Even een reactie, na lange tijd niet meer veel met het water en reddingsbrigades bezig te zijn geweest.
De KNRM is zich natuurlijk de afgelopen 2 jaar rot geschrokken van de positieve aandacht die de reddingsbrigades steeds meer krijgen. Niet alleen qua samenwerking binnen veiligheidsregio's, maar ook vanuit Den Haag (steeds meer oranje en blauw op het strand), maar vooral ook in de media.
En reddingboten die ver buiten het zicht van de kust opereren zijn niet zo zichtbaar voor de publieke, maar ook lokale/regionale politiek. En waar moet het geld vandaan komen?
Dus natuurlijk krabbelt de KNRM zich op het achterhoofd of ze misschien niet eens wat anders moeten gaan denken. En dan zijn de pijlen snel gericht op (voor hun) "best practices" zoals de "overnames" in Dordrecht en de randmeren, maar ook de "goede" samenwerking in Noord-Holland Noord.
Ik heb zelf het rapport nog niet helemaal gelezen (vorige week gekregen bij een bezoekje aan RB NL), maar al snel gezien dat de samenwerking vooral stoelt op wat de leidinggevenden van de betrokken veiligheidsregio's willen. Maar wat willen de reddingsbrigades zelf?
Ik geloof in een zelfstandige positie van de reddingsbrigades in nauwe samenwerking met de veiligheidsregio's, en in afstemming met de KNRM. Maar laat iedereen vooral zijn eigen taken blijven uitvoeren.
En wat de rampentaak betreft hink ik op 2 gedachten: óf een opschalingssytematiek (door)ontwikkelen (maar dat red je nooit in elke regio) óf een speciale eenheid a la het USAR formeren uit bestaande brigades die de deskundigheid en ervaring hebben opgedaan, kunnen opdoen en behouden. Net als het USAR kan een dergelijke eenheid ook ter beschikking worden gesteld voor waterrampen in het buitenland waar dan ook weer de nodige ervaring opgedaan kan worden.
Want leuk te lezen hoe de pilot's zijn verlopen, maar het uiteindelijke doel is verbetering van de rampentaak, toch? En daarin zijn we volgens mij geen bal opgeschoten...