Auteur: Fred Vos
Datum: 10-02-2007 11:56
Uw discussie over mijn Netwerk optreden heb ik gelezen; ik stel me maar even voor daarover las ik een aantal vragen.
Hierbij valt op dat er, naast begrijpelijke emoties en 'op de man' argumenten, ook zeer redelijk en genuanceerd wordt gediscussieerd.
Op de achtergrond ben ik al jaren bezig de 2e kamer te informeren over het feit dat de brandweer niet kan leren van brand- en rampenonderzoek omdat de (oude) Inspectie de ware toedracht verdraaid en/of afdekt.
Ook dat de regionale taken volgens de Brandweerwet, waaronder het houden van oefeningen en het verzorgen van opleidingen, nauwelijks worden ingevuld.
Voor de brandpreventie zette ik journalisten van het AD, na de Volendam brand, op het spoor van de 'vergeten' gebruiksvergunning. Ik maakte daarbij duidelijk dat door jarenlang genegeerde brandpreventie, de operationele brandweerlieden,regelmatig gedood of verwond raakten. Harderwijk, Motorkade A'dam, Vuurwerkramp e.d.
In mijn tijd bij de Amsterdamse brandweer (12 jaar) heb ik me, ook wetenschappelijk, ingezet voor de verbetering van het optreden en de veiligheid van repressieve brandweerlieden. Tijdens de brandwacht examens liepen wij als instructeurs vrijwel altijd wat brandwonden op om een weigering, bijvoorbeeld van afdaling via een ladder naar een vuurhaard, zelf te beproeven. Als de weigering daardoor terecht bleek leverde dat een goede score op voor betrokkenen.
De gaspakken procedures zijn door mij ontwikkeld met hulpmiddelen voor werk op rails etc. Waarbij ik eiste dat de OVD voorop ging als 'brains' bij OGS.
Direct toen ik naar de RBA vetrok was dit al weer teruggedraaid.
De duikers en de gaspakdragers werden door mij voorzien van complete verzorging, toelagen en veiligheidsreglementen.
Ook heb ik me als inspanningsfysioloog (afgestudeerd aan de VU) sterk gemaakt voor wol/ katoen als de beste kleding voor repressie/binnenaanval.
Dat is ook bij een TNO onderzoek gebleken maar vanwege vriendschappelijk relaties tussen Inspectie en een leverancier werd het rapport wat 'bijgesteld' en loopt iedereen nu in een pak dat 'heat stroke' uitlokt.
De lichtgewichtflessen met menggas tegen (hart)overbelasting, masker helm combinatie, heupdragen, ik deed het allemaal voor U.
Ik had respect voor mijn mensen als zij ook presteerden.
Als het gevaarlijk was ging ik als leider altijd voorop met minimale ondersteuning om de risico's te verkleinen;
Noblesse oblige. Als men meer weet, moet men dat op de juiste plaats onverwijld beschikbaar stellen, was mijn houding.
Die houding kostte mij en de directeur van de RBA later de kop.
'Het land' en de bijklussers in de VNG, waren niet gediend van professionele eisen te stellen aan officieren. Toen ik tientallen personen moest opleiden, in een paar dagen, tot OVD, heb ik dat geweigerd.
'Vrijwillige officieren' noemde men dat.
Toen ik blootlegde dat deze vrijwel allemaal een vaste dag aanstelling op zak hadden, meer dan de helft nog nooit een autospuit van binnen had gezien en op de Harskamp niet een ladder naar de eerste verdieping durfde te bestijgen werd men boos. En heeft men ons weggelobbied.
Deze figuren hebben de afgelopen 20 jaar leidinggegeven.
Preventie hoefden zij ook niet; dat deed Bouw en Woningtoezicht wel zeiden de leden van de omvangrijke begeleidingscommissie tijdens de rijke lunch.
Als Hoofd Officiersopleiding zei ik toen: Nein Danke! Ik doe niet mee.
Met een gouden handdruk kon ik daarop internationaal mijn geliefde vak uitoefenen.
Supertankers geblust in de Perzische Golf, Aanvalsplan verstrekt voor een tankfarmbrand in Thessaloniki, Adviezen voor een scheepsmetaalbrand gegeven (geen CO2!!) in New York, Een gifschip op de noordkust van Spanje voor de Spaanse regring de leiding gekregen over de gehele Rampenbestrijding; waarbij ik de brandweer van Santiogo heb gespaard van de dood. (Zij wilden met schuim natrium containers gaan blusssen!)
De Olympic Dream (volgeladen benzinetanker) op de Noordzee is door mijn aanvalsplan met bruggenhoofden en minimale personele blootstelling (ik zette ze aan een klaverjastoernooi en controleerde zelf aan dek de ontwikkelingen) na twee dagen explosievrij in Rotterdam afgemeerd 90% lading en schip behouden.
(Op deze sites noemde iemand dat een 'buitenbrandje''. Interessant denkbeeld vanuit de luie stoel.)
Dank zij mijn grondige en onafhankelijke onderzoek naar de Herculesramp zijn de drie luchtmachtofficieren vrijgesproken van 'dood door schuld' en werden de teamleden gerehabiliteerd. Niemand in brandweer Nederland sprak een woord ter verdediging.
Nu weet u ongeveer over wie u oordeelt op deze site.
In Netwerk gaf ik commentaar op uitlatingen van de brandweerleiding en een mededeling van een brandweerman in de krant dat het wel 1000 graden was en 'dus' te warm. Dat heeft deze nooit kunnen vaststellen en overleven.
Bovendien waren op de eerste uren er allerlei insluitende werkzaamheden met en zonder schuim mogelijk die de accommodatie/machinekamer en de bak hadden beschermd mogelijk Dit, zonder binnenaanval in het ruim of werkdek.
Inmiddels heb ik de boot onderzocht.
Het grote achterdek biedt enorm veel plaats om in volledige dekking vanuit een bruggenhoofd onderdrukkende acties te ondernemen. Zeker ook gelet op de windrichting op de dag van deze brand. Het (achter) dek is vrijwel volledig onaangetast gebleven; dat geldt ook voor het overige dekgedeelte.
In mijn verdere onderzoek zal ik graag spreken met alle betrokkenen die de eerste beslissingen hebben genomen en informatie over de toestand kunnen geven.
Uiteraard dient hierbij ook de brandpreventie en preparatie tegen het licht te worden gehouden vanwege de (on)mogelijkheden die daaruit kunnen ontstaan voor de repressie.
Via, via, werd mij te kennen gegeven dat de burgermeester een spreekverbod zal opleggen; we zullen zien. Wie serieus wil leren heeft niets te verbergen.
Met vriendelijk groet,
Drs. Fred W.J. Vos Fellow of the Institution of Fire Engineers.
