Ambulance personeel luisterd niet, beheren zich niet, etc.

[pesje2]

Hallo,

Dit heb ik (gelukkig) neit zelf mee gemaakt maar gehoord van een kennis.
Omdat ik heel erg verbaast ben van wat er gebeurt was vraag ik me toch af hoe het kan gebeuren.

Ik probeer zo goed mogelijk de situatie te beschrijven.

Het kind van de meneer heeft suikerziekte, en was aan het winkelen in het centrum van de stad.
Ploseling krijgt hij een soort epileptische aanval (hypo) midden op de straat van het centrum.

Dus hij lag niet op de grond maar beweegde de hele tijd.

Omdat het ambulancepersooneel niet goed kon inschatten wat hij had dachten ze dat hij aan de doop (dope?) zat.
En benaderde hem met een agressieve manier.

De broer/zus kwam toevallig langs lopen en zag het en probeerde het te vertellen dat hij suikerziekte had aan de broeders maar die luisterde met geen één oor.

De broer/zus wist hoe hij/zij ermee om moest gaan en probeerde dat duidelijk te maken tegenover het persooneel maarja, die luisterden niet.

2 politie autos en een motor moesten ter plaatsen komen voor dit incident.
Omdat ze nog steeds niet wisten wat er was werd hij meegenomen naar het ziekenhuis (300M verder op) werd hij onder begeleiding weg gebracht, dus politie voor, ambulance en politite achter.

Achteraf bleek het dus om een aanval te zijn van suikerzuikte (uuuh tja).
Alles bij elkaar koste 4000,-  (vervoer, ziekenhuis slapen etc.) maar gelukkig was hij goed verzekerd.

Ik ben hier heel erg boos over
Ik hoop dat ik dat ook mag zijn,

Want wat ik niet snap is dat de broeders zo goed opgelijd zijn en dat het nog zo verkeerd kan gaan.
ik wil niet zeggen dat ik het beter kan ofzo maar toch...

bedankt voor het lezen,

En ook voor broeders, dat ze hiervan wat opsteken?

Gr. Niels

[Karim]

....maar gehoord van een kennis.

En zo komen de meeste wilde verhalen de wereld in.

Iemand heeft iets gehoord van iemand anders, en die heeft 't weer gehoord van de zus van de broer van z'n buurman's opa, en die heeft dat verhaal weer gehoord van... enz enz

Elk verhaal heeft 2 kanten en aangezien je er niet zelf bij bent geweest weet je ook niet wat er precies gebeurd is.

Daarnaast is 't een feit dat mensen met 'n hypo erg agressief kunnen zijn (zonder dat ze dat eigenlijk willen, en vaak herinneren ze het achteraf ook niet meer allemaal) maar dat kan voor gevaarljike situatie's zorgen, waardoor wij dus politie bijstand vragen.

[Jacques Schenk]

Lastig Niels om daar inhoudelijk en objectief iets over te zeggen alleen op basis van "horen zeggen" informatie.

Het is uiteraard goed wanneer hulpverleners luisteren naar omstanders voor extra informatie en ik kan je zeggen dat dat ook echt wel gebeurd.
Wat er in dit geval waarom gedaan is weet ik ook niet, het lijkt mij het meest eficient om contact op te nemen met de betreffende ambulancedienst een een gesprek aan te vragen met de betrokkenen, die aanpak zal ongetwijfeld meer antwoorden en begrip opleveren dan dat je dat hier kunt krijgen, nu levert het waarschijnlijk meer vragen op dan antwoorden.

Nog een tip, mocht je gaan mailen, let een beetje op je nederlandse taal.....

Jacques

[CM]

Wat ik hiervan opsteek is dat er weer een wilde verhaal de ronde doet over de onkunde bij de ziekenbroeders. Ik was er niet bij maar ik durf wel de volgende aanname te doen. Op het moment dat iemand zich zo aggressief gedraagt en een bekende de mededeling doet dat hij/zij diabetes pt is, heb ik al mijn glucosemeter in mijn hand. Ik kan en wil het niet geloven dat het hier in dit verhaal niet anders is.......er zit meer achter het verhaal, er zijn vast wel omstandigheden waarom mijn collega's hiertoe het besluit hebben moeten nemen.

