Er zullen wel altijd "gevallen" tussen wal en schip vallen.
Maar van wat ik zo begrijp denk ik dat de beste mensen (de so's) eigenlijk al in een verzorgings tehuis (of minimaal aanleun woning o.i.d.) hadden moeten wonen.
Hoe het ook zei.
Ik was behoorlijk verontwaardigd omdat niemand iets voor dhr wou/kon doen.
Tenzij je jezelf, de jongeren, de man met de auto niemand noemt denk ik dat er wel degelijk iemand iets deed.
(Moeten wij als burgers onderling zorgen dat iedereen thuis kan komen?)
Neen, daar is openbaar vervoer, familie, kennisen, etc voor bedoeld.
En als dat alles faalt komen we mensen zoals de jongeren, jijzelf en de man in de auto tegen.
Hou me ten goede ik keur het niet goed dat mensen zo tussen wal en schip stranden maar je bent en blijft wel zelf verantwoordelijk. Feit dat dhr zelf al aangeeft dat ie niet lastig wil zijn zal ook de reden zijn dat dhr en zijn vrouw (nog) niet in een verzorgings\bejaarden tehuis wonen.
Ik ben zelf ook wel eens een man in een electrische rol stoel tegen gekomen hier in de stad.
(je kent ze wel die drie wielige gevaren op de weg)
Accu leeg, midden op de openbare weg.
Auto's reden om hem heen.
Ik heb de man helemaal naar het verzorgings \ bejaarden tehuis terug geduwt (en dat is erg zwaar in een electrische rolstoel).
Ik heb de man de receptie in geduwd en de receptioniste verteld wat er was gebeurt.
Eerst zucht de dame "Alweer?" en vroeg toen dood leuk.. "Wilt u hem ook even naar zijn kamer duwen...?"
Ik heb dat mens even heel verbaasd aan gekeken en haar verteld dat ik het
a. schofterig vind dat zij hun clienten zo naar buiten laten gaan
(helemaal als de receptioniste mij zuchtend informeerd "Alweer?", hou hem dan in het oog en zorg dat er iemand mee gaat)
b. zij daar werkt en ikke niet
Nou "ze zou wel iemand van de verpleging zien te regelen" en of ik meneer daarzo (handgebaar in de ruimte) maar wilde parkeren.
Ik heb een woede aanval in de kiem gesmoord en de man gevraagd of het in orde was zo.. Ik ben toen maar knarstandend weggelopen.
Het geeft denk ik meer weer hoe wij in NL omgaan met onze "oudjes" en daar kunnen hulpdiensten niet altijd wat aan doen.