Ik had hier graag (met respect voor iedereen die de tijd wil nemen om zijn/haar mening met ons te delen) verder meegedaan aan een inhoudelijke discussie.
Helaas wordt naar mijn mening in de berichten nu wel heel erg vaak een directe relatie gelegd tussen het al dan niet goed functioneren van de (regionale) brandweer en dodelijke slachtoffers. Daarbij worden nu ook de weduwen van brandweercollega's in de berichten genoemd en ik krijg daar een enorm ongemakkelijk gevoel bij... (maar dat zou mijn probleem kunnen zijn).
Zo lees ik in de woorden van Fred Vos ook een directe uithaal naar de preventist die in Volendam een nogal eenzame strijd voor het verbeteren van brandveiligheid heeft gevoerd. Deze preventist heeft (zover ik kan beoordelen) met de hem beschikbare kennis en beschikbare ondersteuning binnnen de gemeentelijke organisatie waar hij was aangesteld, naar eer en geweten gehandeld.
Ik vind het (ook nu) weer heel erg jammer dat je hier vooral de nadruk legt op het (vermeende) falen van de preventist zelf en niet de pijlen afvuurt op de leidinggevenden cq. gemeenteljike organisatie die hem had moeten ondersteunen (juridisch en bestuurlijk).
Overigens was het in Volendam dezelfde bestuurder die kort na de ramp deze preventist al publiekelijk aan de schandpaal nagelde door onwaarheden in de media te vertellen.
Is het nu werkelijk je bedoeling om zulke ernstige incidenten/rampen waarbij doden te betreuren waren, oorzakelijk te koppelen aan het functioneren van individuele medewerkers zonder vooral eerst naar systeemfouten en hoofdoorzaken te kijken? Gezien je eerdere bijdragen zou ik zeggen "nee", want je hebt immers meerdere keren aangegeven juist de fouten in het systeem, gebrekkige en/of onuitvoerbare regelgeving en het disfunctioneren van "echte" verantwoordelijken aan de kaak te willen stellen.
Daarom snap ik niet waarom je het dan toch zo op de persoon (bijv. de preventist in Volendam) speelt in jouw teksten?
Om eerder gebruikte vergelijkingen te blijven hanteren : zou je over die preventist niet juist moeten schrijven dat hij de brandwacht of bevelvoerder is die met hem ter beschikking staande kennis, vaardigheden, begeleiding, aansturing en juridische cq. bestuurlijke backup, zijn "stinkende best" doet om de brand te bestrijden (in dit geval : een gebouw brandveilig zien te krijgen).
Of is het zo dat dit "uitspraken" waren in het "heetst van de woordenstrijd" met Palmpie?
Heb je je overigens wel eens verdiept in de positie waarin veel beginnende preventisten (in relatief kleiner gemeenten) zich bevonden (en misschien nog wel bevinden?) en welke strijd zij moesten voeren om überhaupt een goede start met de inhaalslag van gebruiksvergunningen te kunnen maken door het vaak ontbreken van juridische en bestuurlijke backup? (dat laatste zeker wanneer het wel heel lastig werd om zonder aanzienlijke maatregelen een gebruiksvergunning te kunnen verstrekken)
Oja, uiteraard even mijn wapenfeiten op dit gebied
(want dat vergroot waarschijnlijk de kans op een respectvol antwoord
)
- In 1995 gestart als "eerste" preventiemedewerker in een kleine gemeente onder de rook van het grote Amsterdam, overigens onder leiding van de hierboven aangehaalde burgemeester die een jaartje later naar Edam-Volendam vertrok. Daar zelf meegemaakt hoe verschrikkelijk moeilijk het is om te moeten pionieren zonder de juiste kennis, begeleiding, instrumenten en backup.
- In 1997-1999 meegemaakt in een bekende badplaats hoe het wel mogelijk is om met een doortimmerd en juridisch dichtgetimmerd preventiebeleid en -uitvoering daarvan- een aanzienlijke sanering van brangevaarlijke pensions/logiesgebouwen te bereiken. Dit door alle gebouwen die logiesverstrekking wilden doorzetten consequent aan te schrijven op grond van de woningwet om te voldoen aan een uitgewerkt niveau van brandpreventieve voorzieningen. De credits voor deze aanpak gaan volledig naar mijn voorganger aldaar, ik mocht deze inhaalslag "slechts" afronden.
Mijn verdere cv zal ik er maar niet bijzetten (is overigens zonder problemen via de email te verkrijgen
) maar ik wil in relatie tot mijn brandweeropleidingen nog wel even vermelden dat ik een (zoals ik dat zelf noem) "bewuste verticale" ben....... En daar heb ik tot de dag van vandaag zeker geen spijt van
met vriendelijke groet,
René de Caluwé