Niels, niet lullig bedoeld hoor, maar wij hebben niets aan onbevestigde verhalen waar je als ambulancehulpverlener zo doorheen prikt. Ik vind dit ook niet de goede plaats ervoor. Mede omdat er mensen zijn met minder verstand die het misschien wel geloven. Dat zou ik kwalijk vinden. Stel dat iemand schroomt om 112 te bellen omdat hij denkt: "ze nemen me toch niet serieus". Dat zou verstrekkende gevolgen kunnen hebben.
Mocht het verhaal enigzins kloppen, dan is het aan de betrokkenen om dit te bespreken met de ambulancedienst of desnoods een klacht in te dienen. Dit is niet iets voor een publieke forum onder het mom van "Laat dit een waarschuwing zijn voor de broeders". Ik zal hier geen minuut minder om slapen, des te meer omdat er geen hout van klopt.

WM

[pesje2]

Hallo,

Ja dat van, ik heb het gehoord, heb ik gedaan zodat diegene nog een beetje anoniem blijft.
De meneer waarvan (docent) ik het gehoord heb, ging het om zijn zoon.

Ik was bezig met interviews voor de documentaire over agressie in de hulpverlening waarop hij dit vertelde namelijk,

De broeders hebben nooit geweten van te voren dat hij suikerziekte had en gingen uit van drugs.
Vandaar zoveel politie erbij, om hem tegen de grond te houden.

Het is wel heel erg dat zo'n jonge door zn ziekte hierdoor agressief word, maar daar kan hij dus ook helemaal niks aan doen.
Als de broeders in dit geval naar zn broer hadden geluisterd wisten ze dat hij suikerziekte had en had de broer kunnen vertellen hoe ze het beste met hem om kunnen gaan.

Misschien zo meer duidelijkheid,

En hopelijk ook beter Nederlands gebruikt .

Gr. Niels

[CM]

Niels,

Als je een documentaire maakt over dit onderwerp dan raad ik je aan om erg voorzichtig te zijn met deze gegevens. Ik zou sowieso het verhaal van twee kanten willen horen. Daaruit kun je pas opmaken waar de waarheid nou eindelijk ligt.

WM

[Karim]

Als de broeders in dit geval naar zn broer hadden geluisterd wisten ze dat hij suikerziekte had en had de broer kunnen vertellen hoe ze het beste met hem om kunnen gaan.

Het lijkt met sterk dat die broeders niet geluisterd hebben, ik ga er vanuit dat ze in de wagen uiteraard even 'n suiker geprikt hebben.

Echter heb ik al genoeg patienten gezien die tijens hun hypo zo agressief waren dat er niet meer gewoon mee te praten viel, maar dat ze ook niet meer luisterden naar hun eigen broer/zus/vader/moeder/man/vrouw dus wellicht had die broer van die patient in jou voorbeeld ook geen meerwaarde en zou die hypo patient ook niet naar z'n broer geluisterd hebben.

En zoals Carl al gezegd had, als je niet beide kanten van het verhaal weet brengt 't weinig goeds om dit soort wilde verhalen de werld in te helpen...

[Trophy]

Helemaal mee eens.
Twee kanten van het verhaal zijn belangrijk.

Wat ik b.v. mis is op welke wijze de broer gereageerd heeft. Ik ga er van uit dat de verpleegkundige het protocol als leidraad gebruikt heeft en op zijn minst een bloedsuiker geprikt heeft. Dan wordt een hypo al snel duidelijk.

