Laat ik het zo formuleren: indien ervaren ambulancepersoneel/ ambulancepersoneel dat open staat voor andere vormen van hulpverlening in aanraking komt met ervaren EHBO-ers, BHV-ers, etc, of EHBO-ers, BHV-ers, etc die er rekening mee houden dat er diensten zijn die op een hoger niveau hulpverlenen, is er niets aan de hand en wordt er goed samengewerkt.(zo, dat is er uit).
Aan de andere kant zijn er EHBO-ers, BHV-ers,etc, die ons nog de les denken te lezen en zijn er AHV-ers die de EHBO-er (etc) niet ziet staan. En daar komen de problemen en misverstanden vandaan.
Tel daar bij op dat een negatieve ervaring sneller wordt opgepakt of opgemerkt dan een positieve ervaring, je in je eigen kleine groepje een soort van perseveren krijgt, het verhaal een eigen leven gaat leiden en een verjaardags feestje doet de rest.
Van elkaar weten wie wat kan en mag doen en elkaar respecteren zijn sleutelwoorden. De AHV-er moet de professionaliteit hebben om de EHV-er op zijn minst te bedanken voor de geboden hulp. Maar indien dat niet gebeurd moet dat niet leiden tot speculaties.
Hoe goed er meestal wordt samengewerkt, er zullen altijd hulpverleningen zijn waar het niet zo lekker loopt, om wat voor een reden ook. Tussen het MMT en de AHV loopt het ook niet altijd synchroon. Dus dit probleem speelt zich niet alleen tussen de AHV en de EHV af. Er over praten maakt een hoop duidelijk.
Soms heb ik het gevoel dat alles wat wordt opgeblazen. Want als ik mij niet vergis houden veel ambulancehulpverleners zich bezig met het geven van lessen aan EHBO, SIGMA, Rode Kruis en ga zo maar door. Laten we daar maar op concentreren.