.000,- en om 1 leven te redden moeten er ongeveer 16 patienten behandeld worden: kosten per gered leven zijn dus €160.000,- + conventionele behandeling... Is het verantwoord om dit te duur te vinden? Ik denk dat juíst artsen hier degenen moeten zijn die daar over beslissen. Niet de ziekenhuisdirecteuren en zeker niet de zorgverzekeraars (Hoogervorst bedankt, ik hoop dat er ooit een medisch noodzakelijke behandeling die jij absoluut nodig hebt geweigerd wordt door jouw zorgverzekeraar  >:( - maar dat terzijde), maar hoe de artsen beslissen of dit middel gegeven wordt of niet moet in alle openheid gebeuren, niet in afgesloten vergaderzalen...

Zo is het denk ik ook met dit onderwerp, al snap ik Peter heel goed dat hij niet persoonlijk wil uitweiden over dit onderwerp: er zijn hier inderdaad een hoop mensen die -denk ik- hem hierop persoonlijk zullen aanvallen met allerlei niet ter zake doende argumenten (m.n. emotionele). De Outcome van een behandeling is een zeer belangrijk gegeven bij de vraag of een bepaalde behandeling gestart moet worden, niet argumenten als 'je moet toch alles proberen om een leven te redden!', soms is dat niet zo...
Arts  www.alphalog.nl