Ik heb ook wel eens meegemaakt dat  patiënten met een hypo erg onrustig kunnen zijn en extra hulp nodig is om zo iemand te fixeren.
Soms is het ook noodzakelijk om iemand met een hypo naar een SEH te brengen. Met het geven van wat glucose hef je namelijk niet de oorzaak van de hypo op.
Misschien waren er wel andere verschijnselen te zien waardoor de verpleegkundige meende om toch naar de SEH te gaan.
Stel je eens voor dat hij dat niet gedaan had en er even later een zwarte wagen moet komen opraven, wat dan?
Dat iemand “voor niets” naar een SEH gebracht is en daarom € 4000 over de balk gesmeten is, is makkelijk praten achteraf, na een grondig klinisch onderzoek.

Pesje2, je schrijft dat je boos bent en dat je hoopt dat je dat mag zijn.
Mijn antwoord is: nee. Je trekt voorbarige conclusies en bent speculatief bezig. En wat die documentaire betreft: doe dat op basis van hoor en wederhoor, dan wordt het misschien een objectieve docu.

[pesje2]

Hallo,

Ik heb niet specifiek gevraagd of hem wat is overkomen.
We hebben vragen gesteld aan mensen wat hun tegen agressie zouden doen.

Hij wist het niet omdat hij dit had meegemaakt, en zo hoorde ik het onderwerp.
(Ik heb de camera overigens uitgezet..)

Het verhaal van hem geloof ik zonder twijfels, al meerdere malen gehoord van (onderwepren van de lessen) dat zn zoon suikerziekte heeft etc.

Ik kan me het ook voorstellen als broeder dat je zo'n keuze maakt, maar als de broer wist hoe hij ermee om moest gaan waarom hielden de broeders daar geen rekening mee?

Dat is het punt, dat hij gewoon opzij werd gezet... :|
Maar nu ik het zo hoor dat er vaak mensen moeilijk onder bedwang te houden zijn snap ik wel dat een paar achten er aan te pas moesten komen.

Maar ze gingen uit van drugs, dus dan handel je denk ik anders dan als ze uit gingen van suikerziektepatient.

Gr. Niels

[Joffry Ambu-Vpk]

Hallo,

Ik heb niet specifiek gevraagd of hem wat is overkomen.
We hebben vragen gesteld aan mensen wat hun tegen agressie zouden doen.

Hij wist het niet omdat hij dit had meegemaakt, en zo hoorde ik het onderwerp.
(Ik heb de camera overigens uitgezet..)

Het verhaal van hem geloof ik zonder twijfels, al meerdere malen gehoord van (onderwepren van de lessen) dat zn zoon suikerziekte heeft etc.

Ik kan me het ook voorstellen als broeder dat je zo'n keuze maakt, maar als de broer wist hoe hij ermee om moest gaan waarom hielden de broeders daar geen rekening mee?

Dat is het punt, dat hij gewoon opzij werd gezet... :|
Maar nu ik het zo hoor dat er vaak mensen moeilijk onder bedwang te houden zijn snap ik wel dat een paar achten er aan te pas moesten komen.

Maar ze gingen uit van drugs, dus dan handel je denk ik anders dan als ze uit gingen van suikerziektepatient.

Gr. Niels

Bij onrustige patienten waarvan de oorzaak van het toestandsbeeld niet objectief duielijk te krijgen is, is het altijd geindiceerd een bloedsuiker te prikken. IK neem aan dat de betreffende ambulancecollega's dat ook inderdaad hebben gedaan maar misschien aps achteraf nadat de persoon te benaderen en te prikken is geweest. Soms is het zelfs veiliger een om zich heen slaande patient in vermoedelijke hypo, wat verder in het coma te laten gaan zodat hij te benaderen en te prikken is dan met 8 man op de patient te gaan ''zitten'' dat kan namelijk nog gevaarlijker zijn voor omgeving patient en hulpverleners. eigen veiligheid telt namelijk ook nog. Er zomaar vanuit gaan dat de onrustige persoon een psychiatrisch patient is die ontspoort is, is beetje kort door de bocht gedacht. Ten overvloede, de gepresenteerde casus heeft toch een hoog subjectief gehalte en dat maakt het discussieren lastig, zo je al hier daarover moet gaan discussieren. Beter is het ambuteam die bij die casus aanwezig was te benaderen. Kortere weg en beter resultaat.