@ Mc Fozzy en Allen
Pyro Joe gaf u al een breed overzicht van het toetsel als 'ongeleid projectiel'.
Mij ging het eerder vooral over de gevaren bij vrijkomen van het middel. Ik berichtte begin jaren negentig de Hoofdinspecteur van het Brandweerwezen hierover, nadat ik vele simulaties en testen had afgewerkt. Nul actie.
Conceptueel is het ingewikkeld.
Eerst moet u inzien dat de testen voor draagbare blustoestellen ontworpen zijn door de verkooporganisaties die internationaal ook meteen daarop voortbordurende simulaties bouwden als "school' voor de propaganda van hun middelen.
Wat is er mis met de testen?
Deze zijn. voor verschillende klasseindelingen (A,B,C.D) die in de VS en Europa weer anders zijn.
De blusmiddelen fabrikanten hadden door, dat water makkelijk verkrijgbaar is, antivries kan opnemen en universeel toepasbaar is als je er maar geen gebonden straal laat uitkomen. Dat deden ze dus wel!
Daarom kon men waarschuwen voor onder elctrische spanning staande voorwerpen in of bij een brand waarvoor dan een ander, minder vrij toepasbaar middel kon worden verkocht (monopolie op middelen).
Halon etc. was een afvalproduct en kon voor tientallen dollars per liter worden verkocht: goede handel nietwaar?
Bij gebruik ontstaat een strijdgas maar kleinigheden blijf je houden bij brand. Om mlieuredenen is het uit de markt gehaald.
Ook de bluspoedersoorten waren/zijn in handen van een beperkt aantal fabrikanten.
Wat is het bluspricipe van de chemiische blusmiddelen? Dat is er feitelijk niet.
Het zijn vlamdovers. De uitredende gassen/dampen worden niet gehinderd en de bron wordt niet gekoeld.
Hoe verkopen we die troep dan toch?
Simpel, We ontwerpen testbranden die wel dampen en gassen afgeven maar niet te lang. Men neme een gasafsluiter: vlam weg dan gasafsluiter dicht, een klein laagje vloeistof op koelend water: vlam weg geen hitte naar de vloeistof, en een goed ruimtelijk verdeelde hout stapel, met een zo groot mogelijk oppervlak per gewicht, die eerst door een hoog vlammende vloeistofbrand homogeen aan het oppervlak tot 'gassen' wordt gebracht.
Goed 'timen', anders gaat het vuur (dat is niet hetzelfde als brand!) vanzelf uit. Succes verzekerd en niet gevaarlijk.
Maar in de praktijk.... als we niet van die corrupte testvuurtjes tegenkomen?
Dan wordt een dunne vloeistofbrand niet door onderliggend water gekoeld en zal dus de dampen produceren die in de test of training weggeblazen worden in de grenzeloze of grote ruimte en nooit herontstekingsbronnen tegenkomen.
Steekvlam/explosie zou anders voorspelbaar zijn en dat verkoopt niet goed..
Bij gasbranden, waarvan de vlam alleen mag worden gedoofd als de toevoer direct kan worden afgesloten, vaak kan dat ook zonder vlamdoving, wordt een explosie nog makkelijker getriggerd in kleinere compartimenten (auto's, caravans, badkamers, keukens) er zijn vrijwel altijd herontstekingsbronnen ontstaan (anders is het vuur; geen brand).
Dan komt nog het separate effect op eventuele slachtoffers en de 'blusser' zelf.
Bij training voor helicopterbrandbestrijding gebruikte ik een volkswagen busje en vroeg cursisten plaats te nemen als piloot en passsagiers. Dan zou ik één of twee P12 toestellen leeg spuiten. Geen vrijwilligers, wel met perslucht.
Ook met de kleine 'autoblussertje' geen vrijwilliger. Was die er wel geweest dan had ik hem eerst op debiliteit laten testen.
Ik liet het demostreren met poppen in wollen pakken; die zagen er uit maar hoesten niet en voelen geen pjjn; de vlamzone wordt (veel) heter als hij door poeder dooft!!
Bij RISC mocht ik deze demonstraties (midden jaren tachtig) niet houden (?) als docent, omdat het slecht was voor de persluchtoestellen! Ik vermoed (ook) heel andere motieven bij dit blustoestellen, BHV en algemeen blusamusementcircus.
Elke verkoper/adviseur van die troep zou toch bereid moeten zijn om in een dergelijke situatie de poederwolk op te happen en de bijtende reactieproducten in te ademen en in zijn ogen te moeten wrijven. Paniek, ja! Maar dan is het eigen schuld!
Redden heet dat ook bij de Nederlandse brandweer; je zal maar vastzitten als slachtoffer.
Datzelfde geldt trouwens voor de schuimkanonnen op (afwaterende!) helidecks e.d..
Moest van de RLD, maar die zag je er ook nooit realistsich mee oefenen om als passagier de hevige pijn te voelen en verblinding waarmee men dan het helideck afloopt, trap of niet daar kijk je dan niet meer naar; het zoute water 20 meter lager zal ook niet echt helpen maar 'befehl ist befehl'.
Schuim voor vliegtuigbranden met kerosine (Jetfuel A) is sowieso al natuurwetenschappelijke onzin maar het verkoopt goed en de nepsimulator draait op volle toeren.
Was ik voorlopig duidelijk zo?
Met vriendelijke groet,
Fred Vos.
