pleegje,
er is wel degelijk verschil tussen de klinisch en pre-klinische setting.
Ik ben 12 werkzaam geweest in de klinisch setting waarin wij als verpleegkundige de artsen idd de dood laten constateren.
Ben nu al weer enige tijd ambulance verpleegkundige en indeze setting constateren wij zelf dat iemand dood is.
Wel is het zo dat er altijd een huisarts ter plaatse komt omdat die de verdere zorg op zich neemt en de verklaring gaat invullen.
Maar deze arts gaat (mijn ervaringen) niet nogmaals de dood constateren.
Stel dat wij een reanimatie zijn gestaakt en hij komt dan binnen en zou aangeven dat de so niet dood is zouden we verder moeten gaan met reanimeren. Lijkt me niet toch!!!
Wij constateren dus wel degelijk of iemand wel of niet is overleden.
En hebben daar ook protocollen voor omdat te mogen.
Deze zijn dan wel weer door allerlei vakgroepen geschreven en dus indirect weer onder auspice van een arts.
En we vallen natuurlijk onder een MMA maar wij constateren ter plekke of iemand nog leeft of niet.
Met vriendelijke groet,
Mizzi
Ik ben het in deze helemaal een met vesavilus (ofzo iets